Aynı koltukta aynı pozisyonda oturmuş onu bekliyorum. Belki saatler geçti ve o kadar endişeleniyorum ki şu an kalkıp belki de etrafı yıkıp bulmak istiyorum onu.
Belki de yapmalıyım.
Ayaklandım ve kapıya gittim.
Kapıyı açtığımda gördüğüm şey Heeseung'du.
Beni gördüğü an sıkıca kollarıma sarıldı. Sıkıca karşılık verdim.
"Nerdesin sen?"
"Özür dilerim, sana bir saat demiştim ama çok geçti."
Kafamı omzundan kaldırdım ve onun da kafasını omzumdan kaldırdım. Dikkatlice yüzünü incelemeye başladım.
"İyi misin? Bir yerine bir şey oldu mu?"
"Olmadı, olmadı merak etme." dedi ve bir anda yüzünü göğsüme gömüp kollarını belime sardı. Beni iyice kendine çekti.
"Çok yoruldum."
"Hadi içeri girelim."
Elini tuttum ve içeri sürükledim.
Beraber odaya çıktık.
Yatağa girdim ve yanıma gelmesini bekledim. Yanıma geldi ve göğsüme sokuldu. Saçlarını sevmeye başladım.
"Jaeyun."
"Efendim?"
"Kurtuldun sevgilim, kurtardım seni."
"Ha? Ne kurtulması?"
Kafasını çevirdi ve yüzüme bakmaya başladı. Elini yanağıma koydu.
"Bir daha korkmana gerek kalmayacak sevgilim, yemin ederim her şey geçti artık."
"Ne geçti Heeseung? Anlamıyorum."
"Anlatacağım, anlatacağım. Söz."
Yüzünü tekrar göğsüme gömdü.
"Şimdi biraz dinlenmeme izin ver olur mu?"
"Heeseung."
"Efendim?"
"Her neyse, dinlen biraz. Konuşuruz."
Kollarını bana sardı ve bacağını bacaklarıma atıp iyice sarıldı bana sıkıca.
"Aklına bir şey mi takıldı?"
"Dinlen Heeseung." dediğimde kafasını kaldırdı.
"Vazgeçtim. Konuş, ne takıldı aklına?"
Gözlerimle belini işaret ettim.
"Ha ne?"
Tekrar orayı işaret ettiğimde sırıttı ve "Şu an mı?"dedi.
"Ne şu an mı?"
"Şimdi mi istiyorsun?"
"Ne?"
"Jaeyun gözlerinle şeyi göstermiyor musun?" dediğinde neyden bahsettiğini anladım.
"Hayır, of."
Elimi alnıma koydum.
"Hemen ne anlıyosun ya?"
"Ben anlamıyorum, sen anlatıyosun. Benim suçum yok."
"Heeseung bahsettiğin yerden bahsetmiyorum, belindeki şeyden bahsediyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The One That You Love// Heejake
Fanfiction"Gidelim, ben seninle her yere gelmeye varım."
