3. bölüm: VİCDAN

137 15 11
                                    


Oy ve yorumlarını esirgemeyen herkese şimdiden teşekkür ederim

Keyifli okumalar!

Emre Fel - Veda Türküsü



3. Bölüm: VİCDAN

Kabuslar gerçeklerimiz midir?

Korktuğumuz gerçekler.

Üzerini toprakla kapatsan da izi asla silinmeyecek, saklayamayacağın gerçekler. Sonu görünmeyen karanlık bir kuyuda kimsenin seni duymayacağını bile bile bağırmak kadar korkunç, doğru bildiğin yanlışların yüzüne vurulması kadar çaresiz.

Kabuslar gerçeklerimiz midir?

Peşimizi asla bırakmayacak olanlar. Kanlı bir gömlek kadar mide bulandırıcı.

Hayır.

Kana buladığın bir gömlek kadar.

Titreyen elimdeki peçeteyi bir kez daha musluğun altına bıraktım. Peçeteyi sertçe yüzüme sürttüğümde kan damlasının izi hala oradaydı. Gözyaşlarımı silerek korkak adımlarla yerdeki adama değmemeye çalışarak kapıya doğru yürüdüm. Ya buradan çıktığımda biri gelseydi?

O an bunu düşünemeyecek zaman olduğunu anlamaya çalışarak tuvaletin kapısını ağır hareketlerle açtım. Kimsenin olmaması bana sadece birkaç saniyeliğine rahat bir nefes aldırmıştı. Gözüm tuvalet kapısının üstündeki sonradan asılmış olduğunu düşündüğüm tabelaya kaydı o an.

Temizlik yapılıyor.

Hızlı bir şekilde oradan ayrıldığımda kimsenin beni farketmemesini umarak dua ediyordum. İnsanların yüzüne bile bakmadan aralarından geçerken titreyen dizlerimin beni daha ne kadar ayakta tutacağını bilemiyordum. Kapıdaki adamları geçerek korkuyla etrafıma baktım.

Bir duvarın dibindeydi. Soğuk rüzgarı hissetmiyormuş gibi sert bir yüzle karşısına bakıyordu dimdik. Ona doğru yürümeye başladım. Beni farkettiğinde kaşları çatıldı. Nasıl bir yüz ifadesi takındığımı bilmiyordum ama bir şeylerin yolunda gitmediğini anlamıştı.

"Açel hanım," dedi bana doğru yürüyerek. "Bir sıkıntı mı var?"

Elini tuttum. Kahverengi gözleri elime kaydığında ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu. "Lütfen gel," diye fısıldadım titreyen sesimle. "Bir şey sorma. Gel sadece."

Dediğimi yaptı. Ellerim onun ellerindeyken anlamsız bir güven hissine kapılmıştım. Kapıdaki adamları hızlıca geçtiğimizde kimsenin bizi göremeyeceği bir koridordan geçmeyi seçtik. Kadınlar tuvaletinin kapısında durduğumuzda kafasının ne kadar karıştığını görebiliyordum.

"Buraya girmemi mi istiyorsunuz?" diye sordu aklındaki soru işaretlerini gidermeye çalışır gibi. Başımı olumlu anlamda salladım bir kez.

Kapıdaki temizlik yapılıyor tabelasına bir süre baktığında kapı kolunu yavaşça indirdi. Bakışlarımız aynı anda yerde boylu boyunca uzanmış adama çevrildi. Aralık dudaklarını  bir kez ıslatarak kapattı. Bir süre adama baktı.

UÇURUMUN YANKISI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin