រឿង-ចាប់អូនសុីយកកូនប្រើ (BL)
ចាង ជុនហាវ … ម៉ាហ្វៀវ័យក្មេងដ៏កំណាចឃោឃៅ មនុស្សភាគច្រើនស្ទើតែទូទាំងប្រទេស ក្លបខ្លាចនឹងភាពសាហាវរបស់បុគ្គលមួយរូបនេះ ។ អំណាចដ៏ខ្លាំងមហិមារបស់ចាងជុនហាវ បានធ្វើឱ្យគេកាន់តែមានអំនួត ហ៊ានធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងតាមតែអំពើចិត្ត បំពានច្បាប់គ្រប់សប់ដោយមិនមានចិត្តខ្លាចរអា… ប៉ុន្តែគេ គ្រាន់តែជាមនុស្សម្នាក់ដ៏ឯការ។
តឹប តឹប
សម្រឹបជើងស្រាលៗបានដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់ដែលចំហរទ្វាចោល ។
“រឿងដែលយើងឱ្យធ្វើ បានសម្រេចហើយ?” សម្លេងគ្រោតគ្រាតបន្លឺឡើងជាសំនួរមកកាន់នារីក្រមុំដែលកំពុងឈរក្តោបដៃ អោនមុខចុះដោយក្តីគោរពទៅកាន់ម្ចាស់
“ចាសលោកម្ចាស់ មនុស្សដែលលោកម្ចាស់ឱ្យខ្ញុំរក ពេលនេះខ្ញុំរកបានហើយ … oMegaប្រុសបរិសុទ្ធ ជាជនគ្មានទីជម្រកច្បាស់លាស់ គ្មានសាច់ញាតិ នឹងគ្រប់អាយុអាចមានកូនបាន តាមតម្រូវការរបស់លោកម្ចាស់”
“ពេលនេះ គេនៅកន្លែងណា?” បុរសសង្ហារ មាឌមាំ រាងកាយពោពេញទៅដោយសម្លាកស្ទើគ្រប់កន្លែងនៃរាងកាយ សូម្បីតែខ្នងដៃក៏មាន គេងើយមុខឡើងសម្លឹងមើលមកកាន់នាងជាជំនិត ដោយក្រសែភ្នែកស្មើ ឃោឃៅសូម្បីតែគ្មានបញ្ហាអ្វី
“ពេលនេះ ក្មេងៗបម្រើកំពុងតែសម្អាតខ្លួនឱ្យគេ បន្ទាប់មកយកទៅបញ្ច្រកអាហារមុននឹងបញ្ជូនទៅក្នុងបន្ទប់ពិសេស”
“បានហើយ! យើងដឹងហើយ រៀបចំឱ្យបានស្អាត!”
“ចាសលោកម្ចាស់” និយាយចប់ នារីជំនិតបានអោនគោរពចៅហ្វាយនាយមុននឹងបែខ្លួនដើរចេញទៅរៀបចំកិច្ចការរបស់ខ្លួនបន្ត
…នៅក្នុងបន្ទប់ទទួលទានអាហារ បុរសសង្ហាររូបរាងតូចច្រឡឹង អង្គុយសម្លក់ទៅកាន់អាហារជាច្រើនលើតុ ដោយមិនដឹងថានេះជាស្ថានភាពអ្វី? គេគ្រាន់តែជាមនុស្សសាមញ្ញធម្មតាម្នាក់ នៅសុខៗស្រាប់តែមានមនុស្សមួយក្រុមចាប់គេយកមកកាន់ភូមិគ្រឹះដ៏ធំស្កឹមស្កៃ ហើយផ្តល់សម្លៀកបំពាក់ល្អៗ អាហារឆ្ងាញ់ៗដ៏ច្រើនលើសលប់! តើការផ្តល់ឱ្យនេះ នឹងត្រូវឱ្យគេសងវិញជាអ្វីទៅ?
“សូមអភ័យទោសបងប្រុស តើអាហារទាំងអស់នេះគឺសម្រាប់ខ្ញុំតែម្នាក់ឯងទេឬ?”
“ត្រូវហើយ វាជាអាហារដ៏ពិសេសសម្រាប់ឯង! ឯងប្រញ៉ាប់ញាំុឱ្យលឿនទៅ កុំឱ្យខាតពេល!”
“ខាតពេល? តើបន្ទាប់ពីញាំុអាហារហើយ ខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីទៀតមែនទេ?”
“អឺ…មិនខុសទេ!”
“តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វី?”
“កុំសួរសាំតាប៉ែច្រើនពេក ប្រាប់ថាឱ្យញាំុលឿនៗ ក៏ប្រញ៉ាប់ញាំុទៅ!” អ្នកបម្រើប្រុសទឹកមុខកាច បានសម្លុតមកកាន់រាងតូចធ្វើឱ្យគេស្ងាត់មាត់ភ្លាចៗ
«ហេតុអ្វីខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថានៅទីនេះគួរឱ្យខ្លាចម្លេះ?!» ចាង សឺយូ…អាយុ20ឆ្នាំ ជាOmegaបរិសុទ្ធដែលមិនធ្លាប់មាន Alphaណាម្នាក់បាន ម៉ាក មកលើគេនោះទេ! និយាយឱ្យស្រួលស្តាប់ គេនៅមិនទាន់មានម្ចាស់ទេ (Single full ច៎ាស) …គេត្រូវបានចាប់មកដោយកូនចៅរបស់ ចាង ជុនហាវ ! ម៉ាហ្វៀដ៏កាចសាហាវ … គោលបំណងតែមួយគត់ដែលជុនហាវចង់បាន គឺជាOmegaបរិសុទ្ធដែលមិនធ្លាប់គេងជាមួយAlphaដទៃ … ដើម្បីច្បាស់ថាពេលកូនកើតមក គឺជាកូនរបស់គេពិតប្រាកដ …
ក្រាក
នារីបម្រើសុភាពរាបសារម្នាក់ បានជូនសឺយូចូលក្នុងបន្ទប់ស្រស់ស្អាតមួយ ។
“លោករង់ចាំនៅទីនេះហើយ បន្តិចទៀតលោកម្ចាស់នឹងមកជួបលោក” និយាយចប់ហើយ នារីបម្រើម្នាក់នោះក៏ដើរចេញទៅវិញ ដោយមិនភ្លេចបិទទ្វា នឹងចាក់សោរពីខាងក្រៅ ។
ក្រឹក
“អ៎េ…ប៉ុន្តែ … ខ្ញុំនៅមិនទាន់ដឹងថា ខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីទេ!” សឺយូលើកដៃចង់ឃាត់នាង តែឃាត់មិនទាន់នាងក៏ទៅបាត់ ជ្រុលជានាងទៅបាត់ហើយ សឺយូក៏ចូលទៅអង្គុយលើគ្រែគេងទំហំធំនឹងកម្រាស់ក្រាស់ដោយបេះដូងលោតញាប់ហាក់ដូចជាភ័យខ្លាច គិតថាបន្តិចទៀត នៅពេលមានមនុស្សចូលមកប្រហែលជាគ្មានរឿងល្អទេ!
“បន្ទប់នេះពិតជាធំណាស់ រីឯពូកដែលខ្ញុំកំពុងតែអង្គុយ គឺពិតជាទន់ ស្រួលខ្លួនខ្លាំងណាស់” សឺយូដម្រេតខ្លួនគេងទៅលើពូកទាំងមានអារម្មណ៍ល្អតិចៗ តាំងពីដើមមក គេមិនធ្លាប់បានគេងនៅលើគ្រែដែល់ទន់ ធ្វើឱ្យស្រួលខ្លួនបែបនេះនោះទេ…
ក្រាក
ទ្វារបើកឡើងបង្ករជាសម្លេង ធ្វើឱ្យរូបកាយតូចទើបតែតម្រេតខ្លួនគេងទាំងសម្លៀកបំពាក់ខ្លី សុីចសុី ប្រញ៉ាប់ក្រោកឈរឡើងអស់កម្ពស់សម្លឹងមើលទៅកាន់មាត់ទ្វា
“ឯង…គឺជាOmega?” ចាង ជុនហាវ ដើរចូលមករកសឺយូដោយទឹកមុខមាំ ស្មើឆេញ…
“ត្រូវ…ត្រូវហើយ ខ្ញុំជាomega! ចុះលោកជានរណា ?”
“យើង ជាអនាគតឪពុកកូនរបស់ឯងនាថ្ងៃអនាគត!” ជុនហាវ ចាប់ភ្ងើយចង្ការរបស់សឺយូ ដើម្បីសង្កេតឱ្យកាន់តែច្បាស់នូវសម្រស់ដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់សឺយូ ។
សឺយូភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះពាក្យសម្តីរបស់ជុនហាវ ទើបប្រញ៉ាប់សួរត្រឡប់ទៅវិញថា៖
“កូន ? តើខ្ញុំមានកូនតាំងពីពេលណា?”
“គឺបន្តិចទៀត!” ជុនហាវ អោនទៅខ្សឹបដាក់ត្រចៀករបស់សឺយូ ធ្វើឱ្យសឺយូព្រឺសម្បុរ នឹងក្រហមថ្ពាល់តិចៗ
“លោកនិយាយអី? ខ្ញុំមិនយល់ទេ?”សឺយូព្យាយាមសួរ ឯជុនហាវបែជាមិនខ្វល់ នឹងនិយាយចាកប្រធានថែមទៀត!
“ក្លិនភេរ៉ូម៉ូនរបស់ឯង ពិតជាក្រអូបណាស់” ចាង ជុនហាវ អោនមុខរបស់គេទៅស្រង់ក្លិនរបស់សឺយូនៅត្រង់.ក ប្រៀបដូចជាការថើបថើៗ ធ្វើឱ្យមុខសឺយូកាន់តែក្រហមជាងមុន
“ហ្ហ៎ា…តើលោកចង់ធ្វើអ្វីឱ្យប្រាកដ?” លឺសំនួររបស់សឺយូ ជុនហាវក៏ងើបមុខឡើងឈរត្រង់ខ្លួនបញ្ចេញស្នាមញញឹមឃោឃៅទៅកាន់សឺយូ…
“យើងគ្រាន់តែចង់បានកូន ដើម្បីស្នងតំណែងរបស់យើង!” និយាយបណ្តើរ ជុនហាវក៏បេះលេវអាវរបស់សឺយូបណ្តើរម្តងមួយគ្រាប់…
“បើលោកចង់បានកូន ហេតុអីលោកមិនរៀបការ មានកូនជាមួយប្រពន្ធរបស់លោក? លោកចាំបាច់ពិបាកចាប់ខ្ញុំមកធ្វើអី?” សឺយូ សួរទាំងទឹកមុខពោពេញទៅដោយចម្ងល់ ហើយ មិនភ័យខ្លាចនឹងមើលមុខរបស់ជុនហាវចំៗ
“រៀបការ?...គួរឱ្យធុញណាស់ យើងមិនចូលចិត្តមនុស្សនិយាយច្រើនអត់ប្រយោជន៍ទេ!” ជុនហាវនិយាយទាំងគំហ៊ក ហើយចាប់ហែកអាវរបស់សឺយូខ្វោក ដាច់លេវជ្រុះរប៉ាត់រប៉ាយ ហើយគេក៏រុញសឺយូទៅលើពូកយ៉ាងខ្លាំងដោយចិញ្ចើមកំពុងចងចូលគ្នា…
“នេះលោក!?” សឺយូញ័រខ្លួនដូចជាកូនសត្វកំពុងតែភ័យខ្លាចសត្វកាចសាហាវចាប់សុីអ៊ីចឹង …
“លោក…ខ្ញុំ…ខ្ញុំសុំទោស…កុំទាន់ធ្វើបាបខ្ញុំអី”
“សំអាងស្អីឱ្យយើងស្តាប់ឯង?” និយាយចប់ជុនហាវមិននៅរញេរញៃច្រើន ក៏ចាប់ទាញជើងរបស់សឺយូមករកខ្លួន ដៃម្ខាងកាន់. ត្រឹមមួយប៉ព្រិចភ្នែក…
“សុំអង្វរ កុំអី”
“ហឹស…របស់ឯង ពិតជាតូចណាស់!” និយាយចប់ហើយ ជុនហាវស្រាប់តែចាប់កាន់***(គួរហៅថាម៉េចហូវಠ◡ಠ)
“អ៎ាស…កុំអី កុំធ្វើបែបនេះអី!” សឺយូស្រែក ខណ:ពេលដែលជុនហាវឡើងសង្គ្រប់ពីលើខ្លួនរបស់គេ …
“រាងកាយរបស់ឯងពិតជាគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់! ហេតុអីមិនស្តាប់បង្គាប់បន្តិចទៅ?”
“អ៎ាស…ខ្ញុំមិនធ្លាប់ធ្វើរឿងបែបនេះទេ! វាចម្លែកណាស់” សឺយូនិយាយទាំងបិទភ្នែក ងាកមុខទៅម្ខាងដោយថ្ពាល់ឡើងក្រហមយ៉ាងខ្លាំង … រីឯជុនហាវ គេបានញញឹមចុងមាត់តិចៗមុននឹងនិយាយថែមទៀតថា៖
“ត្រូវហើយ…វាជាអ្វីដែលយើងត្រូវការ! បម្រើយើងឲ្យបានល្អទៅ…”ជុនហាវអោនទៅខ្សឹបដាក់ត្រចៀករបស់សឺយូ ហើយក៏ខាំ.ករបស់សឺយូនៅពេលនោះ…
“អ៎ាក…អ៎ាស” សឺយូស្រែកឡើងព្រោះសេចក្តីឈឺចាប់…។ ជុនហាវងើបខ្លួនឡើងមកវិញ ដោយដៃទាំងពីរកំពុងច្រត់ទៅលើពូក…ក្រសែភ្នែកដ៏មុតស្រួចបានសម្លឹងមើលមុខដ៏ស្រស់ស្អាតដោយសេចក្តីពេញចិត្ត…ស្របពេលតែមួយដែលជុនហាវកំពុងតែញញឹមយ៉ាង ស្រស់សង្ហារ សឺយូក៏បើកភ្នែក ផ្អៀង.កមកជាត្រង់ ហើយមើលត្រឡប់ទៅជុនហាវវិញ បណ្តាលឱ្យកែវភ្នែកទាំងពីរបានសម្លឹងមើលគ្នាចំៗ…ថ្ពាល់របស់ជុនហាវឡើងក្រហមតិចៗមើលសឹងមិនឃើញ ប៉ុន្តែថ្ពាល់របស់សឺយូបែជាក្រហមខ្លាំងមិនគួរឱ្យជឿ ។
«សង្ហារណាស់» សឺយូលួចឧទានក្នុងចិត្តតែម្នាក់ឯង កែវភ្នែកទាំងគូរសម្លឹងមើលមុខជុនហាវដោយមិនដាក់ភ្នែក … ខួរក្បាលនៅជាប់គាំងគិតអ្វីមិនចេញ ឯដៃរទាំងគូរស្រាប់តែឈោងទៅអោប.ករបស់ជុនហាវដោយមិនដឹងខ្លួន… ជុនហាវទ្រាំទៀតលែងបាន គេក៏អោនមកថើបបបូរមាត់ទន់ៗរបស់សឺយូតាំងពីថ្នមៗ ទៅជាញីញក់ខ្លាំងឡើងៗ ហើយអណ្តាតក៏សូកចូលទៅក្នុងមាត់របស់សឺយូទាំងតក់ក្រហល់…អណ្តាតបានធ្វើសកម្មភាពយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងក្រអូមមាត់របស់សឺយូ…
“ហ្ហ៎ាស…ហ្ហា៎…ហ្ហ៎ា…”(សឺយូ)
បបូរមាត់ទាំងពីរដកចេញឆ្ងាយពីគ្នាវិញទាំងទឹកមាត់ហ៊ាមកតាមអន្ធឹលប្រឡាក់បបូមាត់រាងខ្លួន ។
“ជំនាញថើបរបស់ឯង យើងចូលចិត្ត!” ជុនហាវនិយាយដោយសម្លឹងមើលទៅរាងកាយដែលគេងស្ងៀមដកដង្ហើមធំៗបង្ហាញភាពសុិចសុី…មុននឹងរូតខោរបស់ខ្លួនដោយបញ្ចេញត្រឹមកូនពូជតែមួយចេញមក… ។ គេចាប់ដៃរបស់សឺយូ ទាញឱ្យងើបឈ្មុលមុខរកកូនពូជរបស់គេ…
“ប្រើជំនាញថើបរបស់ឯង ធ្វើឱ្យអាអូនរបស់យើងឡើងរឹងទៅ!” ជុនហាវនិយាយ ដោយដៃទាំងសងខាងបានចាប់ក្បាលរបស់សឺយូជាប់…
“ហ្ហ៎ា…ខ្ញុំ ត្រូវតែធ្វើមែនទេ?” សឺយូងើយមុខសម្លឹងទៅមុខរបស់ជុនហាវដោយនិយាយទាំងទឹកមុខសុិចសុី
“ត្រូវហើយ ឯងត្រូវតែធ្វើវា!”
“....” បានលឺចម្លើយច្បាស់ការហើយ សឺយូមិនតវ៉ាអ្វីទាំងអស់ ក៏ចាប់ផ្តើមប្រើដៃទាំងសងខាងរបស់ខ្លួនទៅចាប់កូនពូជរបស់ជុនហាវ ហើយអោនមុខទៅថើបចុងរបស់ជុនហាវ…បន្ទាប់មកក៏លានអណ្តាតលិតលើវាថ្នមៗ…
“ហ្ហ៎ា…ហ្ហឺរ…”
សឺយូុបន្តតួនាទីរបស់ខ្លួន ថើបហើយក៏លិត លិតហើយគេក៏ហាមាត់ដើម្បីញាំុការ៉េម…
“ហ្ហ៎ា…” ជុនហាវថ្ងួចថ្ងូរទាំងមានអារម្មណ៍ល្អ…ព្រោះតែស្រួលខ្លួនខ្លាំងពេក គេស្រាប់តែអុកកូនពូជរបស់ខ្លួនចូលក្នុងមាត់របស់សឺយូមួយទំហឹង !
“អ្ហឹក…~” ភាពឈឺចាប់នឹងអួលបំពង់.ក បានធ្វើឱ្យសឺយូស្រក់ទឹកភ្នែកតិចៗ…
“ហ្ហ៎ាស…ហ្ហ៎ាស…ខ្ញុំ…ឈឺ” ដកមាត់ចេញមកវិញ សឺយូក៏ត្អូញត្អែដោយងើយសម្លឹងមុខរបស់ជុនហាវទាំងទឹកមុខកំសត់
“...” ទឹកមុខរបស់សឺយូធ្វើឲ្យជុនហាវទ្រាំលែងបានហើយ…គេចាប់ជើងឆ្វេងរបស់សឺយូគងលើស្មារបស់គេ ហើយគេក៏ទាញទឹករំអឹលមកច្របាច់ដាក់លើដៃរបស់គេ គេយកវាទៅលាបលើកូនពូជរបស់គេយ៉ាងសប់អស់ រអឹលល្មមហើយ គេក៏ចាប់កូនពូជរបស់គេញុកចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់សឺយូបន្តិចដើម្បីធ្វើជាផ្លូវ លុះចូលទៅបានបន្តិចគេក៏អុកមួយទំហឹងធ្វើឱ្យក្លោងទ្វារបស់សឺយូចេញឈាមតិចៗ…
“អ៎ាក…ឈឺណាស់ ហឹកៗ…ហឹកៗ…ហុឹក” សឺយូទ្រាំមិនបានក៏ស្រែកយំហូរទឹកភ្នែករហាម… រីឯជុនហាវក៏ញញឹមយ៉ាងពេញចិត្ត …
“ហ្ហ៎ា…ពិតជាតឹងណាស់” ជុនហាវនិយាយទាំងកំពុងតែដកកូនពូជចេញពីខ្លួនរបស់សឺយូមកវិញយឺតៗ ហើយក៏អុកទៅវិញម្តងទៀត
“អ៎ាស…អ៎ាស…ហ្ហ៎ា…យឺត…យឺតជាង នេះ…”
“ហ្ហ៎ាស…ទ្រាំតែបន្តិចទេ … ហ្ហឺរ …យើងពិតជាចូលចិត្តរាងកាយមួយនេះ”
“ហ្ហឺស…ហ្ហឺស…សុំអង្វ…រហ្អ៎ាស” សឺយូរឹងដៃរឹងជើង ពើងទ្រូងឡើងទាំងស្រើបស្រាលលាយឡំជាមួយភាពឈឺចាប់…។
“ហ្ហ៎ាស……”
ជុនហាវបន្តដាក់ចូលនឹងដកចេញ មកហើយម្តងទៀត ។
“អឺស…ខ្ញុំ ហ្ហឺស…”
“ឯងជិតចេញហើយ?”
«ខ្ញុំពិតជា ជិតចេញទឹកហើយ! ហ្ហ៎រ …»
“ហ្ហ៎ាស …ស្រួលណាស់!” និយាយចប់ ជុនហាវស្រាប់តែអុកមួយទំហឹង ធ្វើឱ្យសឺយូបាញ់ទឹកចេញមកប្រឡាក់ពេញខ្លួនអ្នកទាំងពីរ…
“ហ្ហឺស…ខ្ញុំទៅលែងរួចហើយ…” សឺយូនិយាយទាំងទន់ខ្លួន…អស់កម្លាំងល្វើយបាត់ទៅហើយ
“បើយើងមិនទាន់ចេញទឹក ឯងគ្មានសិទ្ធស្នើរចង់បញ្ចប់វាទេ…” ជុនហាវនិយាយ ដោយទឹកមុខបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ ថាគេគ្មានបំណងចង់បញ្ឈប់ទេ…ក្នុងចិត្តគឺពិតជាចង់ធ្វើវាទល់ភ្លឺខ្លាំងណាស់… ៕
“ប៉ុន្តែខ្ញុំ…អឹបម…” សឺយូចង់និយាយបន្ត តែត្រូវជុនហាវបំបិតមាត់ដោយការថើប ៘
……………
1សប្តាហ៍កន្លងផុតទៅ
“អ៎ាស…ត្រង់នេះ គឺត្រង់នឹងហើយ…ហ្ហឺស”
“ហឹស…ឯងចូលចិត្តវាណាស់ឬ?”
“ខ្ញុំ…ខ្ញុំចូលចិត្តលោក អ្ហឺស…គឺខ្ញុំចូលចិត្តលោក…អ៎ាស…ហើយខ្ញុំ…ហ្ហាស…ក៏ចូលចិត្តធ្វើវា ជាមួយជុនហាវ ហ្អឺស…”
………………………?
ចប់🔥
