Hasat ayı

Güzel Günlerin Sonu

Mevsim geçişi ,grip ayı derken herkes hastalandı normalde herkes bunun 3 veya 4 gün içinde geçeceğini sanardı.Kim bilebilirdi ki 6 yıldan daha fazla sürebileceğini.

Bir mart sabahı okula gitmek için hazırlanırken boğazımın ağrıdığını fark ettim ve kilerden ilaçlarımı aldım ve içtim.Odamdaki dolaptan montumu aldım ve evin kapısına doğru ilerledim.O sırada dışardan garip bir ses geldi ama çok sorgulamadım çünkü Mart ayı :) kapıyı açtım ve merdivenden inerken bisikletimin anahtarının yanımda olmadığını fark ettim eve çıktım ve kapıyı açtım evden garip bir ses ve koku beni karşıladı daha gideli 2 dakika bile olmamıştı doğalgaz kaçağımıydı? Kontrol ettim değildi saate baktığımda çok az zaman kaldığını gördüm ve kokunun kaynağını sonra bakarım diyip bisikletimin anahtarini aldım.Merdivenlerden koşarak indim bisikletime bindim ve hızlı bir şekilde okula gittim okul çokta uzak değildi ama yürümeye hep üşenmiştim.Okula vardım ve sınıfın kapısına geldim o kadar hızlı gelmişim ki hala vakit vardı.Sınıfa girdim ve
Tuğra:
-Günaydınn.
Dedim.
Bekir üstüme atlayarak bana sarıldı, bende karşılık verdim.Diğerleriyle konuşmaya başladık derken hoca geldi.

~⌛

Okulun bitimine yakın sabah evde duyduğum garip sesi duydum ve bu sefer tek duyan ben değildim sınıftaki herkes kapıya kitlendi hoca dahil herkes gergin bir şekilde beklerken zil çalınca herkes irkti çok komik bir görüntüydü. Bekir ve diğerleriyle okuldan çıktıktan belli bir yola kadar yollarımız aynıydı ve yolun sonuna geldiğimizde yollarımız ayrılıyordu o yüzden birlikte yürüyecektik.Tam sınıf kapısına geldiğimizde bir çığlık ve homurdanma sesinin bize yaklaştığını fark ettik.Korkuyla kapıyı geri kapadım sınıfta sadece ben ve arkadaşlarım kalmıştık çünkü Aslı'nın toparlanması çok uzun sürüyordu.Herkes telaşlı bir şekilde kapıdan uzaklaştı bende dahil
Bekir:
-Bu seste neydi? Ne oluyor.
Tuğra:
-Bilmiyorum ama hiç hoş değildi.
Ses bize yaklaşmaya başladı ve kapının altında iki çift ayak gölgesi belirdi.Sınıf kapımız normladen biraz daha yukardaydı kapının önünde kaç kişi var gölgesinden anlayabiliyorduk ve çığlık sesleri durmak bilmedi okuldaki herkes bağırmaya başladı inanılmaz bir korku seansı gibiydi.Herkes kulağını kapadı çok rahatsız edici bir andı.Kapının önündeki kişi kıpırdamadan bekliyordu ve kimse konuşacak kadar ayık değildi herkes çığlıklardan dolayı şokun etkisindeydi.Kapının önündeki kişi kapıya çok sert bir şekilde kendini atmaya başladı doğru duydunuz kendini atmaya.Hemen sınıf dolabını kapının önüne koyduk azda olsa etki ediceğini biliyorduk ama bir kaç hafta okulda mahsur kalıcağımızı bilmiyorduk...