1 Kaza

59 8 3
                                    

Yeni kurgudan selamlarrr ve iyi okumalarrr

"Sena!"

"Ne var?!"

"Gel buraya !"

"Ne var ya?!"

"Git çay koy"

"Niye elin ayağın tutmuyo mu?"

"Kes sesini alırım ayağımın altına! Acısını sen daha iyi bilirsin!"

"Okula gitmicem bugün karbım ağrıyo "

"Bahane arama başlatma ağrına da "

"Karnım ağrıyor dedim!"

Yerinden kalkıp karnıma geçirdiği yumrukla yerde acıyla kıvranmaya başladım. Ardından savurduğu tekmeler nefesimi kesmeye yetti.

"Hala ağrıyo mu karnın?! Şimdi kalk ve okuluna git! Evde orospuluk yapacağına okuluna git!"

Hıçkırıklarım ve acılarım arasından kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Babam hep böyleydi. Ve evet ondan nefret ediyorum. Yüzümü yıkayıp kapatıcı falan sürüp evden çıktım babamın yüzüne bakmadan. Nefret ediyorum. Ondan nefr-

Yazardan

Sena homurdanarak okula giderken en az 200 le cadde yolunda giden arabanın ona çarpması bir oldu. Genç kız yere yığılıp kandan görünmeyen yüzü ile hareketsizce yerde yatıyordu. Çarpan adam mı ne yaptı? Evet tam olaeak çarpıp kaçtı. Neyse ki herkes Sena nın babası veya ona çarpıp giden adam gibi değildide hastaneye kaldırıldı.

Genç kızın acil ameliyata alınması ile babasına haber verdiler. "Kesin onun suçudur. Milletin arabasına göz dikerse olacağı bu! Neyse siz söyleyin ölmezse eve gelmesin yoksa ben öldürürüm!" dedi. Böyle biriydi Sena nın babası da işte. Herkesin farklı imtihanları var. Tabi kimine ağır kimine daha katlanılır hayat.

Senad dan

Uyanmak istemez gibi uyandım. Ama uyanmayı beklemiyordum. Çektiğim acının haddi hesabı yokdu çünkü. İçeriye giren doktor ve hemşireyi sanki hiç girmemişler gibi umursamadım.

"Öncelikle çok geçmiş olsun. İyisinizdir umarım."

"İyiyim. Saat kaç?"

"7"

"7 mi? Ben evden 9 da çıktım."

"Siz yaklaşık 3 haftadır burdasınız Sena hanım." babamın umursamama imkanını hatırlayınca burukça gülümsedim. Doğru ya! Kimsem yoktu ki benim.

"3 haftadır komadasınızo fakat neyseki iyisiniz...Aynur senin işin bittiyse çıkar mısın?" bunu bişileri not alan hemşireye söylemişti. Yatağın hemen yanında duran koltuğa oturdu genç olsuğu belli olan doktor. Yüzüne bakmadım. "Sena biraz konuşmak ister misin?" kaşlarımı çattım. Niye kalktı bu samimiyet pardon? "Hanıma noldu?"

"Resmiyete gerek duymadım, hem samimi konuşmak istiyorum."

"Ben istemiyorum."

"Neden?"

"Neden tanımadığım biriyle samimi konuşayım?"

"Doktorun olduğu için?"

"Saçma."

"Neyse, nasıl hissediyorsun?"

"Bok gibi."

"Ağzını bozma!"

"Sanane?"

"Sen hep böyle misin?"

"Nasıl?"

"Asabi."

"Aynen öyleyim."

"Vücudunu gördüm."

"Bende görebiliyorum gayet normal."

"Neyi kastettiğimi biliyorsun."

"Umrumda değil."

"Baban mı yaptı?"

"Sizi ilgilendirmez!"

"Yardımcı olmaya çalışıyorum!"

"Olmayın!"

"Bak Sena anlıyorum-"

"Neyi anlıyorsun sen ya? Neyi anlıyorsun?"

"Seni."

"Beni anlamıyorsun! Sadece acıyorsun ve şunu yapmayı kes! Benim acınacak bir halim yok!"

"Sana acımıyorum."

"Anladığını söyleyerek bunu yapıyorsun!"

"Sakin ol önce bir. Hastaneye geldiğinde nefes alamıyordun. Ameliyat sırasında morluklarını gördüm elbette. Ardından babanın verdiği cevaplar.. Herşeyi açıklıyor. Canına kastediyor ama susuyorsun. Canını kurtarıyorum ama kızıyorsun."

"Susmuyorum! Sussaydım zaten olmazdı bunlar! Hiç bir şey bilmeden yargılamayı kes ayrıca seni ilgilendirmez!"

"İlgilendirir. Eğer ki bir kadın şiddet görüyor ve ses çıkaramıyorsa İlgilendirir. Özellikle bu kız 19 yaşındaysa."

"Yaşım,yaşadıklarım seni ilgilendirmez. Beni rahat bırak!"

"Sık sık gelicem seni kontrole. 1 aydan önce hastaneden çıkamazsın. Ayağa kalkmayı deneme ki zaten denesende kalkamazsın. Yanında kalacak bir refakatçi yok fakat sehpanın üstündeki telefondan danışmaya ulaşabilirsin. Kağıtta numaram var ihtiyacın olursa. Kendini yorma uyumaya çalış. Zaten yeni uyandın. Hastane yemekleri kişiye özel hazırlanıyor ve muhtemelen yememekte ısrar edeceksin. Yemek programın var ve bu yüzden önüne ne konulursa onu ye. Diğer lavabo duş gibi ihtiyaçlar için Aynur u çağır. Kendisi seninle ilgilenecektir. Bir sorun var mı?"

"Evet, açım, susuzum ve teşekkürler."

"Görevim." dedi ve çıktı. 1 ay ne bok yiyecem ben burada. Zaten ayağım kırılmış. Kalkamıyorum da. Muhtemelen yemekleri beğenmeyeceğim fakat ciddi anlamda açım. O yüzden ne varsa o.

Hiç değilse hastane kokusunu içki ve sigara kokusuna tercih edebilirim. Ve bu doktoru hiç sevmedim. Bence ağzımdan laf almaya çalışıyor ve başaramayınca pes etti. Ama eminim irdeleyecek. Her neyse. Camı izleyerek uyluya daldım. Sanırım yemek akşamaydı...

°~Olmazlara İnat~°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin