𝕎𝕤𝕫𝕪𝕤𝕥𝕜𝕠 𝕟𝕒 𝕠𝕕𝕨𝕣ó𝕥

Plany

-Powtórzysz?- spytałem wstając z podłogi.

-Ohhh... wspólny..- wymamrotał- Jestem Cesarstwo Niemieckie- uśmiechnął się szeroko.

Złapał mnie za rękę i potrząsnął nią energicznie.

-Witaj.. Jestem Polska- powiedziałem Niepewnie po czym puściłem jego dłoń.

-Jesteś tu nowy? Kto cię tu przywiózł? Znasz się z IR?- Wyglądał na dość podekscytowanego a ja czułem się co najmniej niezręcznie.

-Tak, Austria i Tak- odpowiedziałem bez przekonania.

Cesarstwo złapał mnie za ramie i przyciągnął bliżej siebie.

-Czuję, że się zaprzyjaźnimy!- oświadczył szczęśliwy.

Odepchnąłem go delikatnie i odsunąłem się na bezpieczną odległość.

-Tak.. już cię lubię- westchnąłem- co ty tu robisz?

-Ja? No tata mnie przyniósł.

-Przyniósł?

-No przyleciał i mnie niósł.

-Dobrze się czujesz?- popatrzyłem na niego krzywo.

-Nie...

-Widać- przewróciłem oczami- Jest jakiś cel dla którego tu jesteś?

-A tak- podskoczył lekko ucieszony- Vater powiedział, że mam cię przyprowadzić to będziemy omawiać.. rzeczy.

Chłopak zachowywał się dość nerwowo, jego ruchy były gwałtowne i energiczne. Wyglądał dosłownie jakby zaraz miał wybuchnąć na moich oczach.

Znowu złapał mnie za ramię i dosłownie siłą wyciągnął mnie z pokoju. Wróciliśmy razem do kuchni gdzie przy stole siedzieli IR i Prusy rozmawiając o czymś spokojnie. Sovieta nigdzie nie było ale specjalnie mi to nie przeszkadzało.

Mimo że byliśmy na miejscu Cesarstwo nadal trzymał się kurczowo mojego rękawa.

-Jesteś- Prusy popatrzył na mnie z sympatią i wskazał na dwa krzesła obok nich- siadajcie, chłopcy.

Usiadłem przy stole niepewnie, a CN który nadal wpatrywał się we mnie jak w obrazek usiadł obok nie. Kiedy wreszcie udało mi się wyswobodzić z jego uścisku rękaw to zaczął głaskać moje skrzydła.

-Mamy dla ciebie i Szwecji kilka opcji- zaczął tłumaczyć IR- Nie możemy was trzymać w niepewności.

-Pierwszą opcją jest to, że po prostu was oboje oddamy do sierocińca ale akurat tego chcielibyśmy uniknąć- dopowiedział Prusy- Jeśli chcecie pozostać razem możemy też spróbować przekonać Francję żeby was przyjęła, ale nie mamy gwarancji że tak się stanie.

-Lepiej nie- przerwał mu IR- Francja to cudowna kobieta, ale.. nie do końca radzi sobie z dziećmi.

-No w takim razie opcje są takie- German znów wrócił się do mnie- zrobimy tak.. Jeden z was zostanie tutaj, a drugi pojedzie ze mną i moim synem do Niemiec, co ty na to? Gdzie wolisz jechać?

Popatrzyłem między nimi niepewnie. Miałem do wyboru.. zostać w Rosji lub wyjechać do Niemiec. Spojrzałem na tego dziwaka CN, który nadal głaskał moje skrzydła i uznałem, że prawie na pewno nie chcę zostać razem z nim.

Z drugiej strony, Szwecja nie powinien być przez niego męczony.

No ale akurat Szwecja lubił dotyk i uwagę. Więc może dla niego to ta opcja była raczej tą lepszą..

-Chcę zostać tutaj- powiedziałem stanowczo.

CN wyglądał jakby miał się zaraz rozpłakać, ale za to IR widocznie się ucieszył. Może zdążył mnie polubić.. nie wiem. Wiedziałem za to, że pozostała jeszcze jedna rzecz.

-A co się stało z ojcem?-spytałem póki była okazja.

Rosja przestał się uśmiechać i spojrzał gdzieś w bok zmieszany.

-Powiedzieć mu..?- spytał niepewnie patrząc na Prusy.

-Ma prawo wiedzieć- westchnął Niemiec- Nie żyje.

Z jakiegoś powodu mnie to nie zdziwiło. Ani nie ruszyło.. ani w ogóle nic.

-Dobrze- powiedziałem tylko po czym wstałem od stołu.

Czyli zostawałem u Rosji.. nie sądziłem, że kiedykolwiek do tego dojdzie, ale może tak było lepiej? Nie licząc CN który chyba najchętniej zabrałby mnie ze sobą siłą wszystko było w porządku.. nawet jeśli IR w rzeczywistości miałby się okazać jakimś krwiożerczym potworem to zawsze była tu jeszcze Szwajcaria, która wydawała się względnie miła

Czyli tak na logikę, to mogło być już tylko lepiej.