Fantastik(ler)

13.Bölüm

Uzun bir zaman geçmiş. Okul başladığı ve Lisede olduğum için yazmaya ara verdim dersler bilirsiniz.. Okumaya yeni başlayanlar olmuş onları da fazla bekletmeden yeni bölüme geçeyim dedim ve çoooook önceden okumuş olanlara çok çok özür diliyorum. 5K olmuş oy verip kitap listesine ekleyenlere,okuyan kısacası yanımda olan herkese teşekkür ediyorum. Hikayeyi onca ay sonra nasıl yazarım beğenir misiniz hiç bilmiyorum. Tekrardan özür dileyip,teşekkür ettim. Sizi seviyorum okumaya devam edin :)) 

- 

''Bana gerçek aşkı yaşamama izin verir misin?'' 

Bana farklı olduğumu söyleyip beni öpmüştü. Açıkçası şaşıramazdım çünkü Bülent hala aynı Bülent'ti. Sadece geçmişini ve yaşadıklarımızı unutmuştu. Ama bana bakarken ki hisleri hiç değişmemişti,bundan emindim.

''Buna tüm kalbimle izin veriyorum,güvenebilirsin.'' dediğimde gülümsedim. 

''Hayatımda aldığım en iyi ve en güzel izindi,'' dediğinde o da gülümsedi. 

''Demek Bülent Bey gerçek aşkı yaşamak istiyor,wowowow''

''Hey? Yani evet, tamam evet kabul ediyorum.''

''Gerçek aşk.'' dediğimde aklıma izlediğim tüm diziler ve okuduğum tüm kitaplar aklıma gelmişti ama hiçbirisi bizim gibi değildi. Zaten olması da imkansızdı biz baştan aşağı fantastiktik. 

''True love.'' dediğinde ona anlamsız bir şekilde baktım. 

''Ne? İngilizcesi daha hoş.''

''Ondan değil de biz ne yapıyoruz farkında mısın?''

''Ne yapıyoruz?'' 

''True love yaşıyoruz Bülentciğim. True love.''

''Tamam,uzatma. Hadi gidelim.'' 

''Nereye?''

''Kıvanç'ın yanına gideceğim. Çoktan eve dönmüş olmalı.''

''Ben ne olacağım?'' 

''Seni de evine bırakacağım.'' 

''Bu kadar mı yani?'' 

''Ne?''

''Ya bilmiyorum. Belki de bu yaşadığımız şey.. Birden yakınlaşmamız..Seni uzun zamandır bekliyordum ve senin bundan haberin yoktu.'' 

''Nasıl? Uzun zaman derken? Biz seninle daha yeni tanışmadık mı Melda?''

''Hayır Bülent. Biz seninle daha önceden de tanışıyorduk, çok şey yaşadık ama bunların hepsini senin o lanet eski sevgilin Selin'in başının altından çıktı, Ezgi gücünü kullanarak seni bana unutturdu,yaşadığımız her şeyi. Karşılığında da Selin, Kıvanç'ı Ceylin'den nefret ettirdi. Seninle aynı şeyleri bir daha hiç yaşayamacağımı sanmıştım Bülent. Beni unutmuştun. Her şeyimle beni unutmuştun ve seninle tekrar tanışmak zorunda kalmıştım. Bir beni düşünsene.. Ne kadar acı çektim senin haberin yoktu! Ben ağladım ruhun bile duymadı Bülent..duymadı.'' boş ve anlamsız gözlerle beni dinledi.

''Melda ben.. ben aslında..'' 

''Sen aslında ne! Bu konunun aslındası falan olamaz!''

''Evet,seninle yaşadığımız hiçbir şeyi hatırlamıyorum. Ama sana olan hislerimi sanki daha önce de hissetmiş gibiyim. Seni hep bir yerlerden çıkarıyordum ama o bir yerler hiç gelmedi. Sende tuhaf davranıyordun ama bunu bir türlü çözememiştim.'' gülümsedi.

''Gerçekten tuhaf mı.. davranıyordum..?''

''...Evet. Gerçekten tuhaftın yada ben öyle hissediyordum. Bilmiyorum.''