Aleyna yerinde kıpırdandığında dar bir alanda olduğu için rahatsız olmuş, gözlerini açmak durumunda kalmıştı. Kafasını hafif yukarı çevirdiğinde ise Poyraz'ın yüzünü görmüştü.
Dün akşam ikisi geç saatlere kadar oturmuş, sonrasında Aleyna koltukta uyuya kalmıştı. Anlaşılan Poyraz da onu bırakıp gidememiş, yanına kıvrılıp uyumuştu. Başı Poyraz'ın göğsünde iken bir elini de yanağının altına koydu. Bu ikinci defa onun göğsünde uyuyuşuydu, ikisi de ona fazlaca huzur vermişti. Güvenli hissetmesine sebep oluyordu. Bu durum ona oldukça tuhaf gelse de bunları sorgulamayı çoktan bırakmıştı.
Yerinde doğrulup onu uyandırmayacak adımlarla salondan ayrıldı. Yüzünü yıkayıp tekrar içeri geldiğinde aynı pozisyonda olduğunu görüp bir oh çekti.
Salonu ve mutfağı birleşik olduğu için onu uyandırmadan kahvaltı hazırlamaya çalışmak biraz zor olurdu, bu yüzden bunu sonraya bıraktı.
Aklına gelen fikirle telefonunu alıp uyurken birkaç fotoğrafını çekti. Tatlı görünüyordu, ama bu tatlılığı uyanınca geçerdi. Bu yüzden bu fotoğraflar iyi olmuştu.
Yerinde kıpırdanan beden ile ona döndürdü bakışlarını.
"Günaydın." Pürüzlü sesine iç geçirecekti neredeyse Aleyna. Sabah sesi çekiciliği gerçek olabilirdi, şuanda buna inanmıştı.
"Kış uykusuna yattın sanmıştım."
Poyraz esneyerek yerinde doğruldu. Tam açamadığı gözleriyle, boş bakışlarını etrafa gönderiyordu. "Saat kaç?"
"Öğlene gelecek neredeyse."
"Oha."
"Benimle uyumak çok rahat geldiyse demek ki.." Aleyna flörtöz bir tavırla konuşunca Poyraz bunu inkar edemeyeceği için güldü.
Yerinden kalkıp esnedi. O sırada yukarı kalkan tişörtünden görünen adonis kasları Aleyna'nın dikkatini çekti. İster istemez fazlaca bakarken, en sonunda bakışlarını çekip yüzüne çevirmişti.
"Sabah sabah yedin bitirdin beni Aleyna." Poyraz'ın cümlesiyle Aleyna yakalandığını anlamıştı. Bakışlarını kaçırıp güldü. "Gözüm kaymış."
"Kaymış?"
"Kahvaltı. Açlıktan öldüm, on saattir uyuyorsun."
"Uyandırsaydın." Poyraz güldü. "Kıyamadın mı yoksa? Çok tatlı uyuyordum büyük ihtimal."
Aleyna kollarını bağdaştırıp gülümsedi. "Horluyordun."
Dediğiyle Poyraz'ın keyif alır ifadesi anında yok olurken gülme sırası artık ondaydı. "Harbi mi?"
"Evet.. ben de o yüzden uyandım zaten."
"Oha," Utanmış haliyle onun suratına bakarken Aleyna söylediği yalanı devam ettirmekte kararsızdı. "Horlamam normalde ben.. nasıl olduysa."
Poyraz biraz daha onun suratına o şekilde bakarken Aleyna dayanamayarak kahkaha atmıştı. "Şakaydı.. kulakların kıpkırmızı oldu."
Poyraz rahat bir nefes aldığında çatık kaşlarıyla ona bakmaya başladı bu sefer. "Komik mi şimdi?"
"Çok komik."
