Ema’s POV

Umulan.

Sabay ng pagpatak ng mga luha ko.

Masakit pakinggan yun.

Tiningnan ko lang siya at ngumiti lang ako.

Tinulungan niya ako na magkaroon ng pag-asa…

Hindi ako basta-bastang aalis sa buhay niya na parang wala lang ang lahat.

Kahit pagtabuyan man niya ako

 Kalimutan…

Burahin…

Itapon….

iwanan …

at

saktan….

HINDI AKO SUSUKO.

Hanggat sa huli, hihigpitan ko ang kapit ko sa kanya.

Dahil alam kong, magiging masaya din siya.

Alin mang mundo aking pasukan, di parin magbabago aking nararamdaman sa kanya.

Kahit magbago pa siya, mag-iba ang katangian niya.

Kahit di ko siya kilala ng maigi, nakasama ng mas matagal.

DI BA WALA NAMANG SUKATAN?

Dahil isa lang ang alam ko:

MAHAL KO SIYA.

At di na ako magdadalawang isip pa.

*

Tumakbo siya palayo…

Iniwan niya lang ako.

Mas lumiwanag saken ang pinagkaiba ng dalawang mundo.

HERE I STAND STUCK BETWEEN TWO WORLDS.

AKO SI EMA MARASIGAN.

WALANG AATRASAN.

Kinuha ko yung salamin at ipinikit aking mga mata.

Pagkadilat ko….

A/N:

NASA REAL WORLD NA SILA ULET (In case if you’re wondering…)

-SEAN’s POV

The cloud’s tears began to fall.

I can see her tears.

Sana di ko nalang yun sinabi pa…

Nagpadala ako sa galit ko…

I’M SORRY EMA…

DI KO SINASADYA…

SORRYYY…

Sana mapatawad mo ako sa gagawin ko…

-EMA’S POV

Naramdaman ko ang mga labi niya.

ANO BANGGGG?

KAGAGUHAN TO, SEANNNNNN!

EXPLAIN NAMAN OHHHHHHH!!!

Di ako makagalaw. Di ko mapigilan ang aking  nararamdaman pero….

Nagalit siya saken kanina,

mahal ko na siya,

niyakap ko siya,

sinampal tapos…

Stuck Between Two WorldsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon