Jesha.
"Thanos!"
"Thanos? The leader of Artemist knight raiders?" Bahagya akong tumango kay Hunter. Pareho kaming napalunok at umatras ng bahagya.
Thanos at first squinted his eyes but when he recognized me he flashes a devilish smiles.
"Miss prisoner. It's been a while!" My heart hammered as his cold voice gives me a chills.
What the hell! I can't even think clearly upon facing him. What happen to me? This is shit!
"Sneaking into the tiger's cage again? Though you're a Athena's daughter but you are still a curse Apasmara." I clicked my tongue giving him my death glares. Bakit nadamay ang pagiging apasmara ko? Hindi ko alam pero tila nag-init yung ulo ko sa naging salita niya.
"We are not the curse, the empire and its people is." Pagdidiinan ko sa kanya pero hindi naman siya natinag, imbis, ngumisi lang siya sa'kin.
"Oh, tsk... Huminto siya sa pagsasalita at bahagyang sumulyap sa'kin ng nakangisi. "sayang ang tapang mo. Wala ka pa ring kwenta kahit anong gawin mo at sino pang kasama mo! Isa ka lang namang Apasmara na pinagmamayabang ang pagiging Athena's pero palaging naka-asa at nakatago sa likod ng Spades." My eyes darkened.
Anong sabi niya? Hindi ako kailan man nagtago sa likod ng spades! Hindi ko kasalanang nandiyan sila sa lahat ng laban ko!
Wala siyang karapatang sabihan akonng walang kwenta lalo na kung wala siyang alam tungkol sa'kin. Gago siya!
"Tsk...tsk... Nakakatawang ang mga taga Artemist pala ay puro satsat lang ang alam." May panunuyang komento ni Hunter ng mapansin niyang wala akong balak mag salita.
"Thanos! Hindi tamang insultuhin mo siya, kaibigan ko siya!" Reklamo ni Row na parang bata.
"Jesha! Pagpasensiyahan mo na si Thanos...
"She should be dead in the first place. Apasmara people have no place in Costella. They are the burden of this empire." I clenched my fist as I stared at him intently.
Kaya kong palagpasin kung ako lang ang iinsultuhin niya. Pero sa oras na nadamay na lahat ng Apasmara people nauubos lahat ng kakarampot kong pasensiya.
Hindi na nakakatuwa ang tabas ng dila niya.
It's not the apasmara people who should be dead but them!
I scoffed. I cross my arms and laugh like a lunatic. Sobrang nakakatawa ang kakitiran ng utak niya.
"Apasmara people are living in harmony unlike you people. Mas matiwasay ang buhay nila kumpara sa inyo. Anong alam mo sa buhay nila ha? Kung wala ang apasmara hindi niyo matatawag na magaling ang nga sarili niyo! Anong alam mo ha?" Tumawa ulit ako ng malakas. Nakatitig lang naman si Row at si Hunter naman prenteng nakapamulsa lang sa tabi ko.
"Oh? Anong alam ko sa buhay nila? Wala silang kwenta! They are such an ignorant...
He looks at me playfully and smirk.
"... They are lazy people. They are weak and only know nothing expect for living. Why are they even alive and having a privilege to enter freely on every territory? They are good as dead." He remarked. I only laugh at him na ikinakunot ng noo niya."Nakukuha niya pang tumawa." Rinig kong bulong ni Row.
Hindi ako natatawa sa sinabi niya. Natatawa ako kasi walang katotohanan sa lahat ng yon. Ang mga Apasmara, unlike sa buhay nang mga nakatira sa tatlong territory, sila yung mga hindi marunong sa sports, arts& musics and also hindi marunong makipag laban. Ang tanging hanap buhay nila araw-araw ay ang pagtatanim ng mga gulay at prutas. Pag gawa ng mga pagkain at pangingisda. Ang kitid ng utak niyang gagong Thanos na yan!
BINABASA MO ANG
Crime Empire
Tajemnica / ThrillerWELCOME TO THE CRIME EMPIRE!!! Draw your gun, and you'll be dead. "Death is inevitable and chaos is the only choice." • Not your typical gangster story. WARNING!! This story may contain violence and inappropriate words which are not suitable for the...