අර කුණ්ඩවාල දෙකගේ සුකුරුත්තන් කතන්දර අහන් ඉන්න බැරිකමට මම ගියා අභි අයියගේ පන්තියට. අනේ දෙයියනේ කවුරුත් මිස් කෙනෙක් ඉන්න නම් එපා කියලා හිතින් ප්‍රාර්ථනා කර කර ගිහින් හිමින් සැරේ පන්තියට එබුනා. හරිම අගෙයි මහ පගයා ඩෙස්ක් එකට ඔලුව තියන් නිදි. විහඟ යියා නම් පෑනේ පස්ස පැත්ත හපාගෙන කොල වගයක් දිහා බලන් අම්මටසිරිවෙන කල්පනාවක ඉන්නේ. නිලුපුල් අයියගේ පන්තිය වගේ තමා වෙනසක් නෑ. මේ පන්තියෙත් ඉන්නේ ලමයි දහයක් විතර. යනවද නැද්ද ඇතුලට.... මිත්‍ර පගයා බලන්නෙත් නෑනේ මේ පැත්ත... අම්මපා මේ මැත්ස් සෙක්ශන් එකේ උන් සොම්බි ඡීවිත වගේනේ. යකෝ පන්තියේ ඉන්නෙත් ලමයි දහයයි. දහ දෙනාම උන් උන්ගේ ලෝකවල සොම්බියෝ වගේ. අනේ ඕන පම්කක්... මම යනවා ඇතුලට.
"විහඟ අයියේ"
"ආහ් පොඩ්ඩා"
"මෙයා මොකෝමේ?"
"පොර නිදි දැන් පැය දෙකක් විතර. දවල්ට කාලත් නෑනේ. කන්න බැ කීව ඇහුවම"
"ඇයි තාම අර ජනපද කල්‍යාණි ගැන හිතනවද? යකෝ රැ තිස්සේ මුගේ හිත හදල මටයි නිදිමත වෙන්නෝන... මහ රෑ මගේ නින්දත් ලෙප්ට් කරල එයා සැපට නිදි... ඉන්නකෝ මම ඇහැරවන්න"
"අනේ පොඩ්ඩො එයාට නිදාගන්න දෙන්න ටිකක්"
"මේ මේ අයියේ ඔයා අහකට වෙලා ඉන්නකො"
මම විහග අයියටත් පාට් එකක් දාල එයාගේ පුටුව පිටිපස්සෙන් ඇදිලා ගිහින් අභි අයියගේ පුටුව පිටිපස්සෙන් හිට ගත්තා. මම හිමිට අයියගේ කේන්ඩේ අතරින් ඇගිලි යවලා ඔලුව අතගාන්න පටන් ගත්තා. මට දැනුනා එයා ගැස්සෙනවා. ඒ කියන්නේ එයාට මගේ පොඩි ටච් එකක් උනත් දැනෙනවා. මගේ අනිත් අතේ තිබුන ශොපින් බෑග් එක අභි අයියගේ මේසේ උඩින් තියලා අත් දෙකෙන්ම එයාගේ ඔලුව උස්සලා අරන් මගේ පපුවට හේත්තු කරගත්තා. මම කරපු දෙයින් එයා ගැස්සිලා ඇස් ඇරියා. ටිකක් වෙලා මට හේත්තු වෙලා හිටපු එයා ඔලුව හරවල මගේ දිහා බැලුවා.
"ශ්‍රිමල්"
"ශ්‍රි කියන්නකො අයියේ"
"පුදුම කෝලං" විහග අයියා නෝන්ඩියට වගේ කියල අභි අයියට ඇහැක් ගහල හිනා උනා
YOU ARE READING
Aster Monarch (කැළෑමලට ආදරෙන්)
Non-Fiction.... ශ්‍රි කියලා කියන්නේ "මම ඔයාට ආදරෙයි ශේනූ අයියේ, ඒත්" කියලා කියන කෙනෙක් නෙවෙයි. "මම ඔයාට ආදරෙයි ශේනූ අයියේ, එච්චරයි " කියලා කියන කෙනෙක්. ජීවිතේ කොයිතරම් අමාරූ දවසක උනත් ඔයා මට ඉන්නවනේ කියලා දැනෙන එක පට්ට ෆීලින්ග් එකක්. විස්වාස කරන්න, ඒක තමයි මම...
