Gizemle başlar her hikaye
Bir okul
Yedi şüpheli
Kimse bilmez
Kim ölecek?
Korku sarmış her bir köşeyi
(Bu kitap sadece bir başlangıçtır.)
*KİTAP BİTİNCE AKLINIZDA BİR SÜRÜ SORU İŞARETİ OLABİLİR .
BÜTÜN CEVAPLARI 2. KİTAPTADIR*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rüya ve Yağızı bulmalıydık.Ama nasıl. Asenaya dönüp tekrar sordum. Uyandığında sınıfta bir değişiklik var mıydı.
Hayır sadece kapı kilitli değildi.(Asena)
Demekki kapıdan girmişti ama bence bir insanı kaçırırken camdan yada yerin altından girmesi daha mantıklı kapıdan girmek çok klasikti.
Başımı sağa sola salladım ne diyorum ben ya...
Hadi gidip arayalım. Onları bulmadan içim rahat etmeyecek.(Dolunay )
O anda karnımın ağrıdığını anladım elimi karnıma koydum ve yere çöktüm.Ne oluyordu anlamaya çalışıyordum ama karnıma öyle bir ağrı çökmüştü ki hiç bir şey düşünecek halde değildim.Gözlerim kısılmıştı bu farklı bir ağrıydı acıktığım anladım acaba saat kaçtı kaç saat açtık. Gözlerim kapandı.
***
Gözlerimi açtığımda farklı bir yerdeydim yavaşça doğruldum.Etrafı kısık gözlerle süzdüm.Karanlık bir yerdeydik doğru düzgün bir şey bile göremiyordum.
Emir Dolunay diye seslendiğinde gözlerim fal taşı gibi açıldı gözlerimi sesin geldiği tarafa çevirdim işte oradalardı ama Rüya ve Yağız yoktu . Yüzümü astım. Koltukta yatıyordum yavaşça kalkıp etrafa baktım .
Burası kantindi.
Neden buradaydık. Ya başımıza bir şey gelirse bunları farkında olmadan dışarıdan söylediğimi fark ettim. Elimle ağzımı kapadım.Dur ya bunlarda doğruydu neden buradayız tam o anda karnıma sancı girdi.İnlerken onlara doğru bakmayı bırakıp gözlerimi kapattım.
Bu cümle kulaklarımda yankılandı. Yanlız...Yanlız...Yanlız... Hayır lütfen olamaz. Bu olamaz nasıl yaparlar bunu
Ne oldu.(Emir)
"Onu niye yanlız bıraktınız niye."
Ee tek kalmak istiyordu .Ne var bunda (Mert)
Dolunay ne oluyor anlatsana .(Asena)
Gözlerim Asenaya kaydı yüzünü temizlemişti artık ağlamıyordu ama hala suratı asıktı.
Anlatacak kadar vaktim yoktu kantin kapısına doğru ilerledim demeyelim koştum.Yüzümdeki maskeyi kimse bilemezdi kızgınlık pişmanlık acı hepsi nasıl olabilir niye bayıldım nasıl tek kalmasına izin verirler .Hakan tek kalırsa aklıma saçma sapan şeyler geliyordu hayır hayır.Merdivenlerden hızlıca ve kusursuz indim.İçimden hayır olmasın diye sayıklıyordum. Koridorda koşarken neredeyse yere yapışıcaktım .Kesik kesik nefesler alıyordum .Gözümden bir damla yaş almıştı.Sınıfın kapısını görünce durdum kapıya korkuyla bakıyordum.Derin bir nefes alıp kapının kolunu çektim ve açtım.
Ama olmuştu her şey bitmişti.
Hakan sınıfta değildi.
Ama nerede olduğunu biliyordum. Cinayet işlemekte olduğunu biliyordum...
