Zamansız Gidişler | Tamamlandı

Öfke

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?

Victor Hugo

Herkesin Ramazan Bayramı mübarek olsun. Bölümümüz geldiii! Fakat ben bu bölümü Bayramla devam ettireceğim. Yani hikayedeki zaman gerçek zamanla aynı. Neyse bölümümüze geçelim...

Geç kalınmışlıklar, tamamlanamamışlıklar ve keşkeler... Hayatın en zor üç evresi değil miydi?

Benim için öyleydi. Abime geç kaldım,ne babamla olan hayatımı tamamlayabildim ne de keşkeleri silip atabildim... Hayatın başlangıç ve bitiş arasındaki oyununu fark etmem çok uzun yıllarımı aldı... O yüzden ben bunu hep öfkeme yansıttım. Krizler geçirdim... Sayısızca krizler... İlk krizimi 20'li yaşlarda başlamıştı, sonra da bitmek bilmedi...

Kenan hala yatıp duran kardeşine bakıyordu. Yan tarafata konuşan amcaoğullarının sohbetine kulak misafiri oluyordu.

-Veysel, ne oluyor alelacele geldik buraya  Yağmur'a mı bir şey oldu yoksa?

-Yok yok kimseye bişey olmadı da.. Valla kafam allak bullak oldu ne edecem hiç bilmiyom ben yaa...

Dedikten sonra gözleri kararmış duvardan zor tutunuyordu.

Veysel;

-A- -amcaoğlu, Ramazan!

Diye bağırmaya başlamıştı. Koridorda bağrışları suyan Kenan o tarafa doğru koşmaya başlamıştı

Veysel'i fenalaşmış halde gören Kenan yanına gelip Veysel'i tuttu ve onunla konuşmaya çalıştı

-Veysel abicim beni duyuyor musun? Sakın uyuma tamam mı? Konuş benimle!

Kenan bunları söylerlen Veysel'in gözleri çoktan kapanmıştı bile. Zor da olsa konuşmaya çalıştı...

-Ab-abi, benim ç-çok uykum geldi uyumak istiyorum!

Diyerek uykuya daldı. Kenan hızla kucağına alıp sedye istedi. Odaya yatırdı ve gerekli müdahaleler yapıldı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

2 Saat Sonra...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kenan'ın  Veysel ile konuşması gereken şeyler vardı. Ama Veysel hala uyuyordu. Kenan,  Taner ve Ramazan'a olan biteni anlatmıştı. Boş vaktinde Veysel'in yanına gidiyordu. Nihayet Veysel uyanmış ve yanına gidebilmişti...

Odada bulunan Cemile'ye;

-Cemile bizi biraz yalnız bırakır mısın?

-Tabii abi hemen çıkıyom.

dedikten sonra Veysel'in yatağının yanına oturmuştu. Konuşmaya başladı.

-Veysel'im, abicim neden yaptın bunu kendine? Niye kimseye sormadın? Ya sana bir şey olsaydı? Abicim çocuğun var senin... Hayallerin var. Niye kıydın kendine Veysel'im niye?

Veysel'in ona sulu gözlerle bakması ardından Veysel'de konuşmaya başladı...

-Abi çok yoruldum ben ya! Hep bir acının, hep bir çilenin içinde yaşamaktan çok yoruldum!
Anlıyo musun beni! Önce babam sonra annem, herkes bir bir gidiyor abi kurtulmak istiyorum, unutmak istiyorum artık!(Annesinin ölümcül bir hastalığı var)

-Abicim ben varım. Zorlandığın yerde bırak ben taşırım! Ama böyle yapma Veysel'im ! Seni bekleyen çok kişi var...

Kenan'ın bu sözlerinden sonra Veysel hıçkırıklarını tutamamış ve ağlamaya başlamıştı.

Kenan'ın söylemesi gereken daha önemli bir şey vardı. Veysel'in kullandığı ilaçlar onu sakat bırakmıştı. Ama Kenan bunu şimdi söylese Veysel bir daha kendine gelemezdi. O yüzden söyleme fikrini erteledi.

Aradan yaklaşık bir gün geçmişti Sena toparlanıp Veysel'i görmek istemişti. Veysel uyanıktı ve abisinin gelmesini bekliyordu

Kenan kapıyı tıklatıp içeri tekerlekli sandalyede oturan Sena'yı getirmişti. Bir de kardeşleri gülsün diye ufak bir espri yapmıştı.

-Ooo Veysel beyazlar içinde gördük seni de pek bir yakışmış!!

Üçüde bu duruma gülmüşlerdi. Sena'yı ittirip Veysel'in yanına koydu ve dışarı çıktı. Sena söze girdi;

-Abi bu gün bayram, bayramın kutlu olsun.

-Teşekkür ederim

-Abi bak benim asıl niyetim bu değil. Aileye geç katıldım. Beni kabullenemeyebilirsin, abilik yapmayabilirsin ama şunu bil istedim. Soran olursa abim derim!

-Abicim ben seni kabullendim ama içimde aşamadığım şeyler var. Seninle ilgili değil merak etme.

-Den nasıl istersen

diyerek kapıya doğru yöneldi.

Öfke demiştim ya size... Benim en büyük
öfkem kendimeymiş ben bunu öğrendim. Geç kalınmışlıklar demiştim ya size, benim en büyük geç kalmışlığım sevgiyeymiş ben bunu öğrendim. Keşkeler demiştim ya size, en büyük keşkem ailemeymiş ben bunu öğrendim. Ve öğrendiklerimin en büyüğü hiç bir şey bilmediğimmiş...

Vesselam...

Bölümümüz bitti şu an en uzun yazdığım bölüm oldu diyebilirim. Ve 10 takipçi olmanın verdiği mutlulukla yazdım bölümü. Şimdi şarkı koyacağım en sevdiğim şarkı sizde dinleyin istedim. Veysel ve Kenan'ımın müziği ...