Zamansız Gidişler | Tamamlandı

Tek Başına Büyümek

Evet doğru bildiniz yine ben dkdjdmfkfkfm. Çünkü niye olmasın ?
Neyse bu bölüm mental sağlığıma bağlı kavuşup kavuşmayacakları ... O zaman geçelim

Tek başıma büyüdüm ben. Ne abim vardı, ne de kardeşim. Çocukluğumu yaşayamadım doya doya. İlkokul bile okuyamadım.

7-8 yaşlarındayken daha o kötü kokulara mahkum etti beni babam. Şimdi babam yok belki ama bir abim var, bana babamdan daha çok babalık yapan bir abim var. Ne zaman düşsem beni kaldıran bir abim var ...

Kenan odaya " Veysel, abicim bir dakika gelir misin? " diyerek girmişti Veysel ise ;

- Abi korkutma beni ne oluyor Allah aşkına söyle meraklandırma bizi!

-Tamam abicim sen gel yolda anlatırım ben sana

-İyi tamam geliyorum.

Bu konuşmadan sonra Veysel'de abisinin arkadında yürümeye başladı Veysel abisini soru yağmuruna tutarken Kenan Veysel'i yoğun bakımda yatan bir hastanın yanına getirdi. Veysel;

-Abi kurban olayım bu kim? Niye geldik buraya?

Gibi sorularla abisini darlarken Kenan;

-Abicim bu kız da benim gibi yanlış aileye verilmiş doğduğu yıl. Arkadaşına bazı sorular sordum , onunda haberi var.
Veysel, Sena bizim kardeşimiz olabilir...

-Abi ne diyorsun sen !? 30 yıldır tek büyüdüm seni neredeyse dün bulmuşken bu günde kız kardeşimi mi bulcam ben?
Yakında ben evlatlık çıkacağım diye korkuyorum!

-Veysel dalganın sırası değil şimdi. DNA testinin sonuçları 5 dakikaya çıkar, sen benim odama geç ama anneme bişey çaktırma tamam mı?

-Tamam abi de yani Sena bizim kardeşimiz miymiş?

-Bilmiyorum ama çok yüksek ihtimalle evet! Neyse sen annemin yanına geç ama bişey çaktırma ...

-Tamam tamam

Diyerek Kenan'ın yanından ayrılır.

~~~~~~~~~~~~~~~

Kenan sonuçları görünce ufak da olsa şoke geçirmişti. Sonuçları hızla ailesiyle paylaşmak için odasına giderken ilk şoku atlatmaya çalışıyordu.

Kenan odaya girdi ve oturdu. Olanların tamamını anlattı Cemile ve Döndü şaşkınlıkla karşılarken Veysel'in yavaş yavaş gözleri dolmaya başlamıştı.

Kenan masasından kalkıp yavaşça Veysel'in yanına yürüdü. Yağmur ağlamaya başladığı için Döndü ve Cemile dışarı çıkmışlardı. Odada yanlızlardı.

Veysel duygularını sadece abisinin yanında gösteriyordu. Çünkü abisi onu sarmalayabilen tek insandı.

Kenan Veysel'in yanına oturdu ve onu sıkıca sarıp sarmaladı, Veysel'in neden ağladığını anlamıştı.

-Veysel im abicim , bak ben artık yanındayım. Ve seni birdaha hiç bırakmayacağım tamam mı. Bir abin var artık. Yanlız değilsin...

Gibi cümlelerle teselli ediyordu. Sımsıkı sarmalamıştı kardeşini.

Tek başıma büyüdüm demiştim ya size. Ben büyüyememişim. Abim hep öyle derdi.
Çok günler hatırlıyorum, hıçkıra hıçkıra ağladığım.

Ama en ağır hissettiğim duygularım hep abimin yanında oluyordu. Beni sıkı sıkı sarmalayan, düştüğümde kaldıran o oluyordu. Artık yanlız değildim bir abim vardı, birde kız kardeşim.

Ben Veysel, kaportacı Veysel. Ama artık bir şeyi çok iyi biliyorum. Hayatım boyunca aradığım o dayanak abimmiş meğer.

İlk defa beni sarıp sarmalayan bir kol oldu . Bundan sonra üstüme dağ devrilse korkmam. Korkarsam namerdim.
Vesselam...

Çünkü onların bağı, birlikte büyüyen kardeşlerden daha sıkıydı...

Eee nasıldı bölüm? Hüzünlü oldu birazcık ama olsun, yorumlarınız benim için değerli lütfen yorum yazın. Birdahaki bölüme kadar byess