Hasat ayı

İçimdeki Yabancı

Tuğra'nın anlatımıyla:
Artık kimliğimi sorguluyorum sadece 4 yıl içinde hafızam silinmiş olamaz ne oldu bana? Sanki kusarak atabileceğim bir şey var içimde bu acı katlanılmaz düzeye çıkıyor. Ben insan mıyım değil miyim bilmiyorum. Tek hatırladığım şey uzun zaman önceydi. Güneşli bir gündü hava sıcaktı ama terletmiyordu yemyeşil bir arsadaydım yukarı baktığımda kocaman bir meşe ağacı gördüm. Kafamın hemen altında bir yumuşaklık vardı, uzanıyordum koluma değen ılık his altımda bir muşamba olduğunu fark ettirdi. Bir yandan kuş cıvıltıları ve ağustos böceklerinin sesi vardı. Burnumda ki papatya kokusu beni benden aldı ardından bir ses duydum.
Ses:
-Neden ağlıyorsun ?
Tuğra:
-A-ağlamıyorum sadece... Sadece çok huzurluyum.
Bunları hatırlarken gözümden düşen yaşa engel olamadım ama açlığım beni benden alıyordu. İçindeki his beni yamyamlığa sürüklüyordu. Kaç gündür yemek yememiştim 6-7 eh sanırım 9. Nasıl hayattayım bilmiyorum ama beslenmem lazım ve  eğer biraz daha beklersem açlığım yüzünden ben artık ben olmayacaktım. Ardından gözlerim karardı. Geri açıldığında birileri bana sarılıyordu ve ondan sonra vuruldum. Uyandığımda kolum yoktu ve artık aç değildim. Bana sarılanlar kimdi ? Ve benim NEDEN KOLUM YOK! Galiba yine acıkıyorum kendimden korkuyorum çünkü içimdeki açlık bitmiyor galiba galiba artık vücudumun içindeki şey artık benim ve benim içimde hissettiğim dışarda şuan ben zihninin içindeyim ve vücudum benim kontrolüm dışında umarım birilerine zarar vermem.
Asya'nın anlatımıyla:
Çocuk daha bir yaşında konuşmayı bilmiyor.
Gökhan'ın anlatımıyla:
Eğitim başladı ve bu heyecan verici neler olacağını bilmiyoruz ama buranında aynı bir önceki kasaba gibi bir hasat ayları var ama buradakiler içerdekileri değil dışarıdakileri avlıyor ve galiba sürüler aynı. Yani onu bir daha göreceğiz. Ayın hasadına az kaldı. Tekrar buluştuğumuzda bu onunla son görüşmemiz olacak.