Im inlove with a coldhearted hot jock

Chapter 17: Love Rain?

*MEGARA's POV

Hindi ganyan sumira ng basketball ring, plus mali yung handling mo ng bola. seryosong sabi ni Rukawa saakin. Nakapamewang syang nakatayo sa kabilang court at basang basa rin ng ulan.

Parang nag skip ng beat yung puso ko ng makita ko sya. parang gusto kong tumakbo papunta sa kanya at yakapin sya. Pero bigla kong naalala kung bakit ako nandito ngayon. dahil sa kanya. Dahil sa kanila.

Agad agad kong binawi ang tingin ko sa kanya dahil naramdaman ko nanaman ang pag tulo ng luha ko tinalikuran ko sya at nag lakad na paalis. Naramdaman kong sumunod sya saakin kaya naman mas binilisan ko ang lakad ko. lakad takbo. Pero bago pa man ako nakatakbo at nakalayo, mabilis at marahas nya akong nahila at iniharap sa kanya. Saglit na nag tama ang mata namin. seryoso ang ichura nya. pero agad ko ding ibinaba ang tingin ko.

Hindi ko na alam kung dahil sa lamig o dahil sa nangyayare kaya nanginginig ako. hindi ko na din alam kung ano ang dapat kong sabihin sa kanya.
Nang hihina akong pumiglas mula sa pag kakahawak nya. Let me go. pabulong kong sabi.
Pero hindi sya umimik at mas lalong hinigpitan ang pag kakahawak sa braso ko.

Tumingin ako sa muka nya at mas lalo akong nainis sa nakita ko. as usual. Isang seryosong poker face. Mas marahas akong pumiglas sa pag kakahawak nya saka sya sinigawan. I SAID LET ME GO!! hinihila ko ang kamay ko mula sa pag kakahawak nya pero hindi ko ito mabawi sa kanya.

Stop it. Mahinahong sagot nya na mas nakapag patindi ng inis ko at kagustuhan kong makalayo mula sa kanya.

Let me go! hinampas hampas ko ang isa kong kamay sa dibdib nya.
Let me go!
Let me go!

STOP IT! Natigilan ako ng bigla syang sumigaw. Hinuli nya ako sa mag kabilang braso at pilit iniharap sa kanya.

WHAT THE HELL IS YOUR PROBLEM MEGARA?! STOP ACTING LIKE A CHILD!

Natigilan ako, hindi ko alam kung dahil sa lakas ng boses nya o dahil sa sinabi nya o dahil sa dalawa.

Tumingin ako sa seryosong muka nya na hindi ko na masyado maaninag dahil sa ulan at luha sa muka ko.

Tell me. please. What is your problem? Bumalik sa pagka hinahon ang boses nya pero seryoso padin syang nakatingin sa muka ko.

Natawa ako ng mapakla kahit ramdam na ramdam ko na hindi na tumitigil ang luha sa mga mata ko. marahas kong inalis ang mga kamay nya sa magkabilang braso ko at pinunasan ang muka ko.

Whats my problem? Youre asking me what my problem is? I let go of a bitter chuckle saka muling nag salita. YOU ARE MY PROBLEM! Sigaw ko kasabay ng pag duro na may kasamang pagtulak sa dibdib nya.
QUIT PLAYING WITH MY FEELINGS!! STOP TALKING TO NIXIE!! STOP LOOKING AT HER LIKE HOW YOU LOOK AT ME!!STOP GIVING HER THOSE SMILES!! STOP MAKING ME FEEL JEALOUS! And... and... just look at me. j.. just.. me. mula sa pag sigaw ramdam kong halos pabulong at nakayuko na lang ako ng sabihin ko ang huling linya.

Tumingala ako sa kanya at nakita ko ang parang gulat nyang muka. Pero wala syang sagot. Para lang syang bato na nakatingin sa akin kaya naman tinalikuran ko na sya at nag simulang lumakad palayo. Pero bago pa man ako makahakbang ulit, bigla nya akong hinila paharap sa kanya and before I knew it, our lips have already met.

Nawala lahat ng sakit sa dibdib ko habang nakadikit ang mga labi nya sa labi ko. it was like an antidote. It eased all the pains and it brought rainbows and fireworks in my mind.
Ipinatong nya ang magkabilang braso ko sa magkabilang balikat nya at kusa naman yumakap ang mga ito sa leeg nya. He carefully placed his arms around my waist and pulled me closer without breaking the kiss.