Karakolda suçsuz olduğum kanıtlanınca,rahat bir nefes alarak, Barış'a döndüm.
Beni destekleyen gülümsemesini görmek istedim ama o bana boş gözlerle bakıyordu.
Açıkcası o eskiden de öyleydi.
Çıkışa yöneldiğimde, arkamdan Barış'ın, geleceğini tahmin edebildiğim için saymaya başladım.
1,2,3,4,5,6,7,8,9...
Ve geldi.
"Sera, çok geç oldu seni ben bırakayım... "
"Barış, saat sadece dokuz buçuk."
Dedim, ona gülerek bakarken.
Eliyle kafasını kaşıyıp,
"Yine de seni ben bırakayım, bu halde seni bırakamam. "
"Ne var halimde? "
"Her şeye alınıyorsun ya, sadece seni tek bırakamam demek istemiştim. "
Arabasına bindiğimiz de, bir süre beni izleyip, önüne döndü.
Arabasının konforu, uyumama sebep olurken, yanımdaki Barış gülmesini durduramayıp, konuştu.
"Sera, ben navigasyon değilim, yolu tarif edersen çok güzel olur."
Nasıl değildi? O robot değil miydi ? Ayrıca cidden çok tatlı gülüyordu.
Gülmek ona cidden çok yakışıyordu. Bir süre daha gülmesini istedim.
Doğruldum ve evimin yolunu ona tarif ettim.
Eve vardığımızda kapıda duran Barış'a döndüm
"Aslında, sana bir kahve ikram edebilirim. "
"Hiç, teklif etmeyeceksin sandım." dedi yüzsüzce.
Oturma odasını işaret edip,
"Beni bekle, hemen dönerim. "
"Çok bekletme. " dedi göz kırptıktan sonra. Bu halleri gerçekten komik olsada eski Barış gibi hissetiremiyordu. Sürekli eski Barış'ı ararım diye korkuyorum.
Fincanı ona uzattığımda, ellerimiz bir süre temas etti. O benden gözlerini çekene kadar ben çekmedim. Yeşil gözlerimi çok severdi. Ne oldu da, hayran olduğu yeşillikleri unuttu?
"Yarın, antrenman var. Şimdi, Okan Hoca anamızı ağlatacak. " dedi kahvesini yudumlarken.
Aniden bana dikkatini verince. Uzun uzun birbirimizi süzdük.
"Siman çok tanıdık. " düşünmesi için süre verdim belki dedim beni bu sefer hatırlardı.
"Seni, eski sınıfımdaki Buse'ye benzetiyorum. "
Asılan yüzümle, evimden gitmesi için bahaneler üretmeye başladım.
"Benim uyumam gerekiyor, sonra görüşürüz. "
"Kovuluyor muyum, yoksa bana mı öyle geldi. "
"Sana öyle gelmiştir. " dedim geniş sırtında ellerimi gezdirirken.
Ondan epeyce kısa olmam yüzünden, eğilip bana sarıldıktan sonra yanağımı öpünce şaşkınlıkla ona döndüm.
"Aman Allah'ım, cennete miyim? Ünlü futbolcu Barış Alper beni öptü mü? "
"Merak etme, sen uslu bir kız olursan bu Barış Alper sana daha fazlasını verecek. " yanağımı sıkıp, evden çıktı.
...
" abi sen robot musun? " bi taraftar ciddi ciddi bunu Barısa soyledi LDLELEL
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tesadüf | Barış Alper Yılmaz.
Fanfic"Kokun çok güzel. " "Neden bu kadar şaşırdın? " "Eski kız arkadaşım da böyle kokuyordu. "
