3 • "VAZGEÇMEK"

1.1K 90 15
                                    

Adele

İsminin Aden olduğunu öğrendiğim çocukla boylamasına yatarken ve Ayaz, ikimizin başında bizi izlerken tek düşündüğüm polisi aramak olmuştu ama bu her şeyi daha berbat hâle getirirdi.

Öncelikle zaman geçirmek için pazara gitmiş babaannemin gecesi mahvolurdu. İkinci olarak adanın polisi pek de bir şey yapamazdı.

"Aden." dedi Ayaz bir kez daha. "Kalksana kardeşimin üstünden."

Aden bıkkınlıkla gözlerini devirdi. "Kalkıyorum Ayaz." dedi üstümden kalkarken. "Çok meraklıyım ben bu çiçek kıza."

Üstümden güç bela kalkarken ben de olduğum yerde doğrulup ötürü pozisyonda sabitledim kendimi.

"Çicek kız?" dedim.

"Sensin." dedi Aden.

Halinden pek memnun gözükmüyordu. Hoş, ben de memnun değildim ama durumu anlamaya çalışıyordum.

"Sen kimsin de bana isim takıyorsun?"

"Ben bulmadım bu ismi."

"Kim buldu?" dedim hiddetle.

"Bi-"

"Aden!" diye yükseldi Ayaz. "Yeter ama."

Aden iç çekti. "Senin için kızı buluyoruz yine de yaranamıyoruz. Bunca yolu kardeşini bulmak için geldim Ayaz, yine suçlu ben oluyorum."

"Aden!"

"Neyse ne.". diye kestirip attı.

"Ne kardeşi ya? Siz hâlâ beni kardeşiniz mi sanıyorsunuz?"

"Biz derken? Biz değil, o sanıyor. Sen benim kardeşim olamazsın." dedi Aden alayla.

"Aden!" dedi Ayaz. "Sen çık dışarı."

Aden gözlerini devirerek bana baktı. Beni baştan aşağı süzüp yanıma yaklaştı. Kulağıma doğru eğilip "Görüşürüz çiçek kız." diye fısıldadı.

Tüylerim diken diken olmuştu. Başını çekip tekrar yüzüme bakarken bakışlarını ağzıma kadar indirip geri çıkardı.

"Görüşmeyiz umarım." dedim nefesimi toplayıp ama sesim çıkmamıştı.

"Görüşeceğiz." diyip göz kırptı.

Normal kapıdan çıkmak yerine bahçe kapısına doğru ilerledi. Anladım ki verandada bekleyecekti.

Kapıdan çıkıp gittiğinde Ayaz ile baş başa kaldık. Ayaz çok mahçup ve utanmış görünüyordu. En azından birinin saygısı var diye düşündüm.

Ayaz konuşmak için ağzını açtı ama konuşamadı. Kem küm ediyordu sadece. Kollarımı göğsümde kavuşturdum.

"Bir açıklama bekliyorum." dedim.

"Özür dilerim." dedi Ayaz eli ayağına dolaşırken. "Çok özür dilerim."

"Evime girdin." dedim. "Evime girdiniz!"

"Evet biliyorum çok özür dilerim, hem Aden adına hem kendi adıma."

"Onun kendi ağzı var bence kendi özür dileyebilir."

Elini kafasına götürerek kaşıdı. "Aden biraz şeydir..."

ADELE • GERÇEK AİLEM +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin