𝒆𝒄𝒔𝒕𝒂𝒄𝒚

𝑳𝒊𝒕𝒕𝒍𝒆

Yazım yanlışı ve mantık hataları olabilir anlamadığınız yeri sorabilirsiniz
_
_
_
_
_

Melissa Vargas

Günler sonra dışarı çıkacak olmanın verdiği mutlulukla giyinme odama doğru ilerledim.

Ve tabii ki Ebrar'da peşimden gelerek beklemeye başladı.

Sevdiğim kıyafetlerin olduğu dolabı açarak hevesle kıyafet aramaya başladım.

Askıdan bir kaç güzel parça çıkarttığımda aynada üzerime tutarak nasıl görüneceğine bakarken yansımada arkadan bana doğru yaklaşan korumamı gördüğümde duraksadım.

Elimdeki kıyafetleri aldığında şaşkın bakışlarım eşliğinde yerlerine geri astı.

Dolabı kurcalamaya başladığında bir şeyler aradığını anlamıştım, ama ne arıyordu?

Muhtemelen aradığını bu dolapta bulamamış olacak ki diğerlerine bakmaya başladı.

Uğraşları sonucunda elinde bir sweatshirt ve eşorfmanla bana doğru yaklaşarak kıyafetleri elime tutuşturdu.

"Giyin bakalım"

"Neden bunları giyiyorum?"

"Dikkat çekmeni istemiyorum"

Kaşlarım çatıldığında dik dik ona bakarken gayet rahat bir şekilde uzaklaşarak arkasını döndü ve konuştu.

"Dışarı çıkma fikrinden dönmemi istemiyorsan çabuk giyin Melissa"

Oflayarak giyinmeye başladığımda bu seferde önündeki aksesuar dolabını kurcalamaya başladı.

Bir kaç saniye sonra giyindiğimde,

"Dönebilirsin" dedim.

Elinde bir şapka ve siyah güneş gözlüğü ile dönerek yanıma yaklaştı.

Gözlüğü gözlerime taktıktan sonra şapkayı da nazik bir şekilde takarak üstüne sweatshirt'ün kapşonunu kapatıp düzeltti ve uzaklaştı.

Çekmeceden iki tane de siyah maske çıkarttığında birini bana uzatmasıyla elinden aldım ve o da diğer tekini kendisine takarak önden yürümeye başladı.

"Hadi gidelim"

Arkasından ilerlediğimde evden çıktık.

Bahçeden çıkışa doğru yürürken kapıdaki güvenliklere yakalanmak istemediğim için kolundan tutarak çekiştirmeye çalıştım.

Kaşlarını çatarak bana baktığında açıklama ihtiyacı duyarak konuştum.

"Güvenlikler her şeyi Semih'e iletiyor bizi görmemeleri gerek"

"Ayrıca çok ağırsın çekiyorum kımıldamıyorsun bile"

Güldüğünde inatla çekiştirmeye devam etmemle bana yardımcı oldu ve kolundan tutarak arka bahçeye getirdim.

"Başka bir çıkış mı var?"

"Yok, ama sen bir bodyguardsın ve duvardan atlayabilirsin değil mi?"

Bir karşısındaki kısa duvara birde bana bakmaya başladı.

"Ben atlarımda sen?"

"Korumam değil misin bi zahmet yardım edeceksin!"

Gülmesini umursamayarak geriye doğru gittim ve koşarak atladığımda duvarın bitiş noktasına ellerimi sabitlemeyi başardım.

Yanıma yaklaşarak bacaklarımdan kaldırıp destek verdiğinde, diğer tarafa geçerek yere atladım.