Enteresan bir dörtlü dışarıda oturmuş, sohbet ediyorlardı. Tabii her cümlenin arasına bir laf sokma sıkıştırılıyordu.
Bu dörtlüden birisi Poyrazdı elbet, diğeri kendisi, kalan iki kişi de Dora ve Hanzadeydi.
İkisinden de haz etmezdi Aleyna. Özellikle Dora ile birbirlerine az laf söylememişlerdi. İkisi de suçluydu tabii, çocuk çocuk kavga etmişlerdi.
"O değil de ben hala inanamıyorum bizim Kalaycıoğlu ile böyle olmamıza.." Dora gülerek konuştuğunda Aleyna onu taklit edercesine samimi olmadığı belli bir şekilde güldü.
"Alışsan iyi olur," Poyraz gözündeki gözlüğü düzelterek söylediğinde Aleyna meraklı bakışlarını ona çevirdi. "Aleyna ile beni bundan sonra sık sık yanyana göreceksiniz."
Poyraz'ın dediği ile Hanzade imalı bir şekilde gülerek sesler çıkardığında Aleyna da istemsiz gülmüştü. Dora da gülüyordu ama onun tavrı biraz daha alaycıydı.
"Sözünün eri değilsin asla kardeşim."
"Bazen döneklik yapmak da iyi gelebilir." Poyraz umursamaz bir tavırla omuz silkti.
"Dora bizim barışmamızı benden daha zor kabullenecek gibi."
Tam karşısında oturan Dora güldü. Aleyna ile hangi olayla kötü olduklarını pek hatırlamıyordu. Kimyaları uyuşmamıştı, ikisi de birbirine sinir oluyordu. Tabii Dora'nın, Aleyna Çalışkan'a olan hareketleri de Aleyna'yı ondan uzaklaştırmıştı.
"İsterseniz hiç kabullenmeyin, çok da umrumda değil yani."
"Şimdi öyle mi olduk Poyraz efendi?"
Hanzade ikisine güldüğünde Aleyna ciddi olmadıklarını anlamıştı. Zaten Dora kocaman adamdı, böyle bir sebepten dostuna küsecek hali yoktu.
"Anladığım kadarıyla aranızda arkadaşlıktan fazlası bir konu var?" Hanzade merakla sorduğunda içtiği kahveyi bir kenarı bıraktı Aleyna. Göz ucuyla Poyraz'a bakarken, onun da aynı şekilde ona baktığını fark etmişti.
"Benim açımdan tahmin ettiğin gibi Hanzadeciğim, Aleyna'yı dahaca bilmiyoruz."
Hanzadeciğim? Aleyna gözlerini devirdi.
"Ben tamamen arkadaş olarak görüyorum." Aleyna kendisinin de inanmadığı şeyi söylerken tereddüt etmedi. Poyraz'ı sinir etmekti amacı.
"Hobaaa!" Dora gülerek konuştuğunda Poyraz da hafif gülerek kıza döndü. Aleyna ise anlamıştı, gülüyordu ama bozulduğu çok açıktı. Omuz silkti.
"Gördün mü Alp efendi? Nasıl da sapladı hançeri sana." Dora hala salak salak gülerek konuşurken Poyraz da ona sinir olmuş bir şekilde bakıyordu. "Kafanı kıracağım şimdi."
"O değil de twitterda fena konuşulacaksınız."
"O niye?" Aleyna merakla sorduğunda Hanzade kaş göz yaptı. Onların masasının arkasında bir yeri işaret ediyordu. Aleyna merakla döndüğünde elinde telefon olan birkaç gencin onları çektiğini gördü. Oflayarak önüne döndüğünde Poyraz da ona bakıyordu.
"Yaa Kalaycıoğlu. İş barışmakla biter mi?"
"Dora bir sus Allah aşkına." Poyraz bıkmışlıkla konuştuğunda Dora gülmeye devam etti.
Aleyna'nın korktuğu internette alacağı tepkilerden çok annesinin tepkisiydi. Sadece Poyraz yüzünden değil, şuan bu masada bulunduğu kişilerin hepsine kinlenmişti annesi. Annesini üzmek isteyeceği son şey bile değildi.
Bunları düşünmeyi daha sonraya bıraktığında aynı tarz sohbetlerle bir saati geçirmişlerdi. Hepsi birden kalktığında o da bu sıralar alışkanlık ettiği gibi Poyraz ile geri dönüyordu. Arabada pek bir şey konuşmuyorlardı, Aleyna'nın aklı doluydu.
