Tesadüf müydü bu yoksa kader miydi ? Nasıl olabilirdi bu 7 yıl önce beni kurtaran gözler nasıl karşıma çıkmıştı ? Peki ben 7 yıldır görmek istediğim gözleri görünce neden tedirgin olmuştum, neden kaçıp gitmek istiyordum ? O hatırlıyormuydu ? Ya hatırlamıyorsa, bu düşünceyle kalbim acımıştı hem beni hatırlasın diyordum hemde hatırlamasın ne biçim bir çelişkiydi bu resmen iç savaş çıkmıştı aklımla kalbim arasında..."Cimcime nereye daldın?"
Dalmışmıydım farkında değildim ki o gözler aldı aklımı başımdan gözlerimi abime çevirdim
("Bir şey yok abi önemsiz")
"Var sende bir haller " kafamı salladım şüphelenirse peşini bırakmazdı
(" abi valla bir şey yok ya hadi yemek yemeye gidelim biz") kolundan tutup arabaya ilerlettim askerler yanımızda değildi eğitime dönmüşlerdi
Arabaya bindik
" Nereye gidelim "("Yok mu şöyle lahmacun yememiz ")
" lahmacun iyi fikir he koycan içine malzemeleri sıkacaksın bol limonu höplete höplete mideye göndercen yanına da ayran ohh mis aklıma girdin cimcime canım çekti " göz devirdim aynen kesin ben aklına sokmuşumdur. Yemek yerken bile yemek düşünen bir abiye sahiptim bu açlıkla nasıl fiziği iyiydi anlamıyorum onun kadar yesem kapılardan geçemezdim ki gerçi boyu da uzun gavurun kilo da alsa fiziği bozulmaz Allah'ın ayısı
Araba da sıkılınca müzik açmıştım severdim müzik dinlemeyi çıkan şarkıyla güldüm
-Rober Hatemo - senden çok var -
Ben severdim böyle şarkıları abim de şarkıya eşlik etmeye başlamıştı yolu böyle müzik dinleyerek bitirdik geldiğimiz yer deniz manzaralı bir restorandı ben önde abim arkada mekana girdik köşe de bir masa görünce oraya ilerledim ve oturdum abim de hemen sipariş verdi ve beklemeye başladık
"Cimcime okul okumayı düşündün mü hiç?"
Güzel bir soru sormuştu. Kafamı hayır anlamında salladım
"İster misin peki?"
Düşündüm ister miydim okul okumayı hiç gitmemiştim yazı yazmayı ailem öğretmişti bana gerek duymamıştım bir daha okula gitmeye kafamı salladım gerek yoktu hem engelimle ne kadar okuyabilirdim ki zaten
"Resim konusunda geliştirmek ister misin peki kendini?" Soruyu duyunca gülümesedim hatta gözlerimden kalpler çıktığına emindim
("Olur mu ki abi")
" Olur tabi neden olmasın sen istiyor musun istemiyormusun bana onu söyle gerisini ben hallederim" heyecanlanmıştım oturduğum yerden kalkıp abime sarıldım sıkıca
"Evet olarak alıyorum bu hareketini bir arkadaşım var onun sana öğretmesini isticem " kafa sallayıp yerimr oturdum o sıra siparişlerimiz de geldi resmen ağzım kulaklarımda yemek yiyordum yemekten sonra merkeze gelmiştik
"Sana telefon alalım artık defterle uğraşıp durma hem işte olduğum zaman mesaj falan yazarım sana aklım sende kalmamış olur" mantıklıydı dediği her zaman Berfin yanımda olamazdı bir ihtiyaç olduğunda direk ona ulaşabilirdim
"Al bakalım cimcime hayırlı olsun hattın da içinde doya doya kullan" teşekkür edip elime aldım telefonu rengi sarıydı gülümsedim tatlı duruyordu.
Berfinden alışkındım telefon kullanmaya zorluk çekmedim hiç. Ben telefonu incelerken abimin telefonu çalmıştı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSKUNA VURGUN (DÜZENLENECEK)
General FictionNe kadar engel olursa olsun aşk engel tanımaz konuşmadan da sevebilir bir insan görmeden de asıl mesele o engelleri yok saymaktır