⏳කාල ⌛ ( Completed )

⏳ 6 වන කාල ගමන ⌛

..................................................................................

" වැඩේ හරි"

වන්ග් යීබෝ තම කාල තරණ යන්ත්‍රය වැඩි දියුණු කළේය.

ඔහු නැවතත් යන්ත්‍රය ක්‍රියාත්මක කළද එය වැඩ කළේ නැත. එහි බැටරි බැස තිබුණි. ඔහු නැවත එය චාර්ජ් කිරීම ට දමා යුනිවර්සිටි යෙන් මදක් පිටතට ගියේය.

ඔහු යුනිවර්සිටි ය ඉස්සරහම තිබුන කොපි ශොප් එකට ගියේය.

ඔහු යුනිවර්සිටි ය දෙස බලා සිටියේය.

' එදා තිබුණු සුන්දර ම යුනිවර්සිටි ය එය. අද එය වෙනස් වෙලා. නවීකරණය වෙලා. එදා මම යුනිවර්සිටි ගියේ අරමුණක් නැතිව.
අද මම එකම අරමුණට උන්මන්තකයෙක් වෙලා. ඔබ මගේ ජීවිතය ට ආවේ මටත් නොකියමයි. එය මට ඔබ නැති වෙනකං තේරුනේ නැහැ.  කාලයක් එක්ක ඔයා එක්ක ඉන්න කොට මට සතුටක් දැනුනා. ඒ ඇයි කියලා හිතුවා. ඒත් හේතු හෙව්වේ නැහැ.  ඔබව එදා අවසන් වරට දකිද්දී මම හිතුවේ නැහැ ඒ ඔබ දකින අවසන් වතාව කියලා.

මම ආත්මාර්ථකාමී කෙනෙක්. මගේ හිත ඔබව වැළදගන්න කිව්ව අවස්ථා වල මම ඔබට අතට අත දී ඉවර කර දැමුවා. සතුටු හිතෙන හැම අවස්ථාවකදීම මම ඔයා ගැන හිතුවා. මම හිතුවේ මගේ හදවත ගත් එකම දේ පරික්ෂණ කියලා. ඒත් මට පසුව තේරුනා මගේ හදවත දුන්න එකම තැනැත්තා මගේ හැම පරීක්ෂණයටම උදව් කරපු ඔබ කියලා.

මට සමාවෙන්න. මම ඔයාට නපුරු වුණා.

වන්ග් යීබෝ හැඟීම් සමුදායක ගිලෙමින් සිටියේය. ඔහුගේ හදවත වේදනාවෙන් විදවන්නට විය.

💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔

...................................................

ඔහු නැවත යුනිවර්සිටි ය වෙත පැමිණියා. ඔහු මෙවර පුස්තකාලය වෙත ගියා.

" අහ් වන්ග් යීබෝ. කොහොමද? අවුරුදු ගාණකට පස්සේ ? "

" ම්ම්"

ඔහු නිහඬව ගොස් කෙළවරෙහි ඇති පුටුවකින් වාඩි වන්නට විය.

ඒ වගේම ඔහු අතේ පත්තරයක්ද තිබුණි.

එහි දිනය ලෙස සටහන් වුනේ 09. 02. 2009 ලෙසයි.

එහි සිරස්තලය වුනේ " තරුණ මහාචාර්යවරයාගේ ශෝකාන්විත සමුගැනීම "
ලෙසයි.
එය එකල කැලඹු අත්භූත පුවතක් විය.