Ben Onur Sezer ;
Şuan 23 yaşındayım evet normalde olmamdan daha büyüğüm...
Benim hikayem benim gibileri etkilmezken eminim ki benim gibi olmayanlarıda daha çok etkileyebilir...
Yıl 2008/05/20
Anne diye bağırdı çocuk büyük bir sevgi açlığıyla baktı çocuk. Nefretle çocuğu itti anne merhametsizce bağırdı anne o an bütün sevgiyi koparmıştı...
Çok büyük bir hızla eve doğru koşuyordum. Herşeyin intikamını anneme edilen hakaretleri bir bir almaya gidiyordum koşarken birden bir satıcıya çarptım satıcı bana arkadan bir şeyler sayarken, özür bile dileyemeden önüme bakmak zorunda kaldım. Çünkü okulda herkes benle; üzerimde ki lekeli kıyafetlere, pasakalı yüzüme ve elimde ki yaralara baka baka benle dalga geçtiler. Onların anneleri ise hep anneme kızdı ve onlarda çocuklarını benden uzak tuttu. En sonunda okulun en sevilen çocuklarından biri olan Kaan elimdeki karneyi alıp birden ortadan ikiye ayırdı ve sen buna bile layık değilsij pis çocuk deyip, elindeki iki parça karnemi bana attı annesi kaana kızar gibi yaptı ama nafile gözümün önünde ki bir ip kopmuştu sanki.
" Önüme dönüp hızlıca koşmaya devam ettim en sonunda eve nefes nefeste olsa varmıştım. Çarptığım satıcının tezgahı kolumda derin bir sıyrık açmıştı buna rağmen bunu bile umursamadan tam kapıyı çalacakken, kapının açık olduğunu gördüm ve kapıyı biraz daha aralayıp içeriye baktım ama gördüğüm görüntüyle dehşete düşmüştüm herşey kırılmış etrafa saçılmış tabak çanaklar ve daha neler tam içeriye girecekken annemin sesini duydum."
- yeterr! yeter artık ben o çocuğa dayanmıyorum anlamıyor musun? Kim böyle birini sevebilir ki? Söyle söy-
" babam beni görmüştü ve anneme yaptığı kaş gözle annem bana bakakalmıştı. Gözyaşlarıma ve duyduklarıma rağmen anneme koşup sarılıp özürdileyecektim ki annem ben ona yaklaştığımı görünce bir adım geriye attı bunu görünce an- diyebildim sadece gücüm geriye kalan harfleri söylemeye yetmemişti çünkü babam pes etmiş gibi koltuğa oturup bana baktı ama ben sadece gözyaşları içerisinde ona bakıyordum anne bile diyemediğim kişiye benden kaçan ona."
" O gün aramızda ki bütün bağlar kopmuştu o gitmişti benim ise onun gidişiyle kalbimdeki bütün merhamet gitmişti. O arkasına bile bakmadan kapıyı çarpıp gitti ben sadece arkasından bakakaldım ve herşeyin başladığı zamandı o günden sonra okulu bırakıp, bir tamirci usta olan Rıza ustanın yanında çalışmaya başladım hergün sabah sekiz akşam on demeden çalışıyordum yinede daha çok acemi olduğumdan dolayı çok azar yiyip laf işitiyordum Ama artık umrumda değildi bana olan olmuş zaten daha kötü ne olabilirdi ki! Derken tam bir dört yıl sonra tamda annemin beni terk ettiği günde babamda beni kendi ölümüyle terk etmişti ve o gün daha ne kötü olabileceğini anlamıştım..."
" Yinede günler geçip gidiyordu o zalim günler bana ne olursa olsa geçip gidiyordu. Sanki bana inat geçiyordu beni iyileştirmeye çalısıyordu bu olanları ama artık içimde hiçbir duygu yoktu o zamanlar çetelere karışıp asilik yapıyor ve zamanımın çoğunu içip uyumakla geçiriyordum . İlk başta Yalçınla tanışmıştım aslında o zaman sadece onu kandırıp gasp etmek için bir süre arkadaş rolü oynuyordum ama ta ki onunla tanışana kadar onun kokusu burnuma gelene ve gözlerini görene kadardı Sanem benim biricik Sanemim. Aslında sanemi ilk görüşte bana gülümsediği için ondan kaçmıştım çünkü onu anneme benzetmiştim siması ve daha önce annemde hiç görmediğim gülüşü... "
" O günden sonra kendimi ona adamaya çalışmıştım nasıl olacağını bilmiyordum ama kendimi değiştirmeye ve ona göre tekrardan düzenlenmeye çalıştım yinede o beni hiç görmemişti aslında o ne beni ne de başkasını görüyordu fakat geçenlerde olan bir olay yüzünden benden tamamen soğumuştu ama yaptığım şey için asla pişman değildim. O zamanlar daha lisedeydik ve Sanemin birini sevdiğini sezmiştim o an kalbimden bir parça daha kırılmıştı ama onun ilk defa bu kadar mutlu olduğunu görünce Okanla yani sevdiği çocukla adam akıllı konuşmaya giderken birden Okanın söylediği o ağıza alınmayacak şeyleri duymuştum evet Sanemi kullanacağını ve onu eve atıp oynuyacağıyla ilgili bahsediyordu o sırada Sanem geldi ve Okan diz çöküp ona sene sonu balosu için teklifte bulundu o an bütün sınırlarım zorlanmıştı ve tekme tokat dalmış neredeyse çocuğu komalık etmiştim işte bu an Sanemin benden koptuğunu hissetiğim andı..."
Ben ne konuşur dinlenirim nede susarım anlaşırım ben buyum ama şuan mutluyum yeni bir ailem var evet bunlar sizsiniz neyse bu kadar... Siz anladınız teşekkür ederim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MADDE BİR DÜŞENLER.
Fanfiction"Eski defterler açıldı. Taşlar yeniden dağıtıldı. Şimdiyse şaha kalkmış matı yenmekti olay!" . . . Sakin ol! Sakin ol! Bunlar gerçek değil hiçbirşey ama hiç kimse gerçek değil! Senin can parçan öldü senin Açelyan biriciğin öldü ! Şuan bir kabusun i...