ECHOES OF UNSEEN

CHAPTER 5: Morir II

Chapter 5: MORIR II

"So spill the tea about suicidal note". Celestia.

Nandito na kami sa living area ni Lealyn, all of us five sitting in a couch while our drinks place on the table between us. Kinuha ko Ang Isang baso Ng juice at sumimsim Ng kaunti Bago tuluyang masagot ni Lealyn Ang Tanong ni Celestia.

"A day after the police sealed the area, I heard them na kailangan nilang tingnan Ang room ni Megan". Pagsisimula nito. All of our eyes is on her. "And I decided to put a suicidal note on it".

"Why did you do that? That is wrong". Harvey commented. Napayuko nalang si Lealyn sa sinabi nito.

"I know". Sagot Niya. "but I have to".

"But why? Makakagulo lang Yung ginawa mo kapag nalaman nila". Komento ko Naman.

"I have to do that para isara na nila Ang Kaso Hindi ako mapalagay kapag may mga pulis na kasangkot kahit alam ko namang Hindi ito krimen...".

Tiningnan ko Ang itsura Ng mukha Niya and its weird na parang may Mali or namamalik Mata lang ako.

"How could you say so? Maybe there's someone responsible for her death". Celestia said habang nginunguya Ang piraso Ng biscuit.

"It's not!". May halong sigaw niyang Sabi. "Did I say that before she died, she always saying No! I will never be yours ng una Hindi ko maintindihan Ang mga sinasabi Niya pero  habang tumatagal nababalisa na Siya".

"Tama ka sinabi mo nga iyon nung una palang". Harvey. "Pero alam mo ba kung sino Ang tinutukoy ni Megan?".

"H-hindi ko alam". Sagot nito.

"You don't know that's why inisip mo na baka may kinalaman to sa mga supernaturals at kaya ka Rin lumapit sa Amin, Tama ba?". Dagdag Ni Celestia.

Unti-unting tumango si Lealyn. Nagtataka pa Rin talaga ako, parang may Mali sa mga sinasabi Niya o ako lang tong praning? There is a heavy feeling inside this room a sign na may kasama kami maliban Kay Trisha. Kanina ko pa din napapansin si Tristan, kung saan-saan Siya tumitingin Hindi kaya may napapansin din Siya?

"Sinubukan mo bang tanungin si Megan tungkol sa sinasabi Niya? Baka Naman may iba pa siyang Kilala na Hindi niyo Kilala?".

"Are you saying na Hindi ko kilala Ang kaibigan ko?!". Halos kumabog Ang dibdib ko sa paraan Ng pagsasalita Niya sa akin. May Mali ba sa sinabi ko?

"H-hindi Naman sa ganon".

"May Kilala ka pa bang Ibang kaibigan ni Megan?". Pag-iiba ni Harvey.

"W-wala na, kami nalang dalawa ni Megan".

"What do you mean na dalawa na nalang kayo?". Dagdag ni Celestia.

Pansin ko Ang pagka-irita sa kanyang mukha. "We are four, two of them left us and I'm the only one whose with her in a whole time".

Nabalot Ang buong kabuuan Ng kwarto Ng katahimikan. Halos ni Isa sa Amin walang balak na magsalita. May Isang Tanong Ang kanina pa gumugulo sa isipan ko na gusto Kong tanungin sa kanya pero Hindi pa sa Ngayon.

"Siguro ililigpit ko Muna itong pinagmeryendahan natin". Basag ko sabay isa-isang binitbit Ang baso.

"T-tulungan na kita, ako dapat Ang gagawa niyan". Sabi ni Lealyn habang Siya Naman Ang nagbitbit sa platito na pinaglagyan Ng biskwit.

"Irene..". Rinig Kong tawag sa akin ni Trisha Ng makarating ako Ng lababo. "Sa tingin mo naniniwala ka sa kinuwento Niya?".

Tiningnan kong muli Sila Celestia, Harvey at Ng sulyapan ko din si Tristan matalim siyang nakatingin sa gilid ko. Sigurado akong nakikita Niya si Trisha. Bumalik din Ang tingin Niya Kay Lealyn Ng matapos itong bumalik sa couch.