Kantinde beni gören Barış neredeyse koşarak, ki koşuyordu da zaten. Benimle iletişim halinde bulunmamak için, üst kata çıkmıştı. Sebebini bende bilmiyorum. Arkadaşı, beni tenefüste yakalayıp, tanışalım falan dedikten sonra benimle artık hiç konuşmuyordu. Artık, tamamen uzaktık birbirimize.
Onu takip edip, sınıfına kadar girdim. Barış'a yaklaşıp, kolundan tuttum. Zorla mı iş yapılır falan demeyin. Seslensem gelmezdi. Koridorda gözlerini benden kaçırmasına daha fazla tahammül edemeyerek, ona seslendim artık.
"Barış benden kaçıyorsun... Neden? "
Dolmaması için çaba sarfettiğim gözlerimle ona döndüm.
"Kaçmıyorum." dedi soğuk bir sesle o kadar soğuktu ki üşümeden edemedim.
"Kaçıyorsun, neden? Neden bana bu kadar iğrenç davranıyorsun? Benden... Benden nefret etmeni anlayamıyorum. "
Güldü ve bana kitlendi.
"Sen hiç birini uzaktan sevmek ne demek duydun mu?
Ben senden bile isteyerek mi uzaklaşıyorum sanıyorsun? Ha söylesene! " sinirle bana yaklaşmaya başladı.
"Baksana ben böyle iğrenç bir adamım, beni neden seviyorsun ki? Bak... Bak dedim! "
"Barış.. " kapana sıkılmış bir kedi gibi, duvara yaslandım.
"Bak işte! Bak benden korkuyorsun. Sen benden korkuyorsun? Korktuğun bir adamla yaşamak ne demek tecrübe edinebilecek misin sen? "
Elleriyle elimi tutup, kalbine götürdü.
"Bu kalbin atışını duyuyorsun değil mi? Bu kalp sadece senin için atmıyor. "
...
Barış'ın, Sera'yı neden kendinden uzaklaştırdığını ve sebebini anlamışsınızdır umarım. Anlamayan söyleyebilir. yorumlarda detaylandırayım.
🌟
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tesadüf | Barış Alper Yılmaz.
Fanfic"Kokun çok güzel. " "Neden bu kadar şaşırdın? " "Eski kız arkadaşım da böyle kokuyordu. "
