AŞKA YEMİNLİ

Bölüm-19

1 Sene Sonra...

LİNA

"Sevgilim kalk hadi artık uykucu" her sabah olduğu gibi naz yapıyordu. Bu sefer öyle hemen öpmek yok daha farklı planım var mesela su dökerek uyandırmak gibi.

"Oha ama ya öperek uyandırmak varken bu nedir böyle elimden kurtulamazsın biliyorsun dimi" tabi bu cümle bitmeden önce ben kaçmaya başlamıştım. Bunu seviyordum çocuk gibiyiz evet ama güzel bir ilişkimiz var. Tabi her zaman olduğu gibi yakalamıştı beni.

"Hahahaha Poyraz ya bırak beni hahaha"

"Olmaz cezan bu su dökerek uyanmak neymiş görceksin"

"Ya pislik hahaha haksızlık bu"

"Hmm peki cezanı farklı şekilde çekmeye ne dersin hanımefendi"

"Ne gibi" öpüşmeye başlamıştık. Evet yine başlıyoruz. Doymuyor resmen.

"aşkım ya dur çok işimiz var olmaz"

"Ne işimiz varmış hanımefendi"

"bugün ayın kaçı"

"a" yüzü düşmüştü. Çünkü onun ilk aşkını kaybettiği benimse annemi kaybettiğim gündü. Mezarlığa gidecektik. Tabi o gitmek istemese de ikna ettim kaçamazdı gitmesi lazımdı. Kıskanmıyorum da sonuçta benden öncesi ve biz gayet mutluyuz. 1 senedir beraberiz. Bu çok güzel bir şey.

"Önce kahvaltı sonra gidicez yüzün düşmesin lütfen böyle olacağını bilemezdin sonuçta"

"Olsun yine de ölümüne ben sebep oldum"

"Sevgilim kendini suçladığın yetmedi mi fazlasıyla üzmüşsün zaten bak benimlesin bunu düşün"

"seninle olmak o kadar güzel ki" gülümseye başlamıştı bu güzeldi.

..............................................................................................................................

Kahvaltıdan sonra siyahlara bürünmüştük. İkimiz içinde zor olacaktı ama yapmamız lazımdı. Onlara birer buket çiçek aldıktan sonra mezarlığa gittik ilk önce anneme sonra Sare'nin yanına..

Mezarlığa gittiğimizde bir adam vardı teyzemin yanında arkadan gördüm yavaşça mezara yaklaşınca adam kaçmaya başladı Poyraz peşinden kaçsa da yakalayamadı aslında bir önemi de yoktu.

"Annecim bak kızın geldi. Bu sefer yalnız değilim. Beni çok seven biriyle geldim. İlk defa onla beraber geliyorum buraya artık tanışma zamanınız geldi. Poyraz.. onu çok seviyorum. Gözlerinin içine baktığımda onunda beni çok sevdiğini görebiliyorum. Kızın artık yalnız değil. Keşke sende olsan burada. Sana kızgındım ama geçti sanırım Poyraz'la geçirdiğim bu 1 senede her şeyin farkına vardım. Kızın büyüdü anne. Okulu merak ediyorsundur sen şimdi çok iyi hiç ekmiyorum aklın kalmasın. Kızın hedefine ulaşıyor." Ağlıyordum tabi zar zor konuşuyordum. Buraya her gelişimde kötü oluyorum.

"beni bıraktığın 4 sene oldu keşke gitmeseydin keşke daha fazla zaman geçirseydik. Bak sana en sevdiğin çiçeklerden getirdim buraya bırakıyorum. Seni çok seviyorum şimdi gitmeliyiz yoksa kızın daha kötü olacak yine gelicem merak etme bu sefer arayı açmak yok söz"

Poyraz direk sarılmıştı. B,r süre onun kollarında ağladık sonra yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Ordan ayrılırken Poyraz'ın söylediği tek şey "Merak etmeyin kızınıza çok iyi bakacağım onu üzmeyeceğim".

Sare'nin mezarına geçme vakti vakti gelmişti. Poyraz birden durdu.

"Noldu hayatım niye gitmiyoruz"

"Baksana çok kalabalık bu kadar kalabalıkken gidemem"

"Bekleyelim mi burada"

"iyi olur iyi ki yanımdasın aşkım" yanağıma bir öpücük kondurmuştu.

POYRAZ

uzun bir süre bekledikten sonra herkes gitmişti. Lina biraz uzakta bekliyordu. Bense yavaş yavaş yaklaşıyordum.

" merhaba. İlk dediğim şeye bak merhaba. Ben zor geldim buraya senelerdir ilk defa ama unuttuğum için değil her geldiğimde kendimi daha kötü hissetmemden dolayı. Evet kötü hissetmem lazım ama ben .. ben hayatıma devam etmek zorundayım senelerdir kendimi suçladığım yetti gibi. Keşke yaşanmasaydı bunlar keşke olmasaydı ama zaman geriye dönmüyor işte. O günün her saniyesi dün gibi aklımda ben seni hiçbir zaman unutamam bunu bil" tutamıyordum kendimi .

"Benim yüzümden ordasın keşke olmasaydı keşke yapmasaydın be bunu değdi mi sence benim için değmedi. Bana son sözlerin ' Sadece onları sevmeyi sevdim Hepsini onlarsız yaşadım da Bir seni sensiz yaşayamıyorum Bu aşkı tek kalpte taşıyamıyorum Sana yemin güzel gözlüm bir tek seni sevdim Ve seni severek öleceğim, elveda bitanem...' bak unutmadım.

"SEN SEN ONUN HAYATINI MAHVEDENSİN SEN NE YÜZLE BURAYA GELİRSİN" bu bağırışta neydi böyle. Arkamı dönecek cesaretim var mıydı acaba?