1. bölüm

208 82 400
                                    

                        Esila Soykan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                        Esila Soykan.

Eveet uzun sürenin ardından yine buradayım özlemişim kurgumu 🫠🩵

Kurguda konu değişikliği yaptığım için 2 bin+ oy ve bilmem kaç beğeni gitti...

Neyse neyse pozitif oluyoruzz düzelirr oda daha fazlası gelir oahdaoshk

Şimdiden iyi okumalarr, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınızz 💫

Şimdiden iyi okumalarr, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınızz 💫

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                             ****

Ben Esila, Esila Soykan 25 yaşındayım. Hukuk fakultesini bitirdim ama daha işime atanmış değilim yakın bir zamanda cübbe giyme törenim olacak. Uzun zamandır mezuna kalmıştım, hayır başaramadığım için değil bir süre kendime zaman vererek toparlanamk daha iyi bir fikir gibi gelmişti o zaman yoksa çoktan bitirip işimi elime almıştım bile.

Sonra toparlandığım da yeniden hazırlandım sınava ve zaten eskiden de notlarım iyi olduğu için kazandım.  Üniversiteyi bu yakınlarda bitirdiğim için tören daha 1 ay sonra olacak.

7 yıl boyunca neler mi oldu gelin anlatayım.

Eflah gittiği günden sonra dediğim gibi bir süre dağıldım ve toparlanamadım, toparlamaya çalıştım. Hani olur ya çok sevdiğin bir insan gider ve yani belki de gelemeyeceğini bile bile gider uzaklara, yıkılırsın bir süre toparlanamazsın ya o misal.

Şimdi dersiniz 'insan birisi için bu kadar üzülür mü' diye. Karşınızda ki kişi sizin hayatınızın temelindeyse çok seviyorsanız artık ailem diyecek kadar yakınınızdırsa üzülürsünüz hemde çok üzülürsünüz.

Ne yapacağımı bilemez bir haldeydim. Yedi yıl önce o, gittiği gün çok ağlamıştım, hatta iki üç gün hiç yemek yemediğimi bile hatırlıyorum.

Hem onun gidişi hem o an derslerin yoğunluğu aile içi problemler hepsi üst üste gelmişti ve gerçekten mental çöküş yaşamıştım. Dersleri durdurmasaydım belki de daha ağır olurdu yüküm.

Bir süre böyle dağıldım ama kendimi toparlamayı da başardım. Belki de hiç gelmeyecek birisinin sözüne inanıp bekledim ama artık yoktu gelmeyecekti de bende hayatıma bakıyorum.

BELKİ ÜSTÜMÜZDEN BİR KUŞ GEÇERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin