Merhabalar herkese 12. Bölümümüz geldi, Bir Umut hikayem 3. Bölümde olmasına rağmen daha çok sevilmiş. Satır arası yorum yapmayı unutmayın. Ama burayı da yazacağız, çok uzattım bölüme geçebiliriz!
{Kenan'ın Hikayesi 2}
Birlik olmak nedir bilir misiniz? Birlik olmak tek yürek olmak demektir. Karşımıza ne çıkarsa çıksın beraber atlatmak demektir.
O gün biz de birlik olduk. Veysel için, Veysel'im için... Çünkü biz üç ayrı bedende tek ruhtuk...
{Rüya}
Sena odadan çıkmış ve Kenan'ı görmüştü. Yüzünde garip bir şaşkınlık vardı. Onu burada görmeyi hiç beklemiyordu.
-Abi?
-Sen.. Gerçekten böyle bir şey mi yaşadın?
Sena yerdeki fayanslara çevirdi gözünü. Utanmış gibi bir hali vardı.
Kenan onu kendine çekti ve sıkı sıkı sarıldı. Yılların birikmiş özlemini taşıyordu içinde.
-Geçti tamam mı, geçti.
Sena ağlarken evet anlamında başını sallamıştı.
- Abicim?
Sena yüzündeki yaşları sildi ve yüzüne tebessüm yerleştirdi.
-İstersen seni ben bırakayım.
-Sana zahmet olmasın abi ben giderim, hem işin vardır.
-Ne zahmeti canım, götürüyüm seni.
-Tamam, geliyorum!
İkili hızlı adımlarla arabaya binmişlerdi ki Sena'nın aklına gece gördüğü rüya gelmişti.
-Abi, bu aralar garip ve saçma rüyalar görmeye başladım.
-Hayrolsun, ne oldu anlatmak ister misin?
-Beni bir yolculuğa uğrluyorsunuz. Ben bu kasabadan gidiyorum. Ama temelli gibi, neyse sonra yolda giderken Gönül Dağı'ndan taşlar düşüyo. Ben düşen taşları inceliyorum. Sonra vazgeçip eve dönüyorum, ama siz beni görmüyorsunuz. Benim gittiğimi söylüyorsunuz...
Kenan şaşkın bir ifadeyle dinliyordu. Garip ama korkunç bir rüya idi.
*****************
{Birlik Olmak}
Döndü'lerin Evi, avlu.
Cemile Veysel'i bahçeye çıkarttı, ardından şöyle dedi.
- Cankuşum, annem gil Hatçe (Hatice) ablalara gittiler yardıma. Ben de bi bakıp geliyorum.
-Tamam Cemile'm
Cemile evden çıkmıştı. Ardından bakan Veysel derin düşüncelere dalmıştı. Ardından yanında bulunan eşyalara baktı, bir tane çapa ve kutu vardı. Kutuyu açıp kurcalamaya başladı.
****************
Ayakkabı sandığının arkasında oturuyordu, Yusuf tanımadığı bir çocuk tarafından zorbalığa uğramıştı.
-Aa biz babası dilenvi olur diyoduk oğlu olmuş.
Yusuf bu sözleri duyunca sinirden ayağa kalktı.
-Ne diyosun lan. Ben dilenci falan değilim, hem gerekirse çalışır bakarım ona!
Yusuf cümlesini bitirir bitirmez çocuğu ittirmişti.
Çocuğun babası bu durumu görmüş olacak ki Yusuf'un ardından koşmaya başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zamansız Gidişler | Tamamlandı
Fanfiction"İnsan bunca yaşanmışlığı bir kitaba nasıl sığdırabilir ki?"
