.
Saat 02.15 ama bunu yine bu tarihte atmayacağım, başlangıç olsun diye yazdım. Bana şöyle bi birkaç hafta verin ki okuyacak kaynak toplayıp okuyayım.
Fark ettim ki gerçekten kötü hissediyorum.
Umarım yarın ve sonrası güzel geçer...
.
Saat 19.10
Sahip olduğum şeylerden fazlasında gözüm olmadığını insan ilişkilerimde fark ettim.
Çok kötü iletişimimin olduğu insanlar var hayatımda. Böyle olmaması ve daha iyisi olması gerektiğini bildiğim hâlde daha iyisi için bir temenni bulamıyorum.
Şimdilik en boktan şeyleri bile değiştirmek istemiyorum hayatımda. Bunun için bir girişimde bulunmadım.
Ama bir gün bundan pişman olurum gibi.
.
Ben hayatımda bir defa ağlayarak uyandım ve garip bir deneyimdi. Boğazımda bir yumru, gözümde bir yaş ciddi ciddi. Burnumun direği sızlıyordu. O an hâlâ aklımda. Çok garip ve gerçekleşmesi uzak bir şey gibi. Uyurgezer olmak gibi gelirdi.
Rüyayı da hatırlıyorum.
Bir şeyler anlatıyordum karşımdakilere. Söyleyemediğim şeyleri yüzlerine söylüyordum sadece. Zaten üzüntüden değil sinirden ve o hararetli tartışmadan dolayı ağlıyordum.
Çünkü ben kolay kolay bir şeyleri açık eden bir insan değilim. Bir şeyleri söylemem için üzerime gelinmesi gerekiyor. Üzerime gelindiğinde, bir nevi son deminde, bir hararet oluyor. Gözüm yaşarıyor. Nefesim falan düzensizleşiyor ki aslında benim kardiyo falan yapmam lazım uzun konuşmalar da bende nefes darlığı yapıyor.
.
Benim böyle olduğum hayatımda bir olay vardı. O olaydan sonra da biri benim yanıma gelip sinir hastası olup olmadığımı sormuştu. Sanki sinir hastalığı hakkında bir bilgisi varmış gibi... Yarram.
Aklıma geldi paylaştım.
.
16 Mart 12.56
Gittikçe çöktüğümü hissediyorum.
Monotonluktan olsa gerek.
Bu arada hâlâ bi kitap falan bulamadım.
.
18 Mart 17.59
Bu sabah tam okula gitmeye hazırlandım her şey tamam artık servis saati bekliyorum çıkmak için. Elimde peçete vardı sobaya atayım dedim atarken sobanın kapağı bir anda parmağıma düştü sonra tırnağım morarmaya başladı bana bi kusma geldi.
Şu hayatta en çok midemi bulandıran fiziksel hasarlardan biri tırnak morarmasıydı.
O yüzden ben kusarken de servis kaçtı.
Bu aralar en ufak bir acıda midem bulanır oldu ve ben kusma dürtüsünü tutamıyorum. Alışmadıysan miden bulandığında kendini tutabilirsin. Ama ben kusmaya alışmışım. Alın bu bilgiyle de ne yaparsanız yapın şimdi.
Yemek yiyen varsa özür dilerim.
Şimdi ise anlık bir dürtüyle ta aşağıdaki bakkala indim malzeme aldım cheescake yapıyorum. Fırına verdim çıkmaya yakın sos yapacağım.
Verimsiz bir gündü.
Hâlâ kitap bulamadım.
.
19 Mart 10.42
