Normalde atmayacaktim ama atasim geldi
Bi tik bok olmus olabilir ozur dilerim
Oy verdiyseniz bolume gecin
Hyunjin kocam
Jeongin
Arkadaslar
Artik sevgilim var
Jisung
Kim acaba?
Aa Changbin mis
Hyuncin
Aferin Chang
Sonunda aklina geldi demek
Changbin
Evet biraz gec kaldim
Jeongin
Pic Changbin sonunda edebildi
Felix
Jeongin
Kufur etme
Jeongin
Orospu
Hyuncin
Jeongin annen kufur etme dedi
Jeongin
Orospular
Chan hyung
Ebenin ami
Felix
Ayip Jeongin
Bebeksin sen
Jeongin
😒
Felix
Ay cakicam agzinin ortasina
Terbiyesiz
Jeongin
Sensin terbiyesiz
Ben mi hergun kufurle gruba giris yapiyorum?
Felix
Ay bana bi fenalik geliyor
Hyunjin tut beni
Hyuncin
Tutamam yemek yiyom
Felix
Allah hepinizin belasini versin
Chan hyung
Benim be sucum vardi amk
Jisung
Senin yine vardir
Ben ne yaptim
Tek sucum sincaba benzemekti
Telefonda bizim salakların yazdığına gülerken Minho gözlerini dikmiş beni izliyordu. Yine ne yaptım acaba?
"Jisung kiminle konuşuyorsun sen?"
"Sanane"
"Ver şu telefonu bakacağım"
"Yoo vermiyorum benim telefonum"
Söylediğim şeyin ardından telefonuma hücum etmişti. Bende hemen telefonu kapattım. Kapatır kapatmazda elimden aldı. Çok açarsın o telefonu.
"Jisung şifren ne?"
"Pi sayısının son dört rakamı"
"Düzgün cevap ver bana dalga geçme"
"Ne yapacaksın sen benim kiminle konuştuğumu?"
"Bakacağım sadece"
"Sevgilimle"
"Ne?"
"Sevgilimle dedim ya"
"Sevgilin mi var?"
Aniden somurtmuştu. Ne dedim ki şimdi?
"Ne oldu birden yüzün soldu?"
"Yok birşey al telefonunu. İyi konuşmalar size"
Birden odadan çıkıp gitmişti. Ne oldu şimdi yaa?
Minho'nun anlatımıyla
Duyduğum şeyden sonra direkt olarak odadan çıkıp kendi odama gittim ve kapıyı kilitledim. Evet ben Jisung'tan hoşlanıyorum. Her ne kadar üvey kardeşimden hoşlanmam yanlış olsada duygularıma hâkim olamıyorum. Ben belki bir ümit vardır diye beklerken onun sevgilisi olması...
"Aptal kalbim onca kişi arasından neden Jisung'u seçtin?"
Yıllar sonra ilk defa şuan ağlıyordum. Annem öldüğü zamandan beri hiç ağlamıştım ama şuan ağlıyordum. Han Jisung isimli kalp hırsızı yüzünden.
"Minho orda mısın?"
Jisung hafifçe kapıya tıklatıp sormuştu. Konuşmasam belki gider.
"Orada olduğunu biliyorum çık oradan"
"Pekala sen kazandın gidiyorum. Gidersem bir daha gelmem ama. Gerçi gelirim ama neyse karıştırma orayı."
Salak çocuk yine güldürmeyi başarmıştı. Jisung, sen benim başıma gelen en güzel şeysin.
Hızlıca göz yaşlarımı silip kapıyı açtım. Jisung yüzünde endişe olan bir ifade ile bana bakıyordu.
"İyisin değil mi? Birden gidince korktum"
"İyiyim merak etme"
Ve birden bana sarıldı. Kalbim duracak sanırım.
"Tamam tamam birşey yok"
"İyi o zaman gidiyorum"
"İyi o zaman git"
"Gidiyorum bak"
"Gideceksen git Jisung"
"Gidiyorum"
"Sanırım burada kalasın var. İyi kal bari"
"Yaşasın"
Koşarak içeri girmişti. Çok tatlıydı. Keşke beni delirttiğinin farkında olsa.
"Hadi balkona çıkalım"
"Tamam"
Koşarak balkona çıkmıştı. Ay ışığında çok güzel görünüyordu. Heyecanla birşeyler anlatmaya başladı. Arkadaşlarıyla neler yaptığını,annesi ile olan anılarını, babam ile annesinin evlenmesini. Herşeyi anlatıyordu. Gerçekten çok tatlıydı. Kendime hâkim olmak için zor duruyordum.
"Ama biliyor musun, annem senin babanla sevgili olduğunu bana çok geç söyledi"
Ardından dudağını büzmüştü. Bu bardağı taşıran son damlayı. Birden dudağına kapandım. Jisung daha ne olduğunu anlayamadan alt dudağını kavrayıp emmeye başladım. Tepki vermiyordu. Karşılık vermediği için ayrıldığım sırada şoktan çıkmış gibi aniden beni çekip öpmeye devam etmişti. Ben onun alt dudağını oda benim üst dudağımı öpüyordu. Şuana kadar tattığım en güzel tat sanırım buydu.
Bir kaç dakika öpüştükten sonra nefessiz kalıp ayrılmıştık. Umarım kimse görmemiştir. İkimizde nefes nefese birbirimize bakıyorduk. Ama bu yaptığımız çok yanlış bir şeydi. Biz kardeşiz ,biz sevgili olamayız.
"Jisung, biz çok yanlış birşey yaptık"
≈
AY SONUNDA YAZDİM ULAN OPUSME SAHNESİNİ
SİMDİ HEPİNİZİN AGZİNA SİCAYİM DA GORUN
BAYS ARKADASLAR
