Barış'ın kapısının önünde onu bekliyordum.
Hamile olduğumu, baba olduğunu bilmek onun hakkıydı sonuçta.
Demir kapıyı açan Barış Alper beni farketmemişti. Yüzü asıktı. Nedeni ise maçta yenilmemizdi diye tahmin ediyordum.
"sera, soğuk zemine oturmuşsun içeriye geçseydin ya? "
Beni farkettiği an kurduğu cümle ile hızla doğrulup, ona sarılmam bir oldu. Buna ihtiyacım vardı.
Boşta olan elleri belimi sardıktan sonra endişeli bir şekilde konuştu.
"Sera, iyi misin, neyin var senin? İçeriye geçelim, gel güzelim. " elimden tutup beni peşinden sürükledi.
Koltuğa oturmasıyla yanına oturdum.
"Sera, ben yanındayım. "
Destekleyen cümleleri ve ellerimin üstündeki elleri beni zaten yalnız hissettirmiyordu.
Konuşmama gerek yoktu. Çantamdan çıkardığım testi ona uzattım. Ve ultrason fotoğraflarını üzerine koydum.
Titreyen elleriyle tuttuğu fotoğraflara uzun uzun baktı.
Sanırım kabul edilmiştik, oğlumla.
"Sera, aldır. "
...
Bolum atmicam cart curt dedikten sonra 3 gun sonra bölüm atarken benim yüzsüzlük
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tesadüf | Barış Alper Yılmaz.
Fanfiction"Kokun çok güzel. " "Neden bu kadar şaşırdın? " "Eski kız arkadaşım da böyle kokuyordu. "
