Second Chance ~ Yizhan ~Wangxian

27- Kavuşacağımız günü bekle

     

        Sacramento - Wangji

     "Merhaba Wangji. Ben seni ameliyat eden doktorum. Adım Jim. Seninle biraz konuşmalıyız. Kendini nasıl hissediyorsun?"

     "Tanıştığımıza memnun oldum. Ben de sizden bilgi almak istiyordum. Bacaklarımı hissetmiyorum. Nedenini açıklarsanız sevinirim. Bedenen nasılım? Tahmin edebilirsiniz. Ruhen ise bedenimden daha kötüyüm. Bana her şeyi açıkça anlatın. Bir daha yürüyebilecek miyim?"

     "Bedenen ve ruhen kötü olman doğal. Kötü bir kaza geçirdin çünkü. Şükrettiğimiz çok şey var. Bacakların dışında hiç bir yaran yok. Özellikle başını vurmaman mucize. Arabanın sadece ön kaportasının ezilmesi seni daha kötü olabilecek bir durumdan kurtarmış. Bunun yanı sıra bacakların çok hasar görmüş. Sağ bacak kaval kemiğin düzelmeyecek kadar kötüydü. O kemiği çıkarıp protez koyduk yerine. Sol bacağın konusunda şanslıydık. Kemiğin eti delip çıktığı halde ameliyatla düzeltebildik. Onda hiç bir sorun yok. Ancak iyileşme, kaynama dediğimiz bir süre var. Genç olduğun için çabuk toparlanabilirsin. Protezde de bir sorun çıkmazsa bir ay içinde ayağa kalkabilirsin. Ama ben tam olarak iyileşme sürenin bir yıl olacağını varsayıyorum. Bu biraz da sana bağlı. Fizyoterapi göreceksin bu sürede. Bir ay kesin hiç ayağa kalkamazsın. Bir ay sonunda ise kısmi saatlerde yürüme egzersizi yapılacak. Bir kaç gün sonra dikişlerin alınacak. O günden itibaren fizyoterapi başlayacak. Yattığın sürece kaslarının zayıflamaması için bu gerekli."

     "Konuyu dolambaçlı anlattınız. Yürüyebileceğimden çok emin değil gibisiniz. Protez bacağımı kullanmazsam ömür boyu koltuk değnekleri kullanacak gibi hissediyorum. Yarım biri olacağım değil mi? Bunu alıştırarak söyleyeceksiniz bana. Ayrıca yattığım sürece hiç bir ihtiyacımı kendim gideremeyeceğimi fark ettim. Tekerlekli sandalye kullanacağım sanırım bir süre. Sonrada tek bacakla koltuk değneğine muhtaç biri olarak yaşayacağım."

     "Wangji ben asla olmayacak umutlar vermem. Yürüyeceksin diyorsam bu konuda eminim olduğumdandır. Koltuk değneğine de hiç ihtiyacın olmayacak. Evet tedavin sürecinde tekerlekli sandalye ve koltuk değneği kullanacaksın. Ama bu belirli bir süre olacak. Sana en iyi fizyoterapistin yardımcı olacağını da gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Ancaaak bu dediklerim senin gayretinle olacak. Sen psikolojik olarak 'ben bittim, asla yürüyemeyeceğim' dersen yürüyemezsin. Bunun için de psikoterapi önereceğim. Ayrıca kuzenin ve arkadaşların sürekli yanında olup sana destek verecek. Çok şanslı birisin. Önce bunu anla. Hem madden hem de manevi olarak şanslısın."

     "Kuzenimi anladım da arkadaşlarım çoğul olunca şaşırıyorum. Tek arkadaşım var benim kuzenim dışında. Ayrıca onların okulları var. Bana ne kadar zaman ayırabilirler?"

     "Şanslı diye boşuna demiyorum. Aslında epey kalabalık bir arkadaş grubun varmış. Seni seven ve düşünen kişiler bunlar. Okuldan arkadaşların. Kim olduklarını kuzenin sana anlatacaktır. Kuzenin ve arkadaşların önce okulu dondurmaya karar vermişti. Şimdi çoğu buradaki okula geçiş yapacak. Senin kaydında buraya alınacak. Okula gidemesen de dersleri takip edeceksin ve özel sınava tabi tutulacaksın. Kaybınız olmayacak. Ahh bu arada sana özel bir öğretmen ayarlandı. Onunla yakında tanışacaksın. Genç birisiymiş ama çok zeki olduğunu duydum. Gerisi sana kalıyor. Ne kadar çok gayret edersen o kadar iyi sonuçlar alırız. Belki de bir yıl bile olmadan rahatça yürümeye başlarsın."

     "Doktor Jim. Bana acıyıp gerçeği gizlemiyorsunuz değil mi? Emily teyzem ne diyor bu duruma? Onunla da konuşmak istiyorum."

     "İlk olarak sana neden acımalıyım. Yürüyemesen bile ki bu imkansız, çok şanslı birisin. Çevren seni sevenlerle dolu. Maddi imkanların sınırsız. Mükemmel anne babaya sahipsin. Senden çok kötü durumda olanlara bile acıma lüksüm yok benim. Acırsam hastama yardım edemem. Her şey bir yana mesleğimi yapamam. Yıllar boyunca ne hastalar, ne kazazedeler gördüm. Acısaydım, onlara yardım edemezdim. Mesleğimi bırakmam gerekirdi. Ne kadar doğru söylersem hastamla o kadar uyumlu çalışıyorum. İkincisi Doktor Emily beni çok iyi tanıyor. Şu an dışarıda sırasını bekliyor. Ona sorabilirsin. Sana ne zaman acırım diye düşündüm bulamıyorum. Pes bile etsen kızarım ama acımam. Hele o zaman daha öfkelenirim. Kendine acıyan biriyle uğraşamam der bırakırım. Anladığını umuyorum."