1.Bölüm

24 3 7
                                    

24/03/2024
Sera

Bu gün günlerden pazar yani tatil günü Batuyla zaman geçirebilmek için harika birgün Batuyu hemen aramalıyım birinci çalışta açmadı ama ikinci kez çaldığımda açtı

"Alo günaydın sevgilim"

"Sanada günaydın ben seni arayacaktım ama hala uyuduğunu düşündüğüm için seni rahatsız etmek istemedim"

"Bakıyorum da bugün baya bir düşüncelisiniz o zaman bir yemeğe de hayır demezsiniz" diye direk konuya daldım

"Normal şartlarda olsa asla reddetmiyeceğim bir teklif ama bugün işler çok yoğun teslim etmem gereken çok sipariş var"

"Hadi ama bugün pazar nasıl çalışıyorsun" dedim sitemli bir ses tonuyla tabi onun da cevabı gecikmedi

"Biliyorsun ki ben bir kargocuyum siparişini bekleyen millyonlarca insan var hem sen şirkette çalıştığın için pazar günü senin için tatil"

"Abart daha da abart neymiş millyonlarca insan siparişlerini bekliyormuş neyse bende İremi ararım"

"Tamam o zaman akşam görüşürüz arkadaşlarla"

"Tamam görüşürüz"

Dedim
ve kapattım moralim bozmuştu belki İremle biraz vakit geçirsem moralim yerine gelirdi İremi aramak yerine direkt onun ve Bulut'un birlikte yaşadığı evin önüne geldim kapıyı çaldım ve karşımda her zamanki gibi tüm ihtişamıyla İrem karşıladı beni bu kız gerçekten de hayatı güzel yaşayanlardandı hem ailesi zengin hemde Bulut'la birlikte işlettikleri minik ve çok tatlı bir kafeleri var beni içeriye buyur etti

"Hoşgeldin canım"

"Hoşbuldum bakıyorum dabher zamanki gibi çok güzelsiniz "

"Ah çok teşekkür ederim" dedi yapmacık bir ciddiyetle ve bu ikimizinde kahkahalarla gülmemize sebep oldu

"Ne içersin?"

"Valla bir kahveye hiç hayır demem"

"Tamam hemen yapıyorum sen rahatına bak Bulut'ta az evvel çıktı"

"Tamam"

Gerçektende İremle Bulut'un ilişkileri çok güzeldi evleri de çok güzeldi kumsal burada olsaydı bu evi çok beğenirdi hayallerindeki gibi çok küçük ve şirin bir ev düşündüğüm şeyler yine gözlerimin dolmasına sebep olmuştu

"Sera yine mi Kumsal için ağlıyorsun"

İremin geldiğini fark etmediğim için irkildim

"Özür dilerim korkuttumu mu?"

"Şey hayır ben dalmıştım geldiğini anlamadığım için şey oldum yani korktum"

"Kumsal burada olsaydı çok mutlu olurdu bizim için,onu bizden aldılar onu hayattan aldılar kumsal bunları hak etmiyordu"
dedim iç çekerek
İrem teselli amaçlı omzunu sıvazlıyordu ama asıl ağrıyan yer benim kalbimdi onun o soğukta bembeyaz olmuş yüzü yıllar geçmesine rağmen hala aklımda ve rüyalarımdaydı

kahvemi içsem iyi olacaktı sohpet eşiğinde kahvelerimizi bitirdik ve kumsalın mezarına ziyarette gitmeye karar verdik zaten kapının önünde olan arabama binerek her hafta gittiğim mezarlığı ziyarette gittik...


KAN TANELERİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin