⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳
" ඒක වෙන්න විදියක් නෑ. ඒක බොරුවක්. ඒ බොරුවක්. මට ඒක විශ්වාස කරන්න බැහැ. "
" මම ඔයාට කිව්වා මේ දේ කරන්න එපා කියලා. "
.................................................
........11.04. 2019.. at 9.30 pm
' එහෙනම් දැන් මම මගේ අරමුණ ඉෂ්ට කර ගන්න ඕන. '
වන්ග් යීබෝ යන්ත්රය ක්රියාත්මක කරන්නට විය. එහි සටහන් ව තිබුනේ 08.02.2009: 16:00
ලෙසයි.සියල්ල නතර විය.
ඔහු දොරටුව විවෘත කරන්නට සූදානම් විය.
" ඕක කරන්න එපා. "
එක්වරම අර වයෝවෘද්ධ පුද්ගලයා ඔහු ළඟට පැමිණීයේය." ඔයා... ඔයා කොහොමද? මෙතනට ආවේ ? "
" ඔයා මේක කරන්න එපා. ඔයාට පසුතැවෙන්න වෙයි. "
" මාව නවත්වන්න එපා. මම යනවා. මම මේක හොයාගන්නවා "
" වන්ග් යීබෝ. තමුන්ට පේන්නේ නැද්ද මම කවුද කියලා ? "
" ඔයා කවුද? ඒක මට වැඩක් නෑ. මම යනවා "
" නවතිනවා. මම තමුන්මයි"
එවර නම් වන්ග් යීබෝ ගේ දෙපා ඉබේම නතර විය.
" මොකද්ද ?"
" බලනවා මගේ මුහුණ දිහා. තමුන්ට පේන්නේ නැද්ද මම තමුන්ගේ අනාගත කාලය කියලා"
" එතකොට එතකොට....... තමුන් මමමද ? ඒක වෙන්න බැහැ. "
" මේක කරන්න එපා. ඔයාට පසුතැවෙන්න වෙයි. ඔයාට එයාව බේරගන්න බැහැ. ඔයාව අසරණ වෙයි. "
" තමුන් දන්නවා ඒ මිනිමරුවා කවුද කියලා එහෙනම් ?? ඒ කවුද කියනවා? "
" ඒක දැනගන්න ඕන නෑ. මේවා අතැරලා සාමාන්ය ජීවිතයක් ගත කරන්න. මම ඔයාගෙන් ඉල්ලනවා"
" මට බැහැ. "
එක් සැනෙකින් වන්ග් යීබෝ දොරටුව විවර කර ඇතුළට ගියේය.එවිට ඔහු සිටියේ යුනිවර්සිටි ය ළඟය.
වෙලාව හරියටම හවස හතර යි.වන්ග් යීබෝ ෂැන්ග්හයි ස්ටේෂන් එක ළඟට කලබලයෙන් මෙන් දිව්වේය.
එවිටත් ෂියාඕ ජාන් ස්ටේෂන් එකේ බංකුවක් මත වාඩි වී සිටියේය.
ඔහු phone එක දෙස බලමින් සිටියේය.
YOU ARE READING
⏳කාල ⌛ ( Completed )
Fanfictionආදරය වෙනුවෙන් ඔයාට නැති කරගන්න පුලුවන් ලොකුම දේ මොකක්ද?? ඔබ දුර්වල කෙනෙක් ද?? ශක්තිමත් කෙනෙක් ද??