Poyraz: ne kadar sürecek bu
Poyraz: kaç gün oldu
Poyraz: inat etme de konuşalım
Aleyna telefonuna ardı ardına gelen mesajlarla kahvesini içmeyi bıraktı. Birkaç gündür onunla iletişim kurmuyordu. Bulunduğu ortama gelince de konuşmamak için ayrılıyordu oradan.
Ona olan siniri neredeyse geçmiş gibiydi, asıl suçlunun kim olduğunu biliyordu. Şuan bu süreci bir şeyleri kafasında tartmak için kullanıyordu sadece. O yakınlarındayken sağlıklı düşünemiyordu.
Ona haksızlık ediyordu belki ama başta o kızla konuşmaya gitmesi hataydı ona göre. Tamam öpen kişi o değildi, hatta geri çekildi falan, ama Sancakay'ın konuştuğu şeyler de vardı.
Yunus Emre ile dedikodulardan sonra onun hakkında ne demişti mesela? Kim bilir nasıl bir yakıştırma yapmıştı ki Sancakay böyle keyifle sorabiliyordu.
Aleyna: istemez
Poyraz: sabır
Aleyna: bana lazım o sana değil
Poyraz: sen etrafımda olduğun sürece bana da çokça lazım oluyor
Aleyna: iyi, şu aralar etrafında değilim kafanı dinle
Poyraz: çocuk gibi kaçman ne kadar doğru
Aleyna: sanane?
Poyraz: banane mi
Poyraz: çocuk gibi kaçtığın kişi benim
Poyraz: gel konuşalım, Sancakay aramızın bozulduğunu öğrenmiş yüz bulmuş beni arayıp duruyor
Aleyna: iyi ya sana fırsat çıktı gidin öpüşün yine
Poyraz: eh be aleynam
Aleyna: hayır en başta neden onun gibi biriyle konuşmaya gidersin
Aleyna: zaten sana takık olduğu çok belli
Poyraz: bar ortamındayız
Poyraz: her şey olmuş olabilirdi
Aleyna: vay düşünceli errrkek seni
Poyraz: yoruldum vallahi bak
Aleyna: yorulma? uğraşma mesela
Poyraz: uğraşırım
Aleyna: o zaman şikayet etmeyeceksin
Aleyna: kızdığım nokta artık seni öpmesi bile değil
Aleyna: ne kadar laf verdiysen ağzına ağzını yaya yaya senin benim hakkımda dediklerini konuşuyordu
Poyraz: yaptım öyle aptallıklar
Poyraz: özür
Aleyna: özüre bak kafayı yersin
Poyraz: tamam geliyim mi yanına
Poyraz: görürsün o zaman özürü
Aleyna: gelme ya gelme
Aleyna: evim çok dağınık
