Hızla ayağa kalktımıştım.
"NE DEMEK BABAN OLABİLİRİM"
"İNSAN GİBİ ANLAT"
Aklıma jisung geldiğinde sesimi alçattım yerime oturdum ve adamı dinledim adam bana herşeyi anlatmıştı
Sanırım artık bir üvey yada gerçek olduğu bilinmeyen bir babam vardı o an annemden nefret etmiştim
Birkaç saat daha adam durdu
Ne demek benimle mi yaşayacak?
Sonra jisung uyandı ve yanıma geldi bu adamı görünce korkup hızlıca yanıma oturup kollarımın arasına girdi
Adam daha sonra konuşmak istediğini söyledi ve evden gittiğinde jisung'uma baktım
"İkimdi o?"
"Boşver bebeğim birşey ister misin?"
"Hayır böyle iyiyim"
İyice sarılmıştı tatlı küçük bedeniyle, jisung'um yumuşak saçlarını okşuyordum.
"Bu aralar birşey yemiyorsun"
"Evet"
"Neden?"
"Midemi bulandırıyor neyse lino"
Jisung için fazlasıyla endişeliydim yemiyordu hep yorgun,stresliydi
Ve üzerinde bir üzgünlük vardı sevgilimin.
"Hay lino benim gitmem lazım annem fark etmemeli"
"Peki jis yarın görüsürüz"
Neden soğuk davranıyordum ki tatlı sevgilime?
Jisungu kapıya kadar götürdüm eve gitmeden önce yanağımı öpmüştü sonrada gitmişti.
İçimde değişik bir his vardı birşeyler olacak gibiydi
