Ben Masumum

Zorla Evleniyorum

Benim adım Evin. Babamın tek kızı ve dedemin tek kız torunuyum. Bu yüzden adımı Evin koymuşlar. Anlamı aşk demek. Daha 18 yaşındayım. Dört tane de abim var. İstemediğim bir adamla berdel için evlendim.

İstanbul'dan Mardin'e geldim. Memleketimi ve ailemi çok özledim. Beni almaya abim Azad geldi.

"Evinim hoşgeldin. Nerelerdesin be kızım özlettin kendini. "

"Geldim abim geldim. Gitmemek üzere geldim hemde. "

"Gitme Evinim gitme. Hadi konakta kiler bizi bekler. "

Arabaya binip konağa doğru yol aldık. Konaktakiler benim için ziyafet hazırlamışlar. Konağa girdiğimde direk babam aldı beni kucağına.

"Evinim güzel kızım hoşgeldin sefa geldin Evinim"

Babamın kucağında küçük bir kız çocuğuydum.

"Hoşbuldum babam. Çok özledim sizleri."

"Bizde seni özledik güzel torunum. "

Babamın kollarından ayrıldım ve dedemin elini öptüm.

"Ee sofra bekletilmez hadi bakalım"

Sofraya geçmiştik ama bir eksik var gibiydi. Etrafa baktığımda Deniz abim yoktu.

"Dede Deniz abim nerede? " sorumla herkes bi masaya baktı. Yokluğunu fark etmemiş gibilerdi.

"Valla Deniz nerede? " dedi Eyüp abim.

"Kim bilir ne belalarda " dedi Dedem. Ardından yemeği yedik.

Yemekten sonra yol yorgunu olunca odama çıkıp duş aldım. Saçlarımı kuruturken avludan bağırma sesleri geldi. Çıkıp baktığımda bizimkilerle Kartal aşıretiyle birbirine girmişti.

(Aşiret isimlerini ben uydurdum. :D)

Merdivenlerden izlemeye başladım. O sırada gözüme Deniz abim değdi. Yanında da bir kız vardı. Deniz abim de beni görmüştü merdivende.

"EVİNİM İÇERİ GİR!!! " diye bağırdı Azad abim. Onun bağırmasıyla iki aşirette bana baktı. Ben girmeyince Deniz abim yanıma geldi ve beni odama kapattı.

"Evinim abim beni iyi dinle. Ben kartal aşiretinin kızını kaçırdım. Sana berdel teklif edecekler. Sakın onların teklifini kabul etme! "

Şaşkınlıkla abime bakıyordum. Eğer berdel olmazsa abımı öldüreceklerdi. Bunu gayet iyi biliyordum.

"Ama o zaman seni öldürürler. Abi ben senin ölmeni izleyemem. " dediğimde gözlerim doldu ve sesim titredi. Abimin ölmesini kabul edemezdim.

"Prensesim lütfen uslu kız ol ve beni dinle. " dedi abim perişan olmuş halde.

Ona karşı gelmedim. Sadece kafa sallayıp geçtim. O ise odamdan çıktı ve aşağıya indi. Abimin ölmesini istemiyordum. Dolabımdan mevsimlik bir elbise giydim ve onlara görünmeden izlemeye başladım.

Masaya oturdular ve sakince konuşmaya başladılar. Sadece erkekler vardı. İlk konuşan onların aşiret reisi oldu.

"Durum açık ve net. Oğlunuz kızımızı kaçırdı. Ya berdel ya ölüm. " denildiğinde  tüylerim diken diken olmuştu.

Dedem Deniz abime baktı. Abimin istediği tabiki de ölümdü. Beni onlara vermek istemiyorlardı.

Söze Azad abim devam etti. "Bizde size verecek kız yok. Ölüm en iyisidir. " dedi.

"Nasıl yoktur? Kardeşin Evin var onu verin ben ablamın ölmesini istemem " dedi kalın sesiyle Baran.

"Yok dediysem yoktur Baran. Ben sana Evini vermem. Kararımız kesin ölümdür."ağlamak üzereydim. Azad abim resmen Deniz abimin ölüm fermanını kabul etti.

"Dede iznin olursa bu lavuğu ben öldürmek istiyorum. " dedi Baran abime bakarak.

Dedesi başı ile onay verince hepsi ayağa kalktı. Baran belindeki silahı çıkartıp abimi nişan almıştı. Ben Evin masum ve korkak bir kız olsam da abimin ölmesine izin veremezdim.

Merdivenlerden inip abimin önüne atladim. "Berdeli kabul ediyorum. Yeterki abime dokunmayın! " bunu nasıl yaptım ben bile bilmiyorum. Baran ise silahı indirmiş gözlerimin içine bakıyordu.

"Evinim sen bu işe karışma. Berdel kabul edilemez Deniz ölecek.! " dedi dedem bana. Ben ise dedemin elini tutup ona yalvarmaya başladım.

"Dedem nolur ben berdele razıyım yeterki abim ölmesin lütfen dedem. Annem için dede lütfen. " dediğimde sesim titriyordu. Ardından söze babam karışti.

"Evin olmaz berdel evliliği yapmana izin veremem. " bu sefer de babama yalvarmaya başladim.

"Babam lütfen ben razıyım diyorum. " dediğimde kartal aşiretinin başı söze dahil oldu.

"Madem kızınız Evin berdele razı o zaman berdel olacak. " dediğinde dedemin bakışları beni buldu. Ben ise dedeme yalvarırcasına bakıyordum.

"Kabuldür. Madem torunumda razı berdel olacak. " dediğinde abilerim de babam da itiraz etse de karar berdel kararıydı. O anda hemen bir söz kesildi ve yüzükler takıldı. Pişman değilim. Abimin ölmesini istemiyorum. Sözden sonra herkes dağıldı. Bende odama çıktım. Odada öyle düşünürken dört abimde odama girdi. Onlar girince ayağa kalktım.

Deniz abim önümde diz çöktü ve yalvarmaya başladı. "Neden yaptın Evinim ben ölmeye razıydım neden yaptın bunu bana? Evinim kararından geri dön ben bu yükle yaşayamam. Evinim abim lütfen" dediğinde abilerim bana bakıyordu.

"Hayır abi kararım kesin. Ölmeme razı değildim bunun için evlenicem. " dediğimde abilerim bana sarıldı. Kararımdan dönmeyeceğimi anlamışlardı.

"Evinim ne olursa olsun biz abilerin olarak arkandayız bunu sakın unutma" dedi Eyüp abim.

"Biliyorum abi sizi seviyorum. " dedim küçük bir kız çocuğu gibi.