Ben Masumum

2.Bölüm

Sabah uyandığımda saat 9 a geliyordu. Elimi yüzümü yıkamak için banyoya gittim. Elimi yıkarken parmağımdaki yüzüğe gözüm takıldı. Beni nelerin beklediğinin farkındaydım. Ardından avluya çıktım. Sofra çoktan kurulmuştu bile. Benimle beraber herkes sofraya oturdu. Deniz abim sürekli gözlerini benden kaçırıyordu.

"Abim yapma böyle. Beni de üzüyorsun. Ben berdeli kendim istedim. " dediğimde herkes Deniz abime bakıyordu.

"İstedin Evinim de ben de ölmek istedim. Hala da istiyorum. Annemin emanetine ihanet ettim. Yüzüne nasıl bakayım ben senin? " dediğinde ağlamak üzereydi. Söze dedem devam etti.

"Evine zarar gelmeyecek Deniz. Eğer olurda gelirse Kartalı da aşiretini de yakarım. Kızımın emanetine kimse zarar veremez. " dedemin sözleri beni rahatlattı.

Kahvaltı bittiğinde odama çıktım ve bavulumu yerleştirmeye başladım.

Ardından odamın kapısını tıklandı. Ben gelen abimlerdir diye düşünerek gelmesini söyledim. İçeri girip kapı kapanınca arkamı döndüm.

Karşımda Baran vardı. Onu görmeyi beklemiyordum. O ise beni baştan aşağıya süzdü.

"Alışveriş yapmak ister misin? " diye sordu. Alınacak bir şeyim yoktu aslında.

"Alınacak bir şey yok teşekkürler" dediğimde bana yaklaştı. Ben ise olduğum yerde duruyordum.

"Olsun gezmiş oluruz. Sonuçta karım olacaksın. Gezmek istemem normal değil mi? " dediğinde ona baktım. Berdeli kabul mü etmişti. Daha doğrusu beni karısı olarak mı görüyordu?

"Karım mı? " dediğimde sesim titredi. O ise bana daha da yaklaştı. Kulağıma eğildi.

"Bu evlilik gerçek bir evlilik olacak ve sen benim karım olacaksın" dedi. Kalbimin atışları hızlanırken o ise geri çekildi.

"Aşağıda bekliyorum Evinim. Hazırlan ve gel. " dediğinde tamam anlamında kafamı salladım.

Üstüme siyah pullu bir elbise giydim ve aşağıya indim. Avluda abilerim ve Baran konuşuyordu. Daha doğrusu abimler  Baran'ı tehdit ediyordu.

"Abi bi sorun mu var? " dediğimde bana baktılar .

"Hayır yok Evinim. Abinler seni üzmemem konusunda beni uyardılar sadece . " dediğinde gülümsedim.

"Hop aslan parçası o benim Evinim haa" dedi Azad abim gülerek.

"Çıkalım mı? " diye sorduğumda arabaya gittik. İkimizde arabaya bindik. Nereye gittiğimizi bilmiyordum.

"Nereye gideceğiz? " diye sorduğumda araba çoktan hareket etmişti bile.

"Annemler seni gelinlikcide bekliyor. Malum çok yakında düğünümüz var. " dediğinde düşüncelere dalmıştım gene.

Gelinlik istemiyordum aslında. Hatta düğün bile.

"Şey Baran. Gelinlik düğün falan sence de gerek var mı? " diye sorduğumda bana garip sert şekilde baktı.

"Ne demek gerek var mı. Tabiki de var. Kartal ve Meran aşiretinin düğünü olacak. " dediğinde onaylar şekilde kafa salladım.

Sonunda gelinlikciye gelmiştik. Baran'ın dediği gibi annesigil beni bekliyordu. Geldiğimde sıcak bir karşılama ile gelinlik bakmaya başladık. Çok fazla model gösterildi ama hiçbirini beğenmedim.

"Gelinim aklında nasıl bir model var? Ona göre bir gelinlik alalım" dedi Seher abla daha doğrusu annem.

"Şey aslında gelinlik var bende " dediğimde anlamamışlardı tabiki.

"Nasıl var? " diye sordular.

"Annemin gelinliği var bende düğünde onu giymek istiyorum " dediğimde anlamışlardı. Güler yüzle kabul ettiler.

Alışveriş bitmişti ve Baran beni eve bırakacaktı. Konağın önüne geldiğinde arabanın içinde elimi tuttu.

"Evin anneni hatırlıyor musun? " diye sorduğunda çok şaşırmıştım. Ne demekti yani bu?

"Evet de neden sordun? "

"Senin hakkında herşeyi bilmek istiyorum da ondan. Nede olsa karım olacaksın. " dedi göz kırparak.

Bunu söylemesi hoşuma gitmişti aslında. Arabadan inip konağa girdim. Abim Azad ve dedem avludaydı. Onların yanına gittim.

"Prensesim seçtin mi gelinlik? " dedi dedem. Cevabımın onu hem şaşırtacağını ve mutlu edeceğini biliyordum.

"Evet dede annemin gelinliğini seçtim. " dediğimde abim bana şaşkınlıkla bakıyordu.

"Annemin gelinliği mi? " diye sordu sesi titreyerek.

"Evet olmaz mı? " diye sordum şirin bir sesle.

"Olmaz olur mu Evinim " dedi dedem

Ardından odama çıktım. Yorgundum biraz uzandım. O sırada telefonuma bir bildirim düştü. Baktığımda bir numaraydı.

"Karıcım benim Baran. Numarayı kocacım diye kaybedersin :) "

Yüzümde beliren gülücük ile "kaydederim :) " yazdım.

Bu adam gerçekten beni seviyor muydu? Davranışlarından bunu fark ediyordum. Peki ben bu adamı ne kadar seviyordum ki?

(Arkadaşlar kitabımı şimdiden 9 kişi okumuş. Çok mutlu oldum. Lütfen oy kullanın da daha çok okunsun. )