𝐸𝑛𝑒𝑚𝑖𝑒𝑠 𝑡𝑜 𝐿𝑜𝑣𝑒𝑟𝑠

Chapter 17

Μπήκα μέσα και καθίσαμε στον καναπέ.

Κοίταξα τα χέρια του και ήταν γεμάτα αίματα.

Τι σου συμβαίνει Ορφέα;

Γιατί κανείς κακό στον εαυτό σου;

POV Ορφέα

Τελικά ήρθε

ΗΡΘΕ!

Όντως νοιάζεται ακόμα..

Καθόμαστε στον καναπέ και δεν μιλάμε απλά μου αρκεί που είναι εδώ, που ήρθε, που καθόμαστε μαζί στον ίδιο καναπέ.

Θέλω τόσο πολύ να την αγκαλιάσω, να την φιλήσω, να κοιμηθούμε μαζί όπως κάναμε εκείνα τα βράδια...

Είμαι μαλακας! Γιατί πηγα με την άλλη, γιατί απλά γιατί!

Ν- Τι έπαθαν τα χέρια σου; Η φωνή της τρέμει καθώς μου κάνει την ερώτηση.
Ο- Τίποτα απλά τα χτυπούσα στον τοίχο.
Ν- Γιατι; γυρνάω και την κοιτάω
Ο- Από τότε που χωρίσαμε έτσι ειμαι κάθε βράδυ. Έχω κακίες σκέψεις και καταλήγω στο να χτυπάω τα χέρια μου στον τοίχο. Αλήθεια σε αγαπάω Νόρα και δεν ήθελα να σε χάσω, ήθελα να ήμασταν μαζί αλλά εγώ σαν μαλακας δεν μπόρεσα να σε κρατήσω... Κάθε βράδυ σε χρειάζομαι και θέλω να σε πάρω τηλέφωνο να μιλήσουμε και να νιώσω καλύτερα αλλά ποτέ δεν το έκανα..

Η φωνή μου κόπηκε εκεί, δεν μπορώ να βγάλω λέξη, δεν μπορώ να πω τίποτα.

Δεν αντέχω άλλο..

POV Νόρα

Τι ήταν αυτο τώρα;

Ν- Γιατί δεν με πήρες;

Δεν ξέρω τι να πω για όλα τα άλλα..

Ο- Γιατί οι φωνές στο μυαλό μου, μου έλεγαν ότι δεν σε νοιάζει τι κάνω και πως είμαι...
Ν- Άμα δεν με ένοιαζε, δεν θα ήμουν εδώ τώρα.. Κοίτα Ορφέα ότι και να χρειαστείς πάρε με τηλέφωνο εδώ θα είμαι για να σε βοηθήσω. Επειδή χωρίσαμε δεν πάει να πει ότι δεν θα είμαι εδώ για εσένα. Θα είναι δύσκολο αλλά αρχικά μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή σαν φίλοι και μετά βλέπουμε πως πάει.

Τα μάτια του έλαμψαν μετά από όλα αυτά που είπα.

Ο- Μπορείς να μείνεις εδώ απόψε; Το έχω ανάγκη...
Ν- Εντάξει.

Πήγαμε στο δωμάτιο του και είδα ότι στον τοίχο έχει αίματα από τα χέρια του.

Ο- Δεν είναι κάτι μην ανησυχείς. μου λέει καθώς βλέπει ότι παρατηρώ τον τοίχο του και κάθεται δίπλα μου στο κρεβάτι.

Θέλω να γίνει καλά, γι αυτό είμαι εδώ, γι αυτό θα είμαι εδώ ότι και να χρειαστεί.

Αύριο δεν έχουμε σχολείο πάλι καλά.