ECHOES OF UNSEEN

CHAPTER 8: Tristan and Mikhael

Chapter 8 : Tristan and Mikhael

Natapos ang kahapong nakakalungkot pero kailangan kong harapin ang bukas. I have to trust my self. Oh, I forgot. Ire-recruit ko nga pala si Khael sa Club.

Yup. Kahapon sabay kaming bumalik sa school, he said na sa outside dorm daw siya Ibig sabihin Hindi siya sa loob ng campus nagdorm. Sabi pa nito, hangga't Maaari may iniiwasan siyang makita. Hindi ko nga maintindihan ang sinasabi niya.

"Irene!". Someone called me. Sa tono palang at excitement Kilala ko na.

"Harvey!". I called back.

"Gosh! I'm worried, Hindi ka pumasok?". Sinabayan niya kong maglakad sa hallway papunta sa room.

"Uhm, may nangyari kasi". Sagot ko. I'm not ready to tell them. Hindi pa naman kami ganon kakilala.

"It's okay kung ayaw mong sabihin". Sagot nito. "Dito lang me! Besshyy". At ito na Naman siya with BESSHY word of him.

Hindi ko mawari pero ang gaan ng pakiramdam ko sa kanila, bakit nga ba? Siguro the way how they welcomed me in their club? Nahhh, I must say they are friendly and good people to be with.

"By the way, open pa naman ang club for recruitment diba?". I said out of nowhere.

"Yes, I think?". May bakas pa ng patanong sa boses niya. "Kidding, I should met that person first".

"Ipapakilala ko siya mamaya sa club, and asking for permission". Sagot ko. Gulat ako ng yumuko ito at iniabot ang aking tainga.

"Dapat ako ang unang makakilala sa kanya". Bulong nito na siyang ikinatawa ko.

"New recruit?". Halos mapatalon kami sa gulat ng may nagsalita sa likod Namin.

Pareho kaming napalingon sa likod and it was Celestia. Hindi nga ko nagkamali. Siya lang naman ang mahilig mag-english na Kilala ko.

"Paano mo..?". Parang maiiyak na si Harvey dahil sa tono ng boses niya..

"Matalas ata ang pandinig ko". Napatapal ako ng bibig na siyang nagtuon sa akin ng atensiyon nilang may bakas ng pagtatakha.

Sa unang pagkakataon! In my first history with the club! "Ng-ngayon ko lang narinig na magsalita siya ng straight tagalog". Saad ko na ikinatawa nilang dalawa.

Totoo naman kasi! Si Celestia, mas bagay sa kanya ang magtagalog rather than speaking English, nagmumukha Kasi siyang maldita the way she speak.

"Ganyan talaga yan, suntok sa buwan kung magsalita ng Tagalog, Arte niyan". Sabi ni Harvey.

"Same as you, suntok sa buwan din kung maging lalaki!". Bawi nito.

Now I saw the other side of them, they are just like cat and dog. Palihim akong tumawa. Akala ko di nila mapapansin pero gulat ko nalang ng pareho silang nakatingin sakin.

"And what's that curve in you lips?". Patay! Ayan nagmukhang maldita na talaga siya.

"Ahem!". Harvey cleared his throat. "So, Sabi mo may i-recruit ka may we know kung sino? Babae ba Yan? O lalaki?".

Bumalik kami sa huwisyo at nagsimula ulit maglakad papunta sa room habang nag-uusap. "I've just met him on the same day when I joined the club".

"Oh! A guy!". Harvey exclaimed. Bakit parang siya pa ang mas excited?

"What makes you recruit him?". Celestia asked.

"I just ask him, then pumayag siya". Sagot ko. "And the most interesting part is, he can see a ghost". 

"Really? Feels like I want to meet him now".

"Aba! Sabi na uunahan mo ako!". Sabay ni Harvey. "Teka nga, ano bang pangalan?".