Uyanık Kal

Ölüme Hazırlan...

çoook uzun zamandır bölüm atmıyorum. özür dilerim elime fırsat geçince  atmaya çalışacam.bu bölüm cidden hiç içime sinmedi ama bu gün atamasam uzun zamanda atmazdım.artık yavaş yavaş hikaye oturacak...NEYSE bölüm hoşuma gitmedi fazla klişe oldu.Bir tür geçiş bölümüydü sonraki bölümler çok farklı ve çılgın olacak.SİZLERİ SEVİYORUM.YORUMLARINIZI MERAKLA BEKLEYECEĞİM....

Burak beni önüne doğru itti.Bahçeye çıkmıştık.En son babamın yaptıklarıyla ilgili dedikleri hala aklımdaydı.O zamandan beri konuşmuyorduk.Bahçe mobilyalarında gördüğüm karmen,Çağrı ve daha adını bilmediğim yakışıklı bir erkek oturuyordu.Burak ne kadar değersiz olduğumu hatırlatırcasına iterek yanlarına götürüyordu.Karmen beni görünce gülümsedi bende karşılık verdim.Yanlarına ulaştığımızda karmen beni herkesle tanıştırdı.Bence ailede en sevimli erkek tipi Alpay'dı  .En azından katil gibi durmuyordu.Çağrı fazla dikkatliydi bakışlarımdan parmaklarıma kadar dikkatle bakıyordu.Karmenle kızsal ilişki kurmuştuk.Bu farklıydı bana yardım etmişti. Katilimin kardeşiyle aram iyi sayılırdı ama yinede beni ölümden kurtarmazdı.kurtaramazdı.Çağrı artık konuşmaya başlayacak gibi dikleşmiş gözlerimin içine bakmaya başlamıştı.''Gece kaç yaşındasın?''''17''''Üvey misin?''''Hayır''''Emin misin?'' Çağrının soruları artık sinirlerime basıyordu.''Evet sonuna kadar eminim''''Bu kadar emin olma sebebin ne?''''Doğum videom var''''Babanın asıl işini biliyor musun?'' ''Tam olarak değil.'' Alpay'la Çağrı bakıştılar.Konuşmaya Alpay devam etti.''Babanın neden seni sakladığınıda bilmiyorsun yani?'' soru üzerine gözlerin açıldı hafif kaşlarımın çatıldığını da fark edince hemen kendimi topladım.''Babamın beni sakladığını ilk defa duyuyorum.Saklaması imkansız dün haberlerde saklamadığını açık açık beyan etti.'' Alpay hak verircesine başını sakladı.''Ailenle ilgili tek haberdi.Baban medyadan saklardı.Sanırım ablanda,babanın seni sakladığını bilmiyordu.'' kafam hafiften karışmaya başlamıştı.''Bakın bunun için yanlış kişiyim.Daha babasını tam tanımayan bir kızdan ne öğrenebilirsiniz ki?''Tüm sorular boyunca sessiz kalan Burak'a döndüm.Burak ifadesizce yüzümü inceliyor,yanlış mimik arıyordu.''Bunu sandalyeye bağlıyken ve korumalar varken kaçan bir kız söylüyorsa şüpheyle yaklaşırım.''Alpay'ın mantıklı yorumu masaya gerginlik getirdi.''herkesin yaşama hakkı vardır ve elbet herkes kendini korumaya çalışacaktır.''Burak sinirlenmişti.''Artık kitaplardan alıntı yapmayı bırakda gerçek hayata dön gerizekalı.Belki yüzlerce insan öldürdüm ama hiç biri senin kadar tedarikli değildi.''Burak'ın aşağılayıcı konuşması sinirlerimi alt üst etmişti.''Öylemi?Babamı tam tanımıyorum,seni tanımıyorum,aranızdan hiç kimseyi tam tanımıyorum.Konuşmanın başından beri yanlış mimik arıyorsun.Çağrı ise her hareketimi izliyor.Diken üstünde bir insanın nasıl kendi kişiliğini çıkarmasını bekleyebilirsin?.''Burak sinirlenmişti.Mavi gözlerince sinirlenince koyu yeşile dönüyordu ve bu beni dahada korkutuyordu.''Mal mal konuşma Gece.Kimse seni öldürmek için can atmıyor.Kimse seni kendi kişiliğini gösterdin diye de öldürmeyecek.''''Bunu bana dün suçumun olmadığı bi konuda boğazımı sıkıp neredeyse öldürecek biri mi söylüyor?''