5 • "ŞARTLAR"

480 58 13
                                    

Adele

Masaya koyduğum tertemiz beyaz A4 kağıdı Pamir'e doğru tuttum. Elimdeki tükenmez kalemi de kağıdın yanına bıraktım.

Anlaşmamızın üzerinden saatler geçmişti. Eve gidip kararsızlıktan, heyecandan ve pişmanlıktan uyuyamamıştım. Sürekli vazgeçmeyi düşünmüş, verdiğim kararın çok saçma ve yanlış olduğuna karar vermiştim.

Ama ne yazık ki, bu aileden kurtulmak ve o kadını bir nebze mutlu etmek istiyordum. Ayrıca babaannem bir süre ada kıyısında kalacaktı, o yüzden sorun yoktu.

Şimdi evimin salonunda oturmuş, anlaşmamızın şartlarını konuşmak üzere bir araya gelmiştik. Saat sabahın altısıydı.

"Daha erken bir saat seçseydin Adele, mesela saat dört gibi?" dedi Pamir. "Gece pazarı zaten üç dört gibi kapandı sabah. Bari üç saat uyumama izin verseydin."

"Annen ve babanın mutlu etmek istiyor musun istemiyor musun Pamir?" dedim.

Aslına bakarsak saat gerçekten çok erkendi ama yaz ayında olduğumuz için hava beş gibi aydınlanmıştı zaten. Beni bir türlü uyku tutmamıştı. Ben de Pamir'in bana dün gece verdiği numarasından onu arayıp eve çağırmıştım.

Pamir iç çekti. "Peki öyleyse."

Kalemi elime alıp kağıda 1 yazdım. Bu benim ilk şartım olacaktı.

"Hiçbir şekilde babaannemin haberi olmayacak. Ona haber verebilecek hiç kimsenin de öyle." dedim ve bunu kağıda yazdım.

Pamir itiraz etmedi, hatta ağzını bile açmadı. Zaten ne desem yapacak kıvama geldiğini bu saatte buraya gelmesinden anlıyordum.

Kağıdın arkasını çevirip Pamir'in Şartları yazdım ve kağıda tekrar 1 yazdım. Bu da Pamir'in ilk şartı olacaktı.

Pamir kalemi benden alıp kağıda yazmaya başladı. Sesli bir şekilde tekrar etti. "Benim istediğim insanlar hariç kimsenin haberi olmayacak." dedi tıpkı benim şartım gibi.

"Senin istediğin insanlar?" dedim.

"Evet." dedi Pamir. "Bu işi yürütebilmek için birilerine söylememiz gerekebilir. Şimdilik sadece Aden'i düşünüyorum."

"Aden mi?" dedim gülerek. "Yüz tane insanın içinden onu mu seçtin gerçekten?"

"Sizin sorununuz nedir tam olarak?" dedi Pamir. "İkiniz de birbirinizden nefret ediyor gibisiniz ve daha tanışalı birkaç gün oldu."

Nefret diyemezdim belki ama ona gıcık oluyordum. Hem aileden biri bile değildi.

"Aden aileden biri." dedi Pamir beni duymuş gibi. "Ayrıca çok zekidir. Asla inanmaz. Biz ona söylemezsek o zaten yine de anlayacaktır. O yüzden ona söyleyeceğiz."

Bıkkınlıkla gözlerimi devirdim. "Aden Ayaz'a söylemez mi? Baya yakın gibiler."

"Aden benim arkadaşım daha çok." dedi Pamir. "Ayaz'a sadece bizim için yardım ediyor o kadar."

"Olayı ne ya bu çocuğun? Arkadaşın mı aileden mi?"

"İkisi de." dedi Pamir. "Çocukken arkadaş olduk, sonra aileden oldu. Sen çok düşünme bunları." dedi.

Çok sormadım. Acaba gerçek ailesi neredeydi Adem'in?

"Sıra sende." diyerek kağıdın arkasını çevirdi ve kalemi bana verdi.

ADELE • GERÇEK AİLEM +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin