Bu gün günlerden pazartesi ve okulun ilk günü. 12. sınıfa geçiyorum sevineyim mi üzüleyim mi bilmiyorum. Sınav senesi ve bu çok kötü bir şey. Kim çalışacak şimdi yaa! Yeni sınıf, son sınıf, sınav senesi, yeni öğretmenler, yeni öğrenciler... of çok sıkıcı! Neyse çalışırız inşallah. Saat sabahın 5'i, neden o kadar erken uyandım ki! Okula erken giderim, giderken de metrobüste uyurum işte, yani umarım düşündüğüm gibi olur. Bu arada ben Başak, kısa ve dalgalı kahverengi saçlı, beyaz tenli bir kızım. Hemen yataktan kalkıp kıyafetlerimi giydim. Elimi telefona uzattım ve telefondaki mesajların sesiyle yerimden sıçradım. Kumsal'dan 50 tane mesaj gelmiş. Sabahın köründe de olmaz ki yaa!
KUMSAL: Kalktınız mı?
KUMSAL: Hadi!
KUMSAL: Hey uyanın!
KUMSAL: Yeter be!
KUMSAL: Başak uyandın mı?
KUMSAL: Burçak kalk hadi.
KUMSAL: Hadi Eda!
KUMSAL: İklim uyansana kız!
KUMSAL: Hadi yaa! Sıkıldım ama.
BURÇAK: Aradığınız kişiye ulaşılamıyor lütfen hattan ayrılmayınız. Ama Kumsal Hanım hattan ayrılabilir!
İKLİM: Uyandım!
BAŞAK: Bu ne ya! Sabahın köründe "bip bip bip"!
EDA: Bizim evin oradaki metrobüs durağında buluşalım. 5 dakika içinde!
BAŞAK: Yok ya, başka emrin!
BURÇAK: Kendi evinin yakınında olunca 5 dakikada gidiyor tabii!
İKLİM: Bari yarım saat olsun! Ben niye yalvarıyorum yaa?
KUMSAL: Ben geldim bile!
BAŞAK: Ne?
BURÇAK: Deli bu kız, vallahi deli!
EDA: 10 dakika içinde burada olun!
İKLİM: Eda saçmalama.
EDA: Tamam ağlamayın! 15 dakika olabilir!
BAŞAK: Allah razı olsun ya!
EDA: Eyvallah!
BURÇAK: Dalga geçiyor ya!
İKLİM: Hadi oyalanmayın.
BURÇAK: Byyy.
EDA: Görüşürüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Işık Perisi ve Ay Işığı
Novela JuvenilBaşak yağmurda ağlayan çocuğu gördüğünden beri değişmeye başladı. Onunla beraber güzel vakit geçirdiler ama o geziye gittikleri günden beri her şey değişmeye başladı. Gittiklerinde onları kötü bir sürpriz bekliyor olacak. Belki hayatları alt üst ola...