Çağrı araya bağırarak girdi.''BİR BİRİZLE İLKOKUL ÇOCULARI GİBİ DİDİŞMEYİN GÖT BEYİNLİLER.!'' Burak kaan soylu tüm görkemi ve öldürücü karizmasıyla olay yerinden ayrıldı.Karmen bana baktı.Ben karmen'e baktım.Alpay yerinden kalkıp burak'ın yanına gitti.Bense babamın ne işle uğraştığını çok merak ediyordum.Tam Çağrı'da yerinden kalkacaktı.Çağrı'ya adıyla seslendim.Bir efendim beklerken 'ne var'derecesinde bakış attı.''Babam ne işle uğraşıyordu?'' Çağrı bu soruyu cevapsız bırakırken arkasını dönüp uzaklaştı.Umutsuzca abilerinden korkan kıza baktım.'Kusura bakma ' bakışı aldım.Bende burak'ın evindeki odama geçip koltuğa kuruldum.Nasılda sahiplenmiştim.Baktım oturup düşünerek kafayı yiyecek duruma geldim yatağa girdim.Kafamı yastığa gömdüğüm gibi görüntüler gelmeye başladı.Koku tam beynimdeki yerini koruyordu.Ter,sıcak,sıkıştırılmak,korkum.Pantolon. Gözlerimi hemen açıp etrafa baktım.Alpay başımda durmuş endişeyle bana bakıyordu.Rüyalarımı okuyamacağının rahatlıyıyla yatakta doğruldum.''Çok mu çirkin görünüyorum?'',''Yoo,bence gayet güzelsin.'' ''Teşekkür ederim.''''Ne yaşadın?'' sorusu üzerine donup kaldım.''Pardon?'',''Bişe yaşamışsın senin gibi güçlü bi kız sadece kaçırıldı diye korkunç rüyalar görecek değil.Senin yaşadığına kaçırılmakta denmez zaten.Ne yaşadın?'',''İlk olarak güçlü biri değilim ve sanırım bu bende kalmalı.'' ''İstediğin gibi olsun.Hazırlan bizimkiler bara gidecek.'' ''Alpay saçmalama ben arkadaşınız değil rehinenizim.'' Alpay sinirlenmişti.''Bana kimin ne olduğunu hatırlatmana gerek yok.Sevgili ağabeyin barlarımızı basıyor,burayı basmasını bekliyoruz.Ayrıca biz varken kaçabilen biri biz yokken hayli hayli kaçar yani giyin.'' utançla başımı eğdim haklıydı kimin kim olduğunu hatırlatmak rehinenin işi değildi.''Giyecek hiç bir şeyim yok.'' ''Karmen getirecek şimdi rahat ol.'' başımı onaylarcasına salladım.Alpay yerinden kalkıp kapıya yöneldi.''ALPAY'' adını telaffuz etmem sonucu döndü bana. ''Babam ne işle uğraşıyordu?'' ve sorum yine cevapsız.Alpay arkasına bakmadan odayı terk etti.Bir saat sonra karmen bana siyah bir kısa şort -ki gerçekten kısa bir şort-ve düz biraz açık V yaka siyah bir tişört getirdi.Mecburen giymek zorunda kaldım.Bara gittiğimizde Burak'ın yanında yürüyordum.Burak benim kaçmamdan tereddüt eder gibi kolunu omzuma attı.Parfümü mükemmeldi.Bara geldiğimizde masaya gidene kadar kafamı eğmem gerektiğini kaldırırsam kötü olacağını söyledi.Dediğini yaptım ve masaya oturana kadar kafamı kaldırmadım.Masaya oturduğumda karşımda Karmen buz ve Çağrı sağımda Alpay solumda Burak vardı.Masamıza gelen çocuğun gözleri açıldı. ''oo beyler.'' ailecek kafalarını kaldırıp gelene baktılar. Burak ayağa kalktı ve tokalaştılar.Çocuk Çağrının yanına kurulduğunda Çağrının hoşlanmayan bakışlarını yakaladım.Gözlerinin benim üzerimde olduğunu hissedince bakışlarımı koltuktan kaldırıp çocuğa baktım.Ela gözleri barın mor ışığında ay gibi parlıyordu.Siyah saçlarını dikmiş,siyah gömleğiyle beyaz tenini açığa çıkarmıştı.Beni görünce suratı değişti.''Gece?'' adımı söylemesiyle gerildim.Nerden tanıyordu?.Burak'ında dikleştiğini gördüm. ''O kim?.Tek gecelikleri birilerine benzetmem.''Burak'ın rahatça bana orospu demesi zoruma gitmişti.Diğer taraftan da haklıydı yoksa tanınırdım.İlerleyen saatlerde Karmen ve ben tek başımıza kaldık.Herkes bir 'gerçek tek gecelik'hatun bulmuştu. Karmen'e lavaboya gidiyorum dedikten sonra ayaklandım.Başım aşağıda giderken, lavabo girişinde kolumdan tutulmasıyla adeta yerimden sıçradım.Kolumu tutan elin sahibine baktığımda,masaya gelen çocuk olduğunu anladım.Tam hazırlandım diğer elimle yüzüne yumruk atacam.Tek eliyle ağzımı diğer eliyle iki elimi tutup.Kızlar tuvaletine soktu.Çırpınışlarım kaslı bedene çarpıp durmamdan başka işe yaramıyordu.Zayıf ve güçsüz olmanın kötü yanı.Hiçbirşey yapamıyordum.Tırnaklarımla elini çizmeye,kasıklarına tekme atmaya çalıştım.Hepsinden kurtuldu,her hareketimi biliyordu.Lanet olsun.Bir kitlenme sesi geldi.Lavaboya girdiğimiz anda tek olmadığımızı fark ettim.Ben hala bedenimi sağa sola atıyor,kurtulmak için çözüm arıyordum.Elini dahi ıssırdım bana mısın demedi.''GECE,GECE SAKİN OL ABİNİN ARKADAŞLARIYIZ BİZ.'' bu saçma yalanın doğru olmasını istiyordum ama olmazdı.Bende öyle şans yokki.''Şimdi elimi çekecem sakın bağırma,kendini yorarsın sadece içeride çok ses var.Burak'ın seni kurtarcağını düşünme.Burda bizeden başka kimse sana yardım etmez.''elini ağızımdan çekip bedenimi serbest bıraktı.''bana inandın mı?'' kafamı bilmiyorum dercesine salladım.''İyi seni burdan çıkarıp arka kapıdan bırakacam.'' elime telefon tutuşturdu.''Ağabeyini arayıp kafes kafe yakınında olduğunu söyle,barın solunda petrol var oraya gitmesini söyle sende koşarak 10 dakikada orda olabilirsin.'' Ona boş boş baktım.''Şimdi karmen'in yanına git telefonu arka cebine sok ve sakın belli etme.Karmen'in boş anında 2 önündeki masaya yani yanıma gel sana ceket verip dışarıya çıkartacam tamam mı?'' başımı salladım. ''Peki,sana neden güveneyim?'' ''Arat'a can borcum var.''bana umutla bakan gözlerinin arkasındaki sinsiliği yakaladım.Şimdi lavabodan çıkıp karmenin yanına gitmeli ve olayı sakin kafayla tartmalıyım.Derin nefes aldım.Anlaşılan bu gece uzundu.Kilidi açınca hızla karmen'in yanına gidip oturdum ve düşünmeye başladım.En sonunda çocuktan başka çarem olmadığını anladım.Karmen kendine içki almaya gittiğinde bende hafiften ayaklanıp çocuğun yanına gittim.Bana siyah 40 bedene yaklaşık kapşonlu bir ceket verdi.üzerime geçirdiğimde kısa boyumdan dolayı elbise gibi oldu.Çocuk bana bakıp ''Tek şansın kullansan iyi edersin'' diyip masadan gitmem için ittirdi.Masadan kalktığımda arka kapıyı gördüm.Hızla ve arkama bakmadan koşarcasına arka kapıya giderken bi yandanda elimle ön sevişme yaşayanları ittiriyordum.Bu son şansımdı.Kullanmalıydım.Kullanmak zorundaydım.Mavi kapıyı açtığımda esen rüzgarın soğukluğu bedenimin titremesine sebep olmuştu.sola doğru koşmaya başladım.Ağaçlık alandı aslında.Bir tarafımda ağaçlar diğer tarafımda sarı sokak lambalarının aydınlattığı boş asfalt yol vardı.Nefesim kesilene kadar koştum.Durduğumda arkamı kontrol edip,arkam gideceğim yöne dönük olarak Arat'ı aradım.bir çalışdan sonra açıldı.''Efendim?'' Aratın yorgun sesi yüreğime dokunmuştu.''Abi benim Gece. Abi beni acilen alman gerek kafes kafenin solundaki petrole doğru gidiyorum.Çabuk ol.LÜTFEN.'' ''Gece sak-'' telefon kulağımdan çekildi.Korkumdan çığlık atıp önüme döndüm.Benden uzun boylu birisiydi önümdeki.Kafamı kaldırdıkça tanıdığım insan içimdeki tüm korku hücrelenini devreye sokuyordu.Vücudum organlarımı patlatacak kadar adranelin salgılıyor,beynim korkudan çalışmayı bırakmış tek bir sinyal gönderiyordu.Ölüme hazırlan...