AŞKA YEMİNLİ

BÖLÜM-6

Elimde yazılı bölümler olmasına rağmen hikaye hakkında düşüncelerinizi bilmediğim için yayınlamak pek gelmiyor açıkçası neyse iyi okumalar :D Bu arada Linanın babasının isminde ufak bi değişiklik yaptım artık Tuna ve karakterimiz multimedia da var :D

.......................................................................................................................................

‘Konuşmak istemiştiniz evet ne konuşacaksak konuşalım Tuna Bey’  fazlasıyla şaşırmıştı bir süre konuşamadı.

‘Şey tabi kusura bakma ben böyle bir şey yapmanı beklemiyordum’

‘Konuşmayacaksak kalmamın bi anlamı yok’ arabadan tam inecekken kolumu tutmuştu.

‘Kızım bir dakika’

‘Kızın olduğu şimdi mi aklına geldi bırak kolumu’

‘Ben üzgünüm’

‘Üzgün olman benim çektiğimin acıları değiştirmiyor’

‘Burada konuşmasak sana uyar mı?’

‘Biran önce gidelim o zaman beni terk eden biriyle neyse ya’ yarım bırakmıştım cümlemi sadece susmuştu. Sessiz bir yere gelince arabadan indim peşimden tabi o da indi.

‘Lina ben her şey için pişmanım seni o gün bırakıp gitmemem gerekirdi’

‘Bunu 19 yıl sonra mı anladın ayrıca pişman olman neyi değiştiriyor ben söyleyim mi hiçbir şeyi değiştirmiyor sana en çok ihtiyaç duyduğumda yanımda mıydın hayır değildin şimdi niye geldin ben kendi ayaklarımın üstünde durmaya başlayınca niye karşıma çıkıyorsun niye yapıyorsun bunu ben seni öldü olarak kabul ettikten sonra ansızın bir gün kapıma geliyorsun konuşmamız lazım diyorsun bunca zaman nerdeydin bunca zaman niye çıkmadın karşıma neden şimdi he neden şimdi’

‘uzun zamandır peşindeyim daha önce karşına çıkmaya çalıştım ama teyzen engel oldu defalarca kez’

‘hadi diyelim annem engel oldu 3 yıl oldu onun öldüğü koskoca 3 yıl nerdeydin niye şimdi’

‘o senin annen değil’ sinirli bir şekilde söylemişti bunu

‘o benim annem beni o büyüttü bana hem annelik yaptı hem babalık her şeyimde yanımdaydı ilk kelimelerimi o duydu ilk yürüdüğümde yanımda o vardı hastayken başımda o bekledi her an yanımdaydı hayatına bana adadı senin yaptığın gibi çekip gitmedi yüzüme bile bakmadan terk etmedi beni o benim hem annemdi hem babam’

‘Seni bıraktığımda 21 yaşındaydım ben Lina gençtim sevdiğim kadını kaybettim ben ilk aşkımı hayatımın anlamını bunun nasıl bir acı olduğunu bilemezsin o onu kaybetmenin acısıyla’ sözünü kesip

‘beni suçladın bırakıp gittin ve sende benim çektiğim acıları bilemezsin’

‘seni suçlamadım’

‘suçlamadıysan ne o zaman neden bırakıp gittin o zaman masum bi bebektim ben hiçbir şeyden habersiz sence olacakları bilsem doğmak ister miydim bu şekilde yaşamak ister miydim senin yüzünden ben kendimi suçladım hep, gerçekleri öğrendiğimde defalarca kez ölmek istedim ama başaramadım sonra annem için vazgeçtim ona bu acıyı yaşatamazdım’

‘sana baktıkça anneni hatırlayacaktım ben ben gözünün içine bakıp her gün anneni kaybetmenin acısını tekrar yaşayamazdım seni o şekilde büyütemezdim’

‘yapma bunu klasik şeyler karşıma çıkmadan önce çok düşündün mü bunları bana ne yalanlar uyduracağını’

‘Lina bunlar yalan değil gerçekler evet belki hiçbir zaman yanında olamadım ama’

‘yapma beni daha fazla kandırmaya çalışmaya her şeyin farkındayım yetişkin bir kızım belki küçükken karşıma çıkıp bunları söylesen inanırdım ama artık çok zor boşuna çabalama bundan önce hayatımda nasıl olmadıysan bundan sonrada olma karşıma çıkma bi daha, ben bunlar hiç olmamış kabul edeceğim seni hiç tanımamış’

ağlıyordum sadece canım yanıyordu onun canını yakmak istiyordum oysa sadece sarıldı bana sımsıkı kokumu içine çekti. Bana daha önce hiç kimse böyle sarılmamıştı. Bir an kendimi toplayıp onu ittirdim ve koşmaya başladım. Yalnız kalmam gerekiyordu düşünmem lazımdı kafamı dağıtmam lazım. Deniz kenarında biraz yürüdükten sonra bir bank bulup oturdum ağlama devam ederken omzumda bir el hissetmemle korkmam bir oldu.