slaaf larry. dutch

hoofdstuk 12

Na een zware week was Louis eindelijk genezen. Hij was gisteren weer begonnen met werken en was meer dan blij dat hij weer kon eten zonder over te moeten geven. Harry was nog steeds erg beschermend, tenminste zo had Niall het gezegd, over de bruinharige jongen met blauwe ogen. Hij zorgde er altijd voor dat Louis zich niet overwerkte, ook al was dat niet nodig omdat hij Niall en Liam had die voor hem zouden zorgen. Ze werden allemaal snel vrienden en ze gaven veel om hem. Zayn was nog steeds een mysterie, maar hij stelde zich een beetje voor hem open. Het was avond en Louis zat op zijn bed, hij staarde naar de muur en dacht aan de afgelopen week. Niall en Liam waren beschermend, maar over Harry wist hij het niet, het voelde speciaal, anders. Ook al was hij heel blij dat hij genezen was, hij miste de manier waarop Harry voor hem zorgde. Hij miste de manier waarop Harry elke avond voor hij ging slapen even bij hem kwam kijken. Hij miste de manier waarop hij elke ochtend naar Louis' kamer kwam, hoe druk hij het ook had. Hij miste de manier waarop hij in zijn kamer kwam werken als hij zich slechter voelde, hij miste gewoon Harry's aanwezigheid.
Harry was nog nooit zo bezorgd over iemand geweest. Louis was anderhalve week ziek geweest, hij had zichzelf die laatste week helemaal gestrest. Vooral omdat hij altijd bij de jongen in de buurt wilde zijn, hij wilde gewoon altijd weten of alles goed met hem was, en het hielp niet dat hij er zo ongelooflijk schattig uitzag als hij moe was. Hij hoopte dat de stress en de zorgen zouden verminderen zodra Louis beter was, maar dat gebeurde niet. Hij miste het niet alleen om bij hem te zijn, hij was ook bang dat de jongen zichzelf zou overwerken, de hele week klaagde Louis dat hij niet werkte en hen tot last was. Harry en de anderen bleven zeggen dat dat niet zo was en dat zijn welzijn belangrijker was, maar Louis, die Louis is, en zijn vreselijke verleden, geloofde hen niet. Hij deed het niet expres maar hij bleef het gevoel hebben dat hij meer en harder moest werken om de dagen die hij miste in te halen, gelukkig stond geen van de jongens dat toe.

Louis werd door Liam en Harry naar zijn kamer gestuurd, 'Je moet rusten,' zei Liam. 'Ja je hebt meer gewerkt dan nodig is, je gaat toch niet iets anders doen,' had Harry eraan toegevoegd. Louis wist dat hij meer werkte dan nodig was, maar hij kon het niet helpen dat hij zich schuldig voelde, vandaag waren Zayn en Niall voor twee dagen vertrokken naar een vakantiehuis van Harry. Harry had een vergadering ergens in de buurt van zijn vakantiehuis dus besloten ze om daar een week heen te gaan. Niall en Zayn's taak was nu om het huis klaar te maken, we zouden er over twee dagen heen gaan. Louis hoorde de deur open gaan en Harry kwam binnen "Hey, alles goed?" vroeg hij terwijl hij naast Louis op het bed ging zitten, Louis knikte met gefronste wenkbrauwen. "Ja, waarom zou ik dat niet zijn," antwoordde hij nonchalant, een ding had hij geleerd in de twee weken dat hij hier was, Harry hield er niet van als zijn hoofdslaven te formeel waren, in het bijzijn van andere mensen moesten ze hem altijd mister Styles of mister Harry noemen, maar buiten dat behandelde hij ons als zijn vrienden.

"Nou je bent niet gekomen om te eten," vertelde Harry hem wenkbrauwen opgetrokken. Louis' ogen verwijdden zich, was het al zo laat. Snel zocht hij naar een horloge en toen hij er eenmaal een zag zag hij dat het al 20.00 uur was, hij had al twee uur op zijn bed gezeten. "Sorry." Ik had niet in de gaten dat het al zo laat was," hij voelde zich een soort van dom door het hardop te zeggen. Harry liet een diepe grinnik horen "Geen probleem, er is nog meer dan genoeg ik zal het voor je halen." Harry gaf Louis een schouderklopje, stond op van het bed en liep naar de deur hij liep de kamer uit, niet voordat hij Louis dankbaar zag glimlachen.