Second Chance ~ Yizhan ~Wangxian

34-Suçlu kuzenim. O yüzden etkilendim

    

     "Anlayamadım Wangji. Gece gayet güzel yatıp uydum. Sabah erkenden kalkıp koşumu yaptım. Sen hala uyuyorsun diye ses çıkarmadım. Ahh neyse sen yine kafanda neler kurguladıysan. Ben yine suçlu çıktım. Öyle olsun. Ben kahvaltını hazırlamaya gidiyorum. Bayan Yu bugün izinli. Yine çok konuştum kahretsin. Özür dilerim Wangji. Hemen çıkıyorum."

     "Çıkmaa. Bekle biraz. Daha yüzümü yıkamadım. Yani tek başıma bunu yapamıyorum. Artık hemşirede yok. Sen yardım etmelisin."

     'Ahh Tanrım çok huysuz. Ne yapacağım bununla ben?'

     "Efendim? Bir şey mi söyledin?"

     "Yok canım ne diyeceğim. Havlumu çamaşır sepetine atmayı unutmuşum. Birazdan kirlileri almaya gelir çalışan. Onu diyordum. Şimdi ne yapmam gerekiyor yardımcı olur musun? Bunu bilmiyorum henüz."

     "Banyo dolabında küçük bir küvet var bir de su dökmek için vazo gibi bir şey adını bilmiyorum onu ılık su ile doldurup getir."

     "Emredersiniz kralım. Hemen yapıyorum dediklerinizi."

     "Sen..

     Wangji yine sözünü bitirmeden Wuxian banyoya gitmişti. Hatalı olduğunu fark etti. Emreder gibi konuşmuştu. Niyeti kötü değildi aslında. Samimiyetten kaynaklıydı. Bir an yıllardır tanışıyor gibi gelmişti. Ancak aralarındaki gerilim yüzünden emir gibi hissedilmişti. Wangji giderek kendine daha fazla sinir oluyordu. Bu Wuxian yüzünden oluyor diye ona da kızıyordu. Şu an ona iki özür borçluydu. Ancak inadından da söylemiyordu.

     Wuxian elinde havlu, küçük küvet ve su kabıyla yanına geldiğinde Wangji'nin suratı asılmıştı. Wuxian ona öylece bakıyordu. Büyülenmiş gibiydi. Wangji çok tatlı oluyordu küskün ve sinirliyken. Neredeyse ayağa kalkıp sinirle tepinecek gibi duruyordu. Gülmesini gizlemek için kendini zorladı. Wangji yatağını dikleştirmiş küveti kucağına almıştı. Wuxian usul usul su dökerek onun yüzünü yıkamasını sağladı. Havluyla kurulanıp geri uzattı Wangji. Wuxian getirdiklerini banyoya bırakıp döndü.

     "Onları çalışan mı temizleyip kaldırıyor?"

     "Bilmiyorum. Malum yattığım için göremiyorum."

     "Hımm sorar öğrenirim. Başka emrin yoksa mutfağa gideceğim."

     "Ben şe...

     "Günaydın çocuklarım. Bugün nasılsınız?"

     "Annee..

     "Lifen teyzee Günaydın size de."

     "Wuxiaan. Sana ne söyledim ben sadece teyze diyeceksin. Çok yak...

     "Ahaahhaa unutuyorum teyzeciğim. Ben mutfağa gidiyordum. Wangji'nin kahvaltısını hazırlayacağım. Malum akşam da çok yememiş acıkmıştır."

     "Ya sen? Sen acıkmadın mı yavrum? İstersen kahvaltıyı hazırlayıp ver sen yemeğini ye."

     "Ben henüz acıkmadım teyze. Sonra yerim. Yaramaz oğlunuz yemek yemiyor siz varken. Bu kez olmaz. En azından sabah kahvaltısını iyi yemeli. Güçsüz kalmamalı. Ahh teyze sonra konuşuruz. Wangji'nin başını ağrıtmayayım. Görüşürüz."

     Wuxian çıkıp mutfağa yöneldiğinde Lifen soran gözlerle oğluna bakıyordu.

     "Wuxian ne demek istedi Wangji? Yoksa ona çok konuşuyorsun mu dedin? Ciddi misin sen? Hiç öyle bakma suçlusun Lan Wangji. Ben seni böyle mi yetiştirdim?"