Delinin Biri/Barış Alper Yılmaz

17

dün gece eve geldiğimde hemen uyumuştum, sabah kalktığımda hâlâ dinlenmemiş olduğumu fark etmiştim

Odamdan çıktım, boğazım kuruduğu için mutfağa gittim ve su içtikten sonra oturma odasına girdim

Damla kalkmıştı ve önünde duran tostunu yiyordu

"günaydın ablaların en güzeli!" dedi bana gülümserken, ben de aynı şekilde ona gülümsedim

"sana da günaydın" Damla tostunun son lokmasını ağzına attı ve yanıma yaklaştı, yine bir şey isteyecekti

"Abla ben sana bir şey söyleyeceğim" bakalım yine ne geliyordu

"söyle Damla"

"ben akşam Galatasaray'ın maçına gidiyorum," dedi ve bir süre sustu "Barış için"

Barış'a gerçek anlamda takmıştı, bu kısa sürede hoşlanması fazla garipti, hem de çok garip

"Damla sana ne oluyor?" dedim, sesim epey sinirli çıkmıştı

"ne oluyor?" dedi oda soruma karşılık vererek

"neden bir anda Barış'a sulanmaya başladın sen?" Damla kaşlarını çattı

"sulanmak ne demek ya, sadece ondan hoşlanmaya başladım, hepsi bu" sinirle bir kahkaha attım

"benim hoşlandığım adamdan hoşlanman ne kadar da hoş Damla" Damla şok olmuşcasına gözlerini açtı

"Barıştan mı hoşlanıyorsun?"

"Evet" Damla yanımdan geçip gittiğinde arkama dönüp nereye gittiğine baktım, evden bir hışımla çıktı

Odama geri gittim ve yatağa oturup telefonun ekranını açtım, ardından Barış'a yazmak için uygulamaya girdim

Eda: selam, naber?
(11.09)

Barış: iyi, sen?
(12.00)

Bildirim sesini duyduğum anda mesajı açtım

Eda: iyi bende

Eda: bugün buluşabilir miyiz acaba? Seninle konuşmak istediğim bir şey var

Barış: tabii ki, saat kaçta?

Eda: ben seni arayacağım

Barış: tamam, görüşürüz

Telefonumun ekranını kapattım ve yatağımın üzerine koyup giyinmek için dolabımın önünde durdum

Altıma buz mavisi bol bir pantolon, üzerime ise buz mavisi crop giydim, giydiğim crop'un üzerine de hırka tarzı bir şey giydikten sonra saçımı yaptım

Çantamı aldım ve evden çıktım...

*

Eve geldiğim gibi üzerimi değiştirdim ve hemen Barış ile buluşmak için Barış'ı aradım, ne diyeceğimi bilmiyordum aslında, sadece onu görmek istiyordum

Onu bir kafeye çağırdım, ben kafede otururken onun gelmesini bekliyordum, gözlerim dışarıya kaydığında Barış'ın geldiğini görmem ile oturduğum yerden kalkmam bir oldu, sanki ilk defa onu görüyordum

Barışta beni fark etmişti ki içeri hızlıca girdi ve yanıma geldi

"naber?" dedi ve karşıma oturdu