TWITCH (BxB)

26. Bölüm

Bir hafta sonra
Arın
Bir haftadır Kuzey'in evinde kalıyordum. Tam bir evli çift gibi olmuştuk. O gelene kadar yemek denemeleri yapıyor, o geldikten sonra yaptığım yemekleri yiyorduk. Genelde makarna yapıyordum çünkü hem en basit yemek oydu hem de güzel yapıyordum bence.

Yine her akşamki gibi Kuzey'le, hazırladığım yemekleri yedik keyifli bir şekilde. Bir yandan bulaşıkları makineye yerleştirirken, bir yandan da akşam evde mi takılsak, dışarı mı çıksak diye konuşurken, telefonum çalmaya başladı. Masanın üstündeki telefonuma uzanıp baktım ekrana. Annem arıyordu...

"Kim arıyor?" diye sorunca Kuzey, ekrandan bakışlarımı çekebildim. Annemin aradığını görünce şok olmuştum. Neredeyse bir aydır konuşmamıştım.

"Annem." dedim ve telefonu sessize alıp, masanın üstüne bıraktım. Tekrar çalmaya başladığında ise meşgule attım.

"Açmayacak mısın yavrum? Belki önemli bir şey olmuştur?" dedi Kuzey.

"Açmayacağım." dedim kararlı bir şekilde. "Hastalıklı gördükleri oğullarına ihtiyaçları yok bence." dedim kısılan sesimle. Bana dedikleri aklıma gelince, gözlerim de doldu. Kuzey, yanıma gelip, kollarını bedenime sardı. Ben de hemen göğsüne sığındım. Buna ihtiyacım vardı.

"Eğer istemiyorsan açmak zorunda değilsin. Evine dönmek zorunda da değilsin. Hep burada kalabilirsin. Burası senin de evin."

"Teşekkür ederim." dedim boğuk çıkan sesimle. "İyi ki varsın."

"Sen de iyi ki varsın."

Bir dahaki veya sonraki bölüm final olabilir.

Yorumlarınızı bekliyorum ❤️‍🩹