2:)

1.5K 126 109
                                    

Taaaadaaaaaaa ben geldim    2.bölüm ile karşınızdayım     oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayınız efenim buyrun geçelim

Yorulmuştum saatlerdir o hava senin bu hava benim oynayıp durmuştuk her roman havasında orta kısımdaydım durduramıyordum asla kendimi deli gibi roman oynayasım geliyordu. Çok küçüktüm ilk roman havasını duyduğum zaman saçma hareketler yapıp oynamaya çalışmıştım hatta bir gün oynamayı bilmiyorum diye oturup hüngür hüngür ağlamıştım , hal böyle olunca rahmetli annem kıyamamıştı bana "Üzülme kızıl kelebeğim ben sana öğreticem " demişti. O gün bugündür oynuyordum iyi hissettiriyordu

"Kızıl ne oynadık beeehh şu topuklular mahvetti beni  iyi dedikodu veriyorsun köy halkına  kıvırtık kız "

Güldüm dediğine haklıydı söz konusu roman olunca içimden çok başka bir şey çıkıyordu kıvır babam kıvır ohh yandan yandan 

" Ayyy efnan sana ne dicem çiçekçi kız çalarken askerler geldi böyle boylu poslu hele bir tanesine dibim fena düştü dedim Rabbim neler yaratıyorsun "

Güldüm sevgilisi varken en sadık kişi olan berfin boşta kalınca flörtöz oluyordu aldatılan bendim sanki az destur yahu 

" Yanlız biri senden fena etkilendi haberin olsun "

Anlamaz gözlerle baktım ona ne demekti şimdi bu ?

"Kızım sen oyuna öyle bir daldın ki fark etmedin adamın kalbine inecekti dibine kadar geldi böyle derin derin bir baktı sanki dersin yıllardır aradığı kişiyi bulmuş gibi  ee tabi erkek olsam böyle taş gibi karıyı görünce benim de nutkum tutulurdu gerçi erkek olmasam da sana düşüyorum bebeğim"

Kızarmıştım eminim ki berfinin itiraflarına alışmıştım ama bu dediği çok başkaydı evet askerleri severdim  köyde olan olaylardan sonra daha da sevmiştim o gece de asker kurtarmıştı beni gözlerini görmüştüm sadece tesiri altına girmiştim  o günden sonra da daha görmemiştim zaten ama içimde bir yerde hep var olmuşlardı kuruyan gönlüm de yağmurlar yağdırmıştı o gözler nasıl unutabilirdim ki? Ama değişik hissetmiştim befinden böyle bir şeyi duyunca...

"Yüzlerini merak ettim ben ya ha birde sanırım içlerinde kız askerler de var diğerlerine göre az daha küçük duruyorlardı çünkü"

Gururlandım hemcinslerimin güzel yerlerde olması hele de böyle vatani bir görev de olmaları beni gururlandırmıştı vatan hepsine minnetkar 

" Efnan yarın mezar ziyareti yapıcaz değil mi?"

Kafa salladım. Ne ara 7 yıl geçmişti büyümüştük ama acımız ilk gün ki gibiydi şer gibi görünmüştü ama güzel tarafı da vardı berfini kazanmıştım Küçükken çekiniyorum diye konuşmazmışım o olaydan sonra travma oluşmuş ve bir daha konuşamayacağım söylenmişti ben bile kendi sesimden bir haberdim 

Sabah kalktığımda baş ağrım vardı fazla sesli ortamda bulununca böyle oluyordu hep kalkıp kahvaltı hazırlamaya başladım yemekten sonra berfinle mezarlığa gidicektik Bu gün hepimizin acı günüydü köy halkı 7 sene önce  bugün çok kayıp vermişti  ilk gün ki gibi tazeydi acımız alışmıştık sadece...

"Efnan hadi çıkalım abim bekliyor bizi "

Kafamı sallayıp odama geçtim siyah bir başörtü alıp berfinin yanına geri döndüm güçsüzdü titreye titreye koluma girdi yavaş yavaş arabaya doğru yürüdük aslında fazla uzak değildi mezarlık ama bu halde ikimiz de o kadar yolu yürüyemezdik mezarlığa geldiğimizde yavaşca yürümeye başladık ayaklarım geri geri gidiyordu sanki alıştım diyordum ama asla alışamıordum yakıyordu içimi tekrar tekrar yaşıyordum o günü kafamın içi susmuyordu bazen uyku tutmuyordu çok düşünmekten halüsinasyon bile görüyordum. 

Mezarın başına gelince yutkundum boğazım kurumuştu çöl de susuz kalmış gibi hissetmiştim

HÜLYA ÖTÜKEN          HASAN ÖTÜKEN                  HİLAL ÖTÜKEN 

D.T : 01/01/1972         D.T :01/01/1965                    D.T : 10/03/2008

Ö.T: 10/03/2017        Ö.T :10/03/2017                    Ö.T : 10/03/2017

("Annem , Babam , Ablasının gülü ben geldim ")  iç çektim konuşmak istiyordum bağıra bağıra ağlamak istiyordum ama yapamıyordum istesem de sesim çıkmıyordu ki kelimeler dağ olup içime oturmuştu   göz yaşlarım usul usul akmaya başladı gözlerimden  gidenin yerini hemen başka biri alıyordu gören sadece ağladığımı sanırdı ama ben konuşuyordum her göz yaşımda bir şeyler anlatıyordum toprağı okşadım yavaş yavaş sanki beni duyacaklar gibi dudaklarımı oynattım 

(" Sizi çok özledim ailem, kimsesiz kaldım, çocuk kaldım siz gittikten sonra kalabalığın içinde yalnız kaldım derdimi bile anlatamadım içime akıttım göz yaşlarımı  soran olmadı iyi misin diye sorsalar da zaten cevap veremezdim ki ben yanımdan ayırmadığım defterle konuşuyorum insanlarla onları dinliyorum ama onlar sadece okuyabiliyorlar beni ama anlamıyor hiç biri canım çok acıyor benim annem geçicek diyorum kendime ama geçmiyor eskisi gibi dizine yatsam saçlarımı okşayıp örsen sonra çiçeklerle süslesen saçımı olmaz mı? Babam ,canım babacım senden sonra güvendiğim bir dağ kalmadı benim gölgesinde dinlendiğim çınarım yok oldu babam ben sensiz çok güçsüzmüşüm... güçlü kızım diye severdin sen beni hisseder miydin erkenden gideceğini... yapamıyorum baba ben zor geliyor yanınıza alamaz mısınız beni de çok yoruldum ben ... hilalim gözümün bebeği çok erken gittin güzelim koruyamadım ben seni affet beni çocuktum bende bilemedim ne yapacağımı gözümün önünde acı çektin güzelim  ben sadece izledim bağıramadım, yardım isteyemedim özür dilerim ")

Kalktım mezarın başından yan tarafta duran suyu aldım ve kurumuş toprakları suladım kurumuş otları elimle temizledim gördüğüm kadarıyla aralıksız ağlıyordum durmuyordu gökyüzü de benimle beraber ağlıyordu ıslanmıştım duamı edip ayrıldım yanlarından ne kadardır ordaydım bilmiyordum mezarlıkta kimse kalmamıştı yürüdüm yavaş yavaş düşündüm olanı biteni o geceyi getirdim gözümün önüne ağlamam şiddetlendi ağır geliyordu işte gördüklerim duyduklarım ağır geliyordu ben bu acıyla başa çıkamıyordum çömeldim yolun ortasında ağladım silmedim yaşlarımı kendiliğinden durana kadar ağladım... ağlamam iç çekmeye dönünce kalktım ayağa sildim son kalan yaşlarımı berfinlere doğru yürüdüm tebessüm ediyorlardı ama biliyordum kırgın tebessümdü üzülüyorlardı kendi acıları varken bir de bana üzülüyorlardı aynı tebessümle karşılık verdim tam arabaya binicekken bir ses duydum tanıdıktı bu ses biliyordum hep öyle seslenirdi bana çünkü anlamıştım...

"Küçük cimcimem"

EVET BÖLÜM SONU 

umarım bölümü beğenmişsinizdir hatalarım kusurlarım varsa affola 

sizce seslenen kim tahminlerinizi alayım

yorum atmayı ve beğenmeyi unutmayın öptümmm<3



SUSKUNA VURGUN (DÜZENLENECEK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin