MAVİ

5. Bölüm - "Renksiz gökyüzü"

Merhaba, sevgili yol arkadaşlarım...

Bugün sizi o kadar şaşırtıcı bir bölüm bekliyor ki :' Bu yüzden sizi çok bekletmeden 'Mavi' ile baş başa bırakıyorum.

İyi okumalar! Bölüm müziğini açmayı unutmayın <3

Bölüm sonunda görüşmek üzere...

——————————————————————

' Kendi düğümünü çözemeyen herkese...

Bölüm adı: Renksiz Gökyüzü
Bölüm müziği: Oneheart x reidenshi Snowfall

———————————————————————

Çok yorgunum...
Beni anlıyorsun, değil mi?
Zaten beni bir tek Sen anlarsın.

Yıllarca kendimi suçladım ben. 'Acaba ben mi iyi bir evlat olamadım? Kesin ben iyi bir evlat değilim.'diye. Oysa acaba gerçekten o da bunu kendisi için sorguluyor muydu? Yoksa zaten hep çok iyi bir baba olduğunu mu düşündü... Ya da iyi bir eş?

Şimdi çok net hatırlıyorum da, bir keresinde arkadaşımla beraber yürüyüşe çıkmıştık. Basit bir park gezintisiydi işte. Babası aradı, ve telefonun ses düzeyi yüksek olduğundan ben de ne konuştuğunu duya bilmiştim. "Canım kızım? İyi misin? Vardınız mı?" diye sormuştu adam.

"Canım kızım..."
Gerçekten ola biliyormuş...
Bu hayatta bazıları gerçekten 'baba' ola biliyormuş demek ki.

Gözlerim doldu. Arkadaşıma belli etmemek için hemen kendimi toparlamıştım. Ama adamın sesi yıllardır kulaklarımda...

Ben sevgi nedir bilmem. Aşk nedir hiç bilmem. İnsanlar belli bir yaşa kadar anne ve babasında şahit olurlar buna. Ben hiç olmadım. Kendi içimde bazen onları, bazen hayatı suçladım. Ama bir anlamı yoktu... Olmayacaktı da.

Ben aşk'tan da hiç kaçmadım. Zira insan, görmediği, ne anlama geldiğini bile bilmediği bir şeyden nasıl kaçar?

Aşk benden hep uzaktaydı.
En az gökyüzü kadar uzakta...

Ayaz Bulut Tunalı. Yeni psikoloji hocamız olacakmış kendisi... Siz daha önce hiç şiddete meyilli bir psikolog gördünüz mü? Ben gördüm. Hatta şu an tam karşımda ve en son gözlerimin içine bakarak aynı şu cümleyi söyledi.
"Severim ben mavi gökyüzünü."

Amacı neydi bu adamın? Niye beni takip ediyor ki? Tamam, o gün gördüklerimi polise filan anlatacağımdan korkup ta tüm bu rollere giriyorsa citten yazık.

Acaba bu, benim insan vücuduna girmiş günahlarım ola bilir mi? Bak şimdi, düşünmedim değil.

Ama bir günah için fazla yakışıklı...

Kendine gel, Mavi.

Ben dahil sınıf'tan kimse ses etmiyor, sadece pür dikkat kesilmiş, olacakları izliyorduk. Hatta bir ara Azizenin saçlarını düzelttiğini fark ettim. Demin ağlamıyor muydu bu?

"Otura bilirsiniz."
Halbuki hiç kalkmamıştık?

Bay Kahverengi bilgisayarını açmaya odaklandığı sırada Azize'nin aniden ayağa kalkmasıyla hepimiz ona döndük. Bir şey söyleyecekti sanki ama daha beş saniye geçmeden yerine geri oturdu. Qaliba heyecandan dili tutulmuştu.

"Ve Azize aşık olur..." Arkadan Caner'in sesi gelmişti. Bu çocuk bu cesareti nereden buluyordu ya?

"Kes sesini!"
Azize Caner'e dönüp ola bildiğince kısık ve kızgın sesle söylendi.